Η θέσπιση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και η ενίσχυση των δήμων με

αρμοδιότητες και πόρους ήταν μία από τις μεγάλες διεκδικήσεις του δημοκρατικού

κινήματος στη χώρα.

Στόχος: να απαγκιστρωθεί η Διοίκηση από τον αυταρχισμό του κέντρου και να

αναδείξουν οι τοπικές κοινωνίες τα προβλήματά τους για να μπορέσουν να τα

επιλύσουν.

Το βήμα έγινε εδώ και μερικά χρόνια, αλλά αντί η δημιουργική πνοή των τοπικών

κοινωνιών να αναδείξει νέες μορφές διαχείρισης και αξιοποίησης του δημόσιου

πλούτου, ανέδειξε νέες μορφές προβλημάτων και διαφθοράς.

Το παράδειγμα της Νομαρχίας Αθηνών, που παρουσίασε καταστάσεις πυροπαθών να

έχουν λάβει αποζημιώσεις χωρίς να έχουν κάνει καν αίτηση, δεν είναι το

μοναδικό. Μικρά και μεγάλα σκάνδαλα ευδημούν σε όλους σχεδόν τους δήμους και

στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση της χώρας, όπου κατασπαταλώνται ή υπεξαιρούνται ή

μένουν αναξιοποίητοι (ανάλογα με την περίπτωση) πόροι δισεκατομμυρίων δραχμών.

Επίσης, το παράδειγμα της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής, που επί χρόνια

αποφεύγει να ορίσει τόπο υγιεινής ταφής των σκουπιδιών των δήμων και των

κοινοτήτων της, δεν είναι μοναδικό.

Σε όλη τη χώρα λειτουργούν 3.500 παράνομες χωματερές μέσα στα δάση, που

ευθύνονται σε ποσοστό 55%-60% για τις πυρκαγιές του καλοκαιριού και τις

καταστροφές δασών και καλλιεργειών.

Αυτός είναι, εξάλλου, ο λόγος που δήμαρχοι και νομάρχες κυνηγούν, έπειτα από

κάθε πυρκαγιά, φαντάσματα εμπρηστών.

Συμπέρασμα: Καλή είναι η Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, αλλά απαιτείται

και κάτι άλλο: η κουλτούρα της δημοκρατικής διαχείρισης των πόρων και των

εξουσιών, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Αλλά μέχρι να αποκτηθεί αυτή η κουλτούρα διαχείρισης, είναι απαραίτητο το

κράτος να αποκτήσει έναν καλό και αποτελεσματικό μηχανισμό εποπτείας και

ελέγχου, ώστε να περιφρουρηθούν τα χρήματα των φορολογουμένων για να μη

διαρρέουν σε τσέπες επιτηδείων.

Ο σημερινός πάντως τρόπος διαχείρισης παράγει λιγότερα έργα και περισσότερη

σπατάλη και διαφθορά στη βάση της κοινωνίας, στον πυρήνα του διοικητικού μας

συστήματος: στους Δήμους και τις Νομαρχίες.

Για να μην αποτύχει η αποκέντρωση (που αργά ή γρήγορα θα φθάσει και στις

περιφέρειες), λόγω ανικανότητας ή διαφθοράς, χρειάζεται ένας καλός και

αποτελεσματικός μηχανισμός εποπτείας και ελέγχου.