Αναζήτηση
Τη δική του ερμηνεία για τη «σφαγή των αριστούχων» δίνει ο κ. Γιώργος Λ.
Χιωτάκης, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, από την Κάρπαθο:
«Στα «ΝΕΑ» της 21ης Σεπτεμβρίου τόσο στο κύριο άρθρο, όσο και στο άρθρο της κ.
Συλβάνας Ράπτη «Σφαγή αριστούχων», καταφέρεστε, εξαιτίας της αποτυχίας
«αριστούχων» να μπουν στην Ιατρική και Νομική Σχολή, κατά της εκπαιδευτικής
μεταρρύθμισης, που σπρώχνει τα παιδιά προς τα φροντιστήρια, κ.λπ., κ.λπ.
Δεν είμαι εκπαιδευτικός. Δεν έχω κυβερνητική θέση. Δεν έχω παιδιά υποψήφιους
φοιτητές και επομένως μπορώ να εκφρασθώ ανεπηρέαστα: Πιστεύω πως δεν έχετε
δίκαιο. Το άδικο, το σφάλμα, η υπαιτιότητα και το πταίσμα είναι των ίδιων των
νέων και των οικογενειών τους που τα »σπρώχνουν» να μπουν σε Ιατρική ή
Νομική Σχολή, χωρίς να σκέπτονται ότι υπάρχει στην Ελλάδα υπερπληθώρα ιατρών,
δικηγόρων και μηχανικών, ώστε να δημιουργείται και προλεταριάτο επιστημόνων.
Την παρελθούσα εβδομάδα δημοσιεύθηκε στον Τύπο πίνακας, σύμφωνα με τον οποίο η
χώρα μας διαθέτει τους περισσότερους, ανά 100.000 πληθυσμό, γιατρούς από ΟΛΕΣ
τις χώρες της Ε.Ε., περισσότερους ακόμα και από τη Σουηδία, την Αγγλία και τη
Γερμανία που φημίζονται για τις νοσοκομειακές και ιατρικές τους υπηρεσίες!..
Το ίδιο συμβαίνει και με τους δικηγόρους και τους μηχανικούς. Οι μισοί
τουλάχιστον Έλληνες θέλουν να γίνουν γιατροί, δικηγόροι ή μηχανικοί, ενώ
έχουμε έλλειψη ειδικών στις νέες επιστήμες και στα νέα επαγγέλματα, όπως
έχουμε έλλειψη θεραπευτών και άλλων ειδικών για εργαστήρια κ.λπ. Και όμως οι
νέοι θα μπορούσαν, στρεφόμενοι προς τα επαγγέλματα αυτά, να εξασφαλίσουν,
σχετικά εύκολα, εργασία και καλές απολαβές, βοηθώντας και την κοινωνική και
οικονομική ανάπτυξη της πατρίδας. Εξάλλου είναι γνωστόν ότι σε ορισμένες
χώρες, όπως π.χ. στις ΗΠΑ, είναι σχεδόν αδύνατο και στους αριστούχους να
εγγραφούν σε Ιατρική Σχολή, εκτός αν διαθέτουν πολλά – πολλά χρήματα ή μέσον!!
Η υπερπληθώρα ιατρών στην Ελλάδα αναγκάζει τους περισσότερους να παραβιάζουν
τον όρκο τους, να δέχονται ή να απαιτούν »φακελάκια και φακέλους» ή να
ορίζουν κλινικές εξετάσεις, που δεν χρειάζονται, ή να γράφουν υπερβολικές
ποσότητες και είδη φαρμάκων, μόνο και μόνο για να εισπράξουν τα ποσοστά τους!!
Αυτά προς τεράστια ζημία των ασφαλιστικών ταμείων, των ίδιων των ασφαλισμένων
και της κοινωνίας γενικότερα.
Διερωτώμαι: Θα μπορούσε άραγε ο Τύπος γενικά και «ΤΑ ΝΕΑ» ειδικότερα να
επισημαίνουν τα νοσηρά αυτά κοινωνικά φαινόμενα και να μη δίδουν την εντύπωση
ότι «σπρώχνουν» τους νέους προς τις «παραδοσιακές» σχολές και προς τα
φροντιστήρια, καταγγέλλοντας την πολιτεία ότι δεν εισάγει όλους ή σχεδόν όλους
τους υποψηφίους στις σχολές της προτίμησής τους; Θα μπορούσε;».
