ΔΡΟΜΟΙ

Βομβαρδίστε τους…

… κύριε Μπλερ, κύριε Κλίντον! Ας μη σας ξεγελούν οι Σέρβοι. Γιατί ένα είναι

βέβαιο, κύριοι, πως αυτοί που βγήκαν τις προάλλες στους δρόμους του

Βελιγραδίου δεν είναι άλλοι από εκείνους που πριν από ενάμιση χρόνο κρύβονταν

στα καταφύγια για να γλιτώσουν από τις βόμβες του ΝΑΤΟ. Μη σας ξεγελούν, κύριε

Μπλερ, κύριε Κλίντον! Οι Σέρβοι που σήμερα χορεύουν στο Βελιγράδι δεν είναι

άλλοι από εκείνους που, όταν έπεφταν οι βόμβες του ΝΑΤΟ, έσπαγαν το

Μακντόναλντς, έκαιγαν αμερικανικές σημαίες, έφτιαχναν ανθρώπινες αλυσίδες πάνω

στις γέφυρες του Δούναβη. Αν κάποιοι λείπουν ανάμεσά τους, είναι μονάχα οι

«παράπλευρες απώλειες».

Κύριε Κλίντον…

… οι Σέρβοι αυτοί δεν είναι από εκείνους που πιστεύουν πως η παγκόσμια

πολιτική πρέπει να διαμορφώνεται από τις ΗΠΑ. Ο στρατός τους δεν γύρισε τις

κάννες εναντίον τους. Ο νέος τους ηγέτης δεν πλούτισε από δυτικό χρήμα. Και

τον παλιό δεν τον παραδίνουν στη Δύση. Μπορεί ο χειρότερος εφιάλτης της Δύσης

να μοιάζει περαστικός, μα ο δρόμος που θα πάρει από εδώ και πέρα η χώρα δεν

είναι καθόλου ξεκάθαρος. Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, βομβαρδίστε τους! Έτσι κι

αλλιώς, αύριο μεθαύριο που αυτοί οι Σέρβοι θα συνέλθουν από το γλυκό μεθύσι

της εξέγερσης, όταν πια θα κατακαθήσουν οι καπνοί που σηκώθηκαν πάνω από τον

ουρανό του Βελιγραδίου, πάλι οι παλιοί κρατήρες από τις βόμβες του ΝΑΤΟ θα

χάσκουν στους δρόμους της σερβικής πρωτεύουσας. Τάχα τι θα σας κόστιζε να

ανοίξετε κι άλλους; Ίσως λιγότερα από το να παραγεμίσετε τους παλιούς. Γι’

αυτό, σας παρακαλώ, βομβαρδίστε τους!

Κύριε Μπλερ…

… ανακαλέστε τον κύριο Τζέιμι Σέι από την εφεδρεία και πέστε του να μας

εξηγήσει γιατί στα γεγονότα του Βελιγραδίου δεν είδαμε τους Σέρβους να

σηκώνουν ούτε μια βρετανική, ούτε μια αμερικανική σημαία. Όταν κοπάσουν οι

ιαχές της εξέγερσης, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα πέσουν μαζί τους και τα

αντιδυτικά αισθήματα. Γι’ αυτό, μη σας ξεγελούν οι Σέρβοι. Αύριο μεθαύριο

κιόλας, όταν θα αρχίσουν να σας δείχνουν τις χαίνουσες πληγές τους, όταν θα

σας ζητούν να τις γιατρέψουν με τα χρήματα που δικαιωματικά τούς ανήκουν, όταν

θα θελήσουν πάλι να κάνουν τη Γιουγκοσλαβία από παρία ένα κυρίαρχο κράτος,

εσείς μαζέψτε ξανά τον στόλο σας στην Αδριατική και ­ σας παρακαλώ ­

βομβαρδίστε τους! Γιατί τι είπαν οι Σέρβοι πριν από ενάμιση χρόνο και τι θα

πουν ίσως αύριο μεθαύριο; Πράγματα πολύ επικίνδυνα, δηλαδή ό,τι έλεγαν πάντα

όλοι σχεδόν οι Βαλκάνιοι:

«Θα πεθάνουμε…

… μια μέρα ­ αυτό είναι βέβαιο ­ μα αν είναι να πεθάνουμε μέσα σε μια μαύρη

τρύπα πάνω στον χάρτη, καλύτερα να πεθάνουμε πριν προφτάσουμε να γίνουμε

κλώνοι της »νέας τάξης», χωρίς μεταλλαγμένους σπόρους στο στομάχι, με το

αίμα μας ανακατεμένο με κρασί και όχι με μια ένεση στη φλέβα, όρθιοι,

γαμόσταυροι και ευσεβείς μαζί, άθεοι και ένθεοι, θνήσκοντες θεοί, οι γέροι θα

σβήνουν στην αγκαλιά μας και όχι στο κρεβάτι του Κεβορκιάν, ο παπάς θα ψέλνει

στα κουφά αυτιά μας το χιλιόχρονο τραγούδι της πέτρας, γιατί έτσι γεννηθήκαμε

εδώ, ζυμωμένοι με αίμα, χώμα, κρασί και λιβάνι, μια χούφτα άνθρωποι σε αυτούς

τους βράχους, αναμμένες λαμπάδες. Με δυο λόγια: »Αγαμοι Θύται»».