Οι χρυσοί Ολυμπιονίκες Δήμας, Κεντέρης, Καχιασβίλι και Μουρούτσος φέρνουν την

Ολυμπιακή σημαία στην Αθήνα. Πίσω ακολουθούν ο δήμαρχος Δημήτρης Αβραμόπουλος

και ο υφυπουργός Γιώργος Φλωρίδης

Δεν έπαψαν λεπτό οι οι αθλητές μας να δέχονται συγχαρητήρια από συγγενείς,

φίλους, ακόμα και από τους εκπροσώπους του Τύπου. Ο απλός κόσμος βρέθηκε στο

ανατολικό αεροδρόμιο για να τους αγκαλιάσει και με δάκρυα στα μάτια να τους

ευχηθεί να έχουν πάντα τέτοιες επιτυχίες και να προβάλουν τη χώρα μας στο

παγκόσμιο στερέωμα. Πιο ευαίσθητος όπως αποδείχθηκε ήταν ένας «σκληρός». Ο

Πύρρος Δήμας δεν άντεξε τη συγκίνηση της στιγμής και ξέσπασε σε λυγμούς, καθώς

αποχωρούσε από τον αεροδιάδρομο. Αξιοπρόσεκτη ήταν η απουσία του Ιωάννη

Μελισσανίδη, ο οποίος φθάνει αύριο στη χώρα μας, αφού έμεινε στο Σίδνεϊ,

προκειμένου να επισκεφθεί ειδικό γιατρό για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει στη

μέση.

Όπως είναι φυσικό τα περισσότερα βλέμματα συγκέντρωσε ο μεγάλος νικητής των

200 μ. Κώστας Κεντέρης: «Είμαι πολύ χαρούμενος που κατάφερα να κάνω τόσους

ανθρώπους να ψάξουν να βρουν που είναι η Ελλάδα και να αναρωτηθούν από πού

είναι αυτός που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Ευχαριστώ τον κόσμο για την αγάπη

του και θα προσπαθώ σε κάθε αγώνα να την ανταποδίδω με τις επιτυχίες μου. Το

μόνο που θέλω τώρα είναι να είμαι υγιής για να μπορέσω να διατηρηθώ στην

κορυφή».

Ο ΠΥΡΡΟΣ ΔΗΜΑΣ

Σαφώς συγκινημένος από τις εκδηλώσεις του κόσμου για το τρίτο χρυσό μετάλλιο

σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και ιδιαίτερα αισιόδοξος για τη μετέπειτα πορεία

της άρσης βαρών ήταν ο Πύρρος Δήμας. «Πάντα εγώ ανοίγω τον χορό των χρυσών

μεταλλίων, αν και στο γλέντι που γίνεται στη συνέχεια είμαι ο πιο

συγκρατημένος.

Όπως είδατε είχαμε πάρα πολύ καλά πλασαρίσματα από πολλά παιδιά, ενώ υπήρχαν

και οι τραυματισμοί των Κόκκα και Τζελίλη. Αν υπολογίσουμε και τον Νικολαΐδη

που έσπασε το πόδι του, θα είχαμε ακόμη τρία σίγουρα μετάλλια. Είμαι βέβαιος

ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας θα τα πάμε ακόμη καλύτερα».

Συνεχίζοντας ο Δήμας υποστήριξε: «Δεν έχω να δώσω απάντηση σε κανέναν. Η νίκη

ήταν μία ικανοποίηση για μένα, την οικογένειά μου και τα παιδιά μου και

δικαίωση. Ακούγονταν διάφορα μετά το Παγκόσμιο της Αθήνας, λόγω του ώμου μου,

ότι ο Πύρρος τελείωσε, ότι δεν μπορεί.

Αλλά όπως είπε και ο Σαμπάνης η άρση βαρών δεν πεθαίνει.

