Όταν ο Καραμπίνης σημάδευε τον Λαγό…

Φερουζέμ, Μπα, Μπεναλί, Νάγκμπε, Κοκότοβιτς, Ζ. Ελίας, Καλοπεράσοβιτς και

δεκάδες ακόμη «ιτς»… Αλήθεια, τι σημαίνουν αυτά τα ονόματα για το ελληνικό

ποδόσφαιρο; Ποδοσφαιριστές-προπονητές περαστικούς από την εντοπία είτε με

φιλότιμη προσπάθεια είτε με τάση για καλό τουρισμό; Ίσως… Πριν από

είκοσι-τριάντα χρόνια, το πρωτάθλημα ανήκε αποκλειστικά στους Έλληνες, είχε τη

γοητεία του, ακόμη και όταν από την εξέδρα ακούγονταν κάποια δήθεν

κοροϊδευτικά σχόλια για μαχητές, που σίγουρα είχαν «αδικηθεί» από το επώνυμό

τους. Έτσι για την ιστορία, θα θυμηθούμε καταπληκτικούς παίκτες με επώνυμα που

έχουν μείνει βαθιά στη μνήμη.

Πρώτος όλων ο Μ π έ μ π η ς. Ο Θανάσης Μπέμπης. Μέγας επιθετικός χαφ,

απίστευτα βραχύσωμος (λες και η φύση τού είχε δώσει απόλυτη αρμονία με το

επώνυμο), και σίγουρα αθεράπευτος πλακατζής στη διάρκεια του αγώνα. Και τι δεν

έκανε ο Μπέμπης. «Ποδιές», καζούρα στον αντίπαλο ύστερα από εξαιρετική

ντρίμπλα, εξουθενωτικές δηλώσεις σε βαθμό παραληρήματος ύστερα από ευρεία

νίκη… Και όλα αυτά χωρίς ποτέ κανείς να τον παρεξηγήσει. Έλεγαν «Μπέμπης

είναι, θα συνέλθει»…

Ο Ηρακλής της Θεσσαλονίκης ήταν περίοδος που διέθετε τρεις ποδοσφαιριστές

ιδιαίτερα σημαντικούς. Εν τούτοις, αν δεν τους έβλεπες στο γήπεδο, θα νόμιζες

ότι εργάζονταν σε βιοτεχνία φωτιστικών ειδών: Φανάρας – Φυτίλης – Φωτεινός.

Στην άμυνα, όρθωνε ανάστημα ο Χαλιαμπάλιας, παίκτης δυναμικός και σε πείσμα

του επωνύμου με ικανοποιητική τεχνική για αμυνόμενο. Φόβος και τρόμος ήταν

κάθε βιρτουόζου αντίπαλου επιθετικού…

Συνεχίζουμε.

Στα ντέρμπι της δεκαετίας του ’60 μεταξύ Απόλλωνα και Εθνικού, τα αθλητικά

φύλλα (και όχι μόνο) εύρισκαν ιδανικό τίτλο για να προαναγγείλουν το ματς: Σ κ

ό ρ δ α ς εναντίον Κ ρ ε μ μ ύ δ α. Πράγματι, ο Σκόρδας του Απόλλωνα ήταν από

αυτούς που δύσκολα μπορούσες να τους… ματιάσεις. Ωραίος παίκτης, με ρυθμό

και εξαίρετη αίσθηση του κενού χώρου. Ο Άγγελος Κρεμμύδας, κεντρικός αμυντικός

με πλούσια τεχνική και άλμα, μόνο όταν τεμπέλιαζε μπορούσες να τον

ντριμπλάρεις ή είχε τον νου του στην αρραβωνιαστικιά του, κόρη του αρχηγού της

Αστυνομίας Πειραιά, τότε.

Ένα απίθανο ­ ως επώνυμα… ­ δίδυμο, λειτούργησε κάποια χρόνια στον Πανιώνιο

και έχει τη δική του σημασία. Σέντερ φορ ήταν ο Λ α γ ό ς, και «πίσω του» στο

κέντρο ο Κ α ρ α μ π ί ν η ς. Δηλαδή ο χαφ σημάδευε (με πάσες) τον

φουνταριστό. Ο Καραμπίνης ποτέ δεν κατάφερε να δημιουργήσει «όνομα» στα

γήπεδα, σε αντίθεση με τον Λαγό. Ήταν αγώνας με τον Ηρακλή στη Νέα Σμύρνη που

ο Λαγός είχε ανοίξει το σκορ και είχε ισοφαρίσει με αυτογκόλ. Συνεπώς, είχε

τον τρόπο να αφήνει φανερά τα ίχνη του…

Επιτρέφουμε στον Απόλλωνα, διότι παρουσιάζει αυξημένο ενδιαφέρον.

Νίκος Κ α ρ ο ύ λ ι α ς: Ακόμη και σήμερα στα δημοσιογραφικά γραφεία αντέχει ο

τίτλος του «Φωτός»: «Ο Απόλλων με Καρούλια σήμερα στο Φάληρο». Αν και η ομάδα

του Απόλλωνα πήγε από τη Ριζούπολη στον Πειραιά με πούλμαν.

