Τα ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» (12 και 18-04-2000) με αντικείμενο τη φρίκη των

πεζοδρομίων και πεζοδρόμων της Αθήνας μού έδωσε το ερέθισμα να γράψω αυτό το

κείμενο.

Σε γνωστό καφέ που βρίσκεται στη στοά – πεζόδρομο που συνδέει την Ιπποκράτους

και την Τρικούπη, στις αρχές τους, ένας μηχανόβιος τρέχοντας με δαιμονισμένη

ταχύτητα ξέφυγε από την πορεία του και παρ’ ολίγον να με εκτελέσει. Στις

διαμαρτυρίες μου δέχθηκα οχετό βρισιών. Προσωπική εμπειρία…

Ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν πρέπει να είναι απλά ο καλύτερος αλλά μπορεί, γιατί έχει

όλα τα προσόντα και το ήθος, να γίνει και καλός, πολύ καλός. Για να το

επιτύχει όμως πρέπει, κοντά στα άλλα, να κάνει τους αστυνομικούς να

επανακτήσουν τον απολεσθέντα αυτοσεβασμό τους και να βρουν τον χαμένο

επαγγελματισμό τους.

Με τους δύο αυτούς στόχους άρχισε ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Τζουλιάνι,

υπεύθυνος και για την αστυνόμευση, και πέτυχε θαύματα στον τομέα αυτό της

αχανούς πόλης, της άλλοτε μητρόπολης του εγκλήματος. Δεν είναι δυνατόν οι

αστυνομικοί να έχουν αυτοσεβασμό και επαγγελματισμό όταν στέλνονται, κατά

μάζες, να υπηρετήσουν ως οικιακοί βοηθοί, οδηγοί συζύγων, κηπουροί κ.λπ. σε

βουλευτές και άλλους επωνύμους, δήθεν για ασφάλεια.

Από ποιους κινδυνεύει ο νεοεκλεγείς βουλευτής που του διαθέτουν 2

αστυνομικούς; Ποια υποχρέωση έχει ο φορολογούμενος πολίτης να πληρώνει τη

φρουρά του β’ τηλεπαρουσιαστή που εισπράττει μερικά εκατομμύρια μηνιαίως;

Γιατί πρέπει να διαθέτει το ΥΔΤ διμοιρίες αστυνομικών σε τέως ή κυρίες τέως

που απειλούνται μόνο από τον μαρασμό, τη λησμονιά, ή το στερητικό σύνδρομο της

εξουσίας;

Πόσοι είναι αυτοί οι αστυνομικοί που ενίοτε απέχουν από την ενεργό υπηρεσία

10ετίες, ευνουχιζόμενοι ως επαγγελματίες; 1.500-2.500; Ο αριθμός είναι

«απόρρητος».

Αν ο κ. Χρυσοχοΐδης δεν αποσύρει πάραυτα το 50% τουλάχιστον από εκεί,

ρίχνοντάς τους στα προβλήματα της καθημερινότητας, αδιαφορώντας για τις

πιέσεις που θα δεχθεί, τότε δεν θα γίνει ποτέ καλός. Θα εξακολουθεί να είναι

καλύτερος…

Έχει κάνει ο κ. υπουργός ή άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του ΥΔΤ έναν περίπατο στο

κέντρο της άθλιας πρωτεύουσας; Αν το έκανε, θα έβλεπε:

­ Διαβάσεις πεζών αδιάβατες από οχήματα και δίτροχα.

­ Πεζοδρόμια και πεζόδρομους κατειλημμένα από τα ίδια μέσα.

­ Μονόδρομους, κατ’ ευφημισμό, που δεν αφορούν στα δίτροχα.

­ Πεζοδρόμια ή πεζόδρομους επί των οποίων κάνουν επελάσεις μηχανόβιοι που

λούζουν με χυδαίες βρισιές όποιον τολμήσει να τους παρατηρήσει. Αυτά γίνονται

και παρουσία αστυνομικών οργάνων που σφυρίζουν αδιάφορα.

Έχει κάνει ο κ. υπουργός συστηματικό έλεγχο κυκλοφορίας σε εθνικούς δρόμους ή

αυτοκινητόδρομους (για επαρχιακούς αν έλεγα θα ήμουν υπερβολικός) για να

διαπιστώσει την παντελή έλλειψη αστυνόμευσης, την ασυδοσία και τη χυδαιότητα

ηλίθιων οδηγών που κάνουν ό,τι μπορούν για να προκαλέσουν ατύχημα; Ελέγχθηκαν

ποτέ νταλικιέρηδες που καλπάζουν άνευ ορίου και σκοτώνουν τον κόσμο και μετά

επικαλούνται «ολισθηρότητα της οδού» την οποία έπρεπε να γνωρίζουν αφού όταν

βρέχει οι δρόμοι γίνονται αναπόφευκτα ολισθηροί;

Η αστυνομία δυστυχώς περιορίζεται στις διαπιστώσεις και όχι στον έλεγχο και

την πρόληψη. Γνωρίζει ο κ. υπουργός τι γίνεται από τα οχήματα – μαμούθ

τροφοδοσίας που ανεξέλεγκτα σταθμεύουν στις ώρες αιχμής στις λεωφόρους

Πανόρμου – Κηφισίας – Αχαρνών – Μεσογείων – Πειραιώς;

Νομίζω ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης θα επιχειρήσει την τομή, αφού παράλληλα καθορίσει

για τους αστυνομικούς σαφώς τα όρια των αστυνομικών δικαιωμάτων τους και τους

προστατεύσει, όταν χρειάζεται. Γιατί δεν μπορεί αστυνομικός να χλευάζεται και

να κακοποιείται ατιμωρητί από έναν «γνωστό – άγνωστο» και όταν ανταποδίδει να

γίνεται αντικείμενο ΕΔΕ. Ίδωμεν…

Ο Κων. Φράγκος είναι υποστράτηγος ε.α., DEA Σορβόννης στην Πολιτική Άμυνα.