Το 2004 θα είναι ακόμη πιο δυνατή και μαζί με τον Χρήστο Ιακώβου και τον

Γιάννη Σγουρό θα φέρουμε και πιο πολλά μετάλλια και πιο πολλά χρυσά. Εγώ

πίστευα ότι η Ελλάδα μπορεί να διοργανώσει τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες

από τότε που τους διεκδικούσε. Αρκεί να είμαστε ενωμένοι».

Στην ξεκούραση αναφέρθηκε ο Κάχι Καχιασβίλι: «Τώρα προέχει η ξεκούραση, γιατί

το πόδι μου είναι τραυματισμένο και πρέπει να γίνω πρώτα καλά.

Ελπίζω σε 5 με 6 μήνες να μπορέσω να ξεκινήσω ξανά προπονήσεις. Τα 3 μετάλλια

είναι, ήδη, πάρα πολλά, ωστόσο, θα είναι μεγάλη τιμή για εμένα να αγωνιστώ το

2004 στην πατρίδα μου. Όμως, αν αγωνιστώ θα στοχεύσω μόνο στο χρυσό μετάλλιο.

Η 2η θέση για μένα είναι αποτυχία».

Με το τρακ του πρωτάρη στο πρόσωπό του ο χρυσός Ολυμπιονίκης του τάε κβον ντο

Μιχάλης Μουρούτσος παραδέχτηκε: «Τώρα συνειδητοποίησα το μέγεθος της επιτυχίας

μου. Επέστρεψα και έζησα αυτές τις μεγάλες στιγμές και κατάλαβα πόσο καλά τα

πήγα. Θα προσπαθήσω το ίδιο και καλύτερα για το 2004». Όσο για τον επόμενο

στόχο του ο Μουρούτσος είπε γελώντας: «Να πάρω το δίπλωμα οδήγησης».

ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΧΑΣΕΙ

Στην μεγάλη της αντίπαλο, Μάριον Τζόουνς, αναφέρθηκε για μία ακόμα φορά η

Κατερίνα Θάνου: «Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα χάσει. Αν δεν το πίστευα δεν θα

συνέχιζα. Είμαι πολύ συγκινημένη, αλλά και χαρούμενη, γιατί η Ελλάδα στους

Αγώνες δεν πέρασε απαρατήρητη», ενώ ο δημοφιλής προπονητής των σπρίντερ

Χρήστος Τζέκος υπογράμμισε: «Τα σπριντ είναι από τα δυσκολότερα αγωνίσματα

στον κόσμο και εμείς καταφέραμε να σπάσουμε το κατεστημένο. Είχα καταλάβει ότι

ο Κεντέρης θα πάρει μετάλλιο λίγο πριν από τον ημιτελικό, γιατί βρισκόταν σε

πολύ καλή κατάσταση. Λίγο πριν από τον τελικό τού είπα να τρέξει γρηγορότερα

από τις προηγούμενες κούρσες και εκείνος μου απάντησε ότι ο ημιτελικός ήταν

γι’ αυτόν η προθέρμανση».

Η ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ

Ο Βαλέριος Λεωνίδης ξανά με την οικογένειά του

Η Τασούλα Κελεσίδου, η οποία μαζί με τον Δημοσθένη Ταμπάκο συνέχισαν το ταξίδι

τους για τη Θεσσαλονίκη, τόνισε: «Είμαι πολύ χαρούμενη που ύστερα από τόσο

καιρό επιστρέφω στην Ελλάδα. Τώρα θέλω να δω τους δικούς μου».

Με πέντε μετάλλια επέστρεψε η Εθνική ομάδα της άρσης βαρών, η οποία σύμφωνα με

τον Λεωνίδα Σαμπάνη απέδειξε για άλλη μία φορά την αξία της: «Αποδείξαμε για

άλλη μία φορά πόσο δυνατοί είμαστε. Είναι το δεύτερό μου μετάλλιο στη δεύτερη

συμμετοχή μου σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ελπίζω το 2004 να καταφέρω να πάρω και

ένα χρυσό».

Με τα λόγια του συμφώνησε και ο Βίκτωρας Μήτρου: «Η άρση βαρών έχει δείξει ότι

είναι μεγάλη ομάδα. Θα έχουμε και άλλες επιτυχίες τα επόμενα χρόνια», ενώ η

πρώτη αρσιβαρίστρια που έφερε μετάλλιο στη χώρα μας Ιωάννα Χατζηιωάννου είπε:

«Όταν έφυγα δεν έκανα δηλώσεις, γιατί δεν περίμενα να φτάσω τόσο ψηλά και να

πάρω το χάλκινο μετάλλιο. Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Δεν ξέρω πώς να

αντιδράσω ούτε πώς να πανηγυρίσω. Με όποιον τρόπο και αν το κάνω, όμως, θα

είναι πολύ όμορφο».

ΑΞΙΖΕ ΧΡΥΣΟ

Στην εμφάνισή τους στον τελικό του σύνθετου ομαδικού αναφέρθηκαν τα κορίτσια

της Εθνικής ανσάμπλ. «Η ομάδα άξιζε το χρυσό. Μετά τις κορύνες είχαμε την

αίσθηση πως όλα χάνονται. Ήταν η πιο φρικτή στιγμή της ζωής μου. Όμως, παρά το

άγχος συγκεντρωθήκαμε, προκειμένου να κάνουμε καλό πρόγραμμα. Ελπίζω το 2004

να καταφέρουμε να πάρουμε το χρυσό», είπε η αρχηγός της ομάδας, Ειρήνη

Αϊνδηλή. Για φοβερή εμπειρία έκανε λόγο η Χαρά Καρυάμη, ενώ η Χαρίκλεια

Πανταζή τόνισε: «Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Θέλαμε το χρυσό, αλλά και το

χάλκινο είναι μεγάλη επιτυχία. Το αρχικό κλάμα λύπης μετατράπηκε σε κλάμα

χαράς». Υποσχέσεις για το 2004 έδωσε ο χάλκινος Ολυμπιονίκης της ελευθέρας

πάλης Αμιράν Καρντάνοφ: «Είμαι πολύ ευτυχισμένος για το μετάλλιο που πήρα. Από

εδώ και πέρα στόχος είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Θα δουλέψω

περισσότερο για να πάρω το χρυσό».

ΒΕΒΑΙΟΣ

Ο μεγάλος άτυχος των Αγώνων, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, ο οποίος έσπασε το πόδι

του στη μάχη για ένα ακόμη ελληνικό μετάλλιο στο τάε κβον ντο, βρισκόταν πάνω

σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά παρ’ όλα αυτά υποσχέθηκε: «Με πολλή προσπάθεια

από μέρους μου να είστε σίγουροι ότι θα τα πούμε σε 4 χρόνια. Είμαι βέβαιος

ότι η Ελλάδα θα διοργανώσει τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα πάρει

ακόμη περισσότερα μετάλλια».

Τέλος, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Φλωρίδης, που επέστρεψε και αυτός μαζί

με την ελληνική αποστολή από το Σίδνεϊ, μίλησε για την προσπάθεια των αθλητών:

«Τα παιδιά μας αγωνίστηκαν, προσπάθησαν και νίκησαν. Να μην ξεχνάμε, όμως και

όλους όσοι δεν πήραν κάποιο μετάλλιο, γιατί και αυτοί έδωσαν τον καλύτερό τους

εαυτό. Η Ελλάδα ανέβηκε πολλά σκαλοπάτια και ελπίζω το 2004 να είμαστε ακόμα

ψηλότερα. Η προετοιμασία θα γίνει, πλέον, πιο οργανωμένη, αλλά και όλα αυτά τα

χρόνια οι αθλητές μας είχαν την αμέριστη συμπαράσταση της Πολιτείας».