Η ιδέα να μποϊκοταριστεί η Αυστρία δεν έχει μόνο συμβολική σημασία. Αποτελεί

και έκκληση προς τη μνήμη όλων εκείνων που την αφήνουν να εξανεμιστεί λόγω των

πολιτικών και οικονομικών τους συμφερόντων, από αδιαφορία ή από εγωισμό. Πάνω

απ΄όλα, όμως, είναι μια υπενθύμιση της βούλησής μας να κτίσουμε και να ζήσουμε

σε μια Ευρώπη χωρίς σύνορα, με ενιαίο νόμισμα, αλλά κυρίως με τις θεμελιώδεις

ανθρώπινες αξίες που πηγάζουν από το λίκνο του πολιτισμού μας, την Αθήνα, την

Ιερουσαλήμ και τη Ρώμη.

Μπροστά στην επανεμφάνιση και την άνοδο στην εξουσία των νεοφασιστών του

Χάιντερ, η οργή δεν είναι αρκετή.

Το μποϊκοτάρισμα αποτελεί, μεταξύ άλλων, μια συγκεκριμένη πράξη. Όλα τα

σημάδια που έχουν στείλει ο Χάιντερ και οι οπαδοί του απέχουν πολύ, πάρα πολύ,

από τις ευρωπαϊκές ανθρωπιστικές αξίες που τα φασιστικά και ναζιστικά

ακροδεξιά κινήματα καταπάτησαν, πολέμησαν και έπνιξαν στο αίμα κάθε φορά που

ήλθαν στην εξουσία.