Ο Άγγελος Ρ ά μ φ ο ς αποτελεί ίσως τον σπουδαιότερο μπαλαντέρ του Απόλλωνα

στην ιστορία του (ελπίζουμε ότι δεν θα θυμώσει ο Παθιακάκης!). Είχε τον τρόπο

του να «τ σ ι μ π ά ε ι» ο Ράμφος την μπάλα και να τη δίνει μόνιμα με ακρίβεια

σε συμπαίκτη. Έβλεπες τον Πειραιώτη ποδοσφαιριστή και σκεφτόσουν: Κρίμα αυτό

το παιδί να χτυπάει την μπάλα μόνο με το ένα πόδι…

Οι αδελφοί Σ υ μ ι γ δ α λ ά, λέγεται ότι του Αγίου Νικολάου και των

Ταξιαρχών, πήγαιναν στα αποδυτήρια της Ριζούπολης με ένα ταψί σπιτικό χ α λ β

ά να κεράσουν τους συμπαίκτες… Λέγεται… Ενώ, πάλι στον Απόλλωνα,

αγωνίστηκε για λίγο διάστημα ο Γιώργος Μ π ε κ ρ ή ς ­ επιτυχημένος προπονητής

σήμερα. Οι σημειολόγοι του ποδοσφαίρου έχουν «ψάξει» για τα καλά τον Μπεκρή

και έχουν διαπιστώσει ότι πίνει μόνο νερό και αυτό όταν διψάει…

Στη Νέα Φιλαδέλφεια

Η ΑΕΚ δεν πήγε πίσω σε παράξενα επώνυμα παικτών. Μόνο που όταν δεν είχε καλή

απόδοση, οι φωνακλάδες της εξέδρας αδικούσαν υπερβολικά τον παίκτη τους

ουρλιάζοντας «παίξε μπάλα ρε Ε ξ α ρ χ ε ί δ η». Πάλι καλά που έβαζαν το «χι»

με έψιλον γιώτα… Όσο για τον Κ α ρ α χ ι σ α ρ ί δ η, στην ίδια ομάδα, είναι

σαφές ότι αδικήθηκε πολύ, εν αντιθέσει με τον Κ α ρ α γ κ ι ο ζ ό π ο υ λ ο, ο

οποίος ήταν καλός παίκτης και είχε κερδίσει την εύνοια του προέδρου Ανδρέα

Ζαφειρόπουλου και του νεανικού γυναικόκοσμου στην περιοχή…

Ο κατάλογος συνεχίζεται.

Β ο υ ν ο τ ρ υ π ί δ η ς. Ποδοσφαιριστής μικρής ομάδας της Βορείου Ελλάδος.

Θα έχει πλάκα να μάθουμε αν εργάζεται σε κάποιο λατομείο…

Κ α τ ρ α κ υ λ ά κ η ς. Μεσοεπιθετικός άλλοτε στην ομάδα της Καβάλας, πατούσε

γερά στα πόδια του. Αδιευκρίνιστο παραμένει αν θα είχε πρόβλημα σε τερέν

ελαφρά κατηφορικό και μην πει κάποιος πως δεν υπάρχουν τέτοια στην

επικράτεια…

Θρυλικό παραμένει και το επιθετικό δίδυμο Κ ά β ο υ ρ α – Κ α ρ α β ί δ α στην

ομάδα του Παναθηναϊκού. Ο Γιάτσεκ έχει ακουστεί πως τους έβαζε τις φωνές όταν

τους έβλεπε να τρώνε μπριζόλες…

Ο Νίκος Π α τ σ α β ο ύ ρ α ς έμεινε στα ποδοσφαιρικά χρονικά ως «σκούπα» στην

άμυνα. Κι αυτός αδικημένος από τη… ρίζα του, σαφώς λιγότερο από τον

συμπατριώτη του Β ο υ τ υ ρ ί τ σ α. Ο τελευταίος, είχε πρόβλημα όταν έκανε

ζέστη. Αν τύχαινε, τότε, να μην έχει καλή απόδοση στο «Αλκαζάρ», έγραφαν την

επομένη «έλειωσε ο Βουτυρίτσας».

Ποδοσφαιριστής με επιτυχίες μέσα και έξω από το γήπεδο. Ο Τάκης

Καραγκιοζόπουλος πέτυχε το πιο πολύτιμο γκολ της ΑΕΚ, εναντίον του Ολυμπιακού,

τον Μάιο του ’89 στο ΟΑΚΑ – Καραβίδας και Κάβουρας. Το επιθετικό δίδυμο του

Παναθηναϊκού ήταν πολύ αποτελεσματικό. Μάλιστα, ο δεύτερος φόρεσε και τη

φανέλα με το εθνόσημο

Δύο από τα περίφημα «θεσσαλικά άτια» της σπουδαίας ομάδας του Γκμοχ.

Πατσιαβούρας και Βουτυρίτσας, ήταν από τα μεγάλα ατού της Λάρισας όταν

αποτελούσε φόβητρο στο ποδοσφαιρικό στερέωμα

Ο μεγάλος Σάκης Κουβάς

Ο Σάκης Κουβάς μάγευε τα πλήθηΑπό τη σύντομη αναδρομή στα διάσημα επώνυμα

της μπάλας δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ένας διεθνής κυνηγός του

Παναθηναϊκού, άριστος με την μπάλα και εξαίρετος χαρακτήρας μέσα και έξω από

το γήπεδο: Κ Ο Υ Β Α Σ. Όταν πήρε μεταγραφή από τον Βύζαντα στη Λεωφόρο,

κάποιοι στο λιμάνι γέλασαν με σημασία ψιθυρίζοντας ότι «ο Παναθηναίκός θα

στηριχθεί σε Κουβά». Λάθος. Διότι σύντομα ένιωσαν την αξία του παίκτη. Άσε που

όλοι τον φώναζαν Σάκη!