Αγαπητέ Κώστα Κεντέρη.

Ας ξεπεράσουμε γρήγορα γρήγορα τα (αυτονόητα και από καρδιάς) συγχαρητήρια για

το χρυσό σου μετάλλιο στα 200 μέτρα και ας περάσουμε στην ουσία. Σε

ευχαριστούμε πολύ γιατί την ημέρα που στην Ελλάδα ψάχνουμε να βρούμε τους

άθλιους φταίχτες μιας απίστευτης τραγωδίας με δεκάδες νεκρούς στο Αιγαίο, εσύ

έστειλες το δικό σου μήνυμα από το Σίδνεϊ.

Αγαπητέ Κώστα,

Σε ευχαριστούμε πολύ που μας θύμισες αυτό που προσπαθούν οι προβεβλημένοι

ανόητοι να μας επιβάλουν να ξεχάσουμε. Ε, όχι. Φτάνει πια. Αρκετά εξαργυρώσαμε

τα νεανικά μας όνειρα, αρκετά χρεώσαμε στην πιστωτική μας κάρτα δανεικές

σκέψεις, αρκετά γλείψαμε τις μπότες αυτών που νομίζουν ότι ελέγχουν κάτι

περισσότερο από τον εαυτό τους.

Αγαπητέ Κώστα,

Οι καταστάσεις το έφεραν έτσι ώστε να είσαι κάτι περισσότερο από ένας χρυσός

Ολυμπιονίκης. Είσαι το σύμβολο αντίστασης ενός προδομένου λαού, του απλού

κόσμου που δεν έχει θέση στα τηλεοπτικά πλάνα.

Αγαπητέ Κώστα,

Τώρα οι ευθύνες σου είναι ακόμα περισσότερες. Ο χρυσός μάς έφερε πιο κοντά,

γι’ αυτό ας μας επιτρέψεις να σου πούμε με ειλικρίνεια τι δεν θα θέλαμε να

δούμε από εσένα. Θα μας απογοήτευε να αρχίσεις να κοιτάς τους ανθρώπους στην

τσέπη και να μιλάς στον ενικό στον βιοπαλαιστή της γειτονιάς σου.

Αγαπητέ Κώστα,

Όπως καλώς γνωρίζεις οι λέξεις στην πατρίδα μας έχουν χάσει το νόημά τους, το

«παρακαλώ», το «ευχαριστώ», η «συγγνώμη» αντικαθίστανται σταδιακά με το «εγώ»,

το «θέλω», το «πόσα» και άλλα αντιαισθητικά και πολύ ενοχλητικά. Δέξου το

ευχαριστώ μας. Σε διαβεβαιώνουμε ότι είναι ειλικρινές.

Τελευταία Νέα