ΠΟΣΗ ταλαιπωρία έχουν υποστεί τούτες τις ημέρες οι ταξιδιώτες από και

προς τις Κυκλάδες…

ΑΣΦΑΛΩΣ το γνωρίζουν και οι απεργοί ναυτεργάτες στην εταιρεία που

εκτελεί τα τρία τέταρτα των δρομολογίων στα νησιά…

ΚΑΙ ­ βεβαίως ­ το γνωρίζει και η εταιρεία που σχεδόν μονοπωλεί την

ακτοπλοϊκή συγκοινωνία στα Κυκλαδονήσια και βρίσκεται σε αντιδικία με τους

εργαζομένους της.

ΤΟ άγνωστο μέχρι χθες ήταν πως όλη η αναστάτωση…

ΜΕ τους ναυτεργάτες από τη μία πλευρά που ζητούσαν καταβολή

δεδουλευμένων και την εταιρεία από την άλλη που αρνείται πως τα δικαιούνται…

ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ σε χρηματική διαφορά που συμποσούται ­ όλη και όλη ­ σε

τριάντα εκατομμύρια δραχμές.

ΓΙ’ αυτό το ποσόν είναι εξωφρενικό να έχουν αποκλεισθεί νησιά της

άγονης γραμμής…

ΚΑΙ να έχουν εγκλωβιστεί ­ με πλήρη αδυναμία μετακίνησης ­ άνθρωποι που

είτε πρέπει να ταξιδέψουν προς Αθήνα είτε να μεταβούν να κάνουν το αντίστροφο

δρομολόγιο.

ΣΕ όποιους λόγους ­ ουσιαστικούς ή τυπικούς ­ και αν εστηρίζετο η

διαφορά των δύο πλευρών…

ΕΙΝΑΙ αδιανόητο να μην είχε από την αρχή διευθετηθεί διότι ­ αυτό και

αν αποτελεί παραλογισμό ­ πρόκειται για «θέμα γοήτρου».

ΟΥΔΟΛΩΣ λογαριάσθηκε δηλαδή, η ανάγκη του κοινού ­ σε κάποιες

περιπτώσεις και αδήριτη ­ να ταξιδέψει…

ΠΑΡΑ πρυτάνευσε η «λογική» του εγωισμού των άκρων.

ΚΑΙ ύστερα ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει πως «το λιμάνι δεν είναι ακυβέρνητο».