Ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, λόγω χαρακτήρα, λόγω ενδιαφερόντων και λόγω

αρχών, δεν θα έθετε ποτέ θέμα στην κυβέρνησή του και στους αρμόδιους υπουργούς

επειδή πέφτει το Χρηματιστήριο.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών δεν λέγονται πολλά

τελευταίως για την πολύ αρνητική εικόνα της Σοφοκλέους και δεν εκδηλώνονται

σοβαρές ανησυχίες για τον πολιτικό ­ αν όχι και οικονομικό της ­ αντίκτυπο. Κι

αυτό παρά το γεγονός ότι οι εκλογές ακόμη αργούν.

Χωρίς να συνιστούν ενδοκυβερνητική σύγκρουση, οι απόψεις που διατυπώνονται για

την κρίση στη Σοφοκλέους διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, καθώς κυμαίνονται

μεταξύ της θέσης για αποχή από οποιαδήποτε παρέμβαση, μέχρι αυτής για

δραστικές πρωτοβουλίες.

Γεγονός είναι ότι «η φτώχεια φέρνει γκρίνια» και ίσως γι’ αυτό αναβίωσαν

απόψεις ακόμη και για ευθεία παρέμβαση στη Σοφοκλέους, μέσω των χαρτοφυλακίων

επενδυτών που μπορεί να επηρεάσει η κυβέρνηση. Όμως τα περισσότερα στελέχη της

κυβέρνησης απορρίπτουν τη συγκεκριμένη ιδέα, η οποία εφαρμόσθηκε στο παρελθόν

με βραχυχρόνια μόνο αποτελέσματα και με μόνη μακροχρόνια συνέπεια ότι

συνεχίζει να δίνει λαβές για αντιπολιτευτική κριτική.

Αυτό που υποστηρίζεται όμως από ορισμένα στελέχη της κυβέρνησης είναι ότι

πρέπει να εγκαταλειφθεί η στάση της αδράνειας, που επικρατεί έπειτα από το

καλοκαίρι, και να αναληφθούν νέες δυναμικές πρωτοβουλίες ώστε να κερδηθούν και

πάλι οι εντυπώσεις στην αγορά και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη της στην ελληνική

οικονομία. Τέτοιες πρωτοβουλίες θα μπορούσαν, ίσως όχι βραχυπρόθεσμα, αλλά

σίγουρα μεσοπρόθεσμα να οδηγήσουν τα κεφάλαια και πάλι στη Σοφοκλέους,

αναφέρει η άποψη αυτή.

Ο κ. Χριστοδουλάκης

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Νίκος Χριστοδουλάκης φέρεται,

σε δημοσίευμα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (17/1/2001), να λέει σε Βρετανούς

θεσμικούς επενδυτές ότι η κατάσταση στο Χρηματιστήριο «δημιουργεί κάποια

ανησυχία» σε ό,τι αφορά το επενδυτικό κλίμα.

Ο ίδιος υποστήριξε ότι η εικόνα αυτή θα αλλάξει εφόσον υπάρξει ένα κύμα

ιδιωτικοποιήσεων. «Η προσφορά θα δημιουργήσει τη ζήτηση», φέρεται να δήλωσε ο

κ. Χριστοδουλάκης στο Λονδίνο, όπου βρισκόταν για να προσελκύσει επενδυτές για

την εταιρεία τουριστικών ακινήτων, που προωθεί προς μετοχοποίηση.

Για όσους γνωρίζουν τον υπουργό Ανάπτυξης είναι προφανές ότι οι δηλώσεις αυτές

αποτελούν μια έμμεση υπόδειξη για ενίσχυση του προγράμματος των

ιδιωτικοποιήσεων. Άλλωστε ο ίδιος ανακοίνωσε προ ημερών ένα πρόγραμμα 10

μετοχοποιήσεων για το 2001, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει βεβαίως η

ΔΕΗ, αλλά υπάρχουν και «νέες αφίξεις», όπως τα τουριστικά ακίνητα. Στο

υπουργείο Ανάπτυξης επικρατεί η άποψη ότι πρέπει να δοθεί μια νέα εικόνα

δυναμισμού, παρατηρούν πηγές προσκείμενες στον κ. Χριστοδουλάκη.

Ο κ. Παπαντωνίου

Από την άλλη πλευρά, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Γιάννος Παπαντωνίου

μένει σταθερός το τελευταίο διάστημα στη γραμμή ότι οι δηλώσεις περιττεύουν

και μάλιστα βλάπτουν το Χρηματιστήριο. Ανεπισήμως, μιλώντας για το

Χρηματιστήριο, λέει ότι ουσιαστικά έχουν εξαντληθεί οι θεσμικές παρεμβάσεις

που θα μπορούσαν να γίνουν από την πλευρά της κυβέρνησης. Εκτιμά άλλωστε ότι η

εικόνα θα αλλάξει μόνο αν βελτιωθεί το διεθνές κλίμα και τοποθετηθούν ξένα

κεφάλαια στη Σοφοκλέους.

Ο ίδιος έχει μάλιστα κατ’ επανάληψιν υποστηρίξει ότι οι πιέσεις για επιτάχυνση

των ιδιωτικοποιήσεων υποκρύπτουν συχνά ιδιωτικά συμφέροντα και ότι η κυβέρνηση

δεν προτίθεται να πουλήσει όσο – όσο τις κρατικές επιχειρήσεις.

Αλλά και ο αρμόδιος για το Χρηματιστήριο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ.

Σπ. Τραυλός αποφεύγει το τελευταίο διάστημα συστηματικά να μιλά για το

Χρηματιστήριο, ελπίζοντας ίσως να ισχύσει ο κανόνας «η σιωπή είναι χρυσός»,

αφού άλλοι κανόνες διαψεύσθηκαν στην πράξη.

Ο κ. Παπαντωνίου έχει προφανώς βάσιμους λόγους να επικαλείται πιέσεις και να

αρνείται να επιταχύνει το πρόγραμμά του για τις ιδιωτικοποιήσεις. Άλλωστε,

ακόμη κι αν δεν υπήρχαν πιέσεις από ιδιωτικά συμφέροντα, η Σοφοκλέους έχει

πλέον χαρακτηριστικά φαύλου κύκλου, αφού η χαμηλή ρευστότητα καθιστά

απαγορευτική την προώθηση των εισαγωγών δημοσίων επιχειρήσεων. Από την άλλη

πλευρά όμως η αδράνεια δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να επιδεινώνει την

κατάσταση, όπως προκύπτει από τις θέσεις τις οποίες αναπτύσσουν εκπρόσωποι της

αγοράς με κάθε ευκαιρία.

Οι τραπεζίτες

Οι απόψεις που υποστήριξαν οι τραπεζίτες στο γεύμα, την περασμένη Δευτέρα,

στην Τράπεζα της Ελλάδος, είναι χαρακτηριστικές. Όπως φάνηκε η αγορά θέλει

οπωσδήποτε δράση στο μέτωπο των διαρθρωτικών αλλαγών. Ο ίδιος ο διοικητής της

Τράπεζας της Ελλάδος κ. Λ. Παπαδήμος άφησε να εννοηθεί, για άλλη μια φορά, ότι

χρειάζονται ταχύτερες και ευρύτερες παρεμβάσεις σε περισσότερα μέτωπα από αυτό

των ιδιωτικοποιήσεων. Κι αυτό γιατί μόνο με τη βελτίωση του επιχειρηματικού

περιβάλλοντος και τη μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις θα αυξηθεί η

ανταγωνιστικότητά τους και συνεπώς οι προοπτικές της κερδοφορίας τους.

Ορισμένοι άλλοι τραπεζίτες προχώρησαν μέχρι του σημείου να προτείνουν πλήρη

ιδιωτικοποίηση των μεγάλων ΔΕΚΟ, με εκχώρηση του μάνατζμεντ και μεγάλου

πακέτου μετοχών τους σε ιδιώτες.

Ο Πρωθυπουργός παρέμεινε σιωπηλός, στο μεγαλύτερο μέρος της σχετικής

συζήτησης, αναφέρουν οι πληροφορίες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει

σχηματίσει άποψη για το τι συμβαίνει και τι χρειάζεται η Σοφοκλέους. Και

φυσικά ανησυχεί γιατί αναγνωρίζει ότι «υπάρχει σοβαρό πρόβλημα απαισιοδοξίας»,

όπως επισημαίνουν συνεργάτες του.

Ο ίδιος, σύμφωνα με πληροφορίες από το περιβάλλον του, θεωρεί ότι οι

ιδιωτικοποιήσεις είναι ίσως λιγότερο σημαντικές από τις διαρθρωτικές

παρεμβάσεις σε άλλους τομείς, όπως η αναμόρφωση του φορολογικού, το άνοιγμα

των επαγγελμάτων και των αγορών.

Όμως, επειδή η αγορά θέλει κάτι άμεσο και απτό στο μέτωπο των

ιδιωτικοποιήσεων, πρέπει να υπάρξει σύντομα κάποια θετική εξέλιξη στον τομέα

αυτό, όπως η πώληση της Ολυμπιακής και η εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή για τον

ΟΤΕ, αναφέρουν στο περιβάλλον του κ. Σημίτη. Με άλλα λόγια, αφού η αγορά «διψά

για αίμα», εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια να της το αρνούμαστε για πολύ καιρό

ακόμη.

Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου συμφωνούν με τον κ. Παπαντωνίου ότι υπάρχουν λόγοι

να αισιοδοξεί κανείς για την ελληνική οικονομία, λόγω επενδύσεων από το

Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και λόγω Ολυμπιάδας του 2004. Πρέπει να συμβεί κάτι

απροσδόκητα κακό για να διαψευσθούν οι προβλέψεις για τους υψηλότερους από την

Ευρωπαϊκή Ένωση ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι ­ λογικά ­ πρέπει να φέρουν

κεφάλαια και στη Σοφοκλέους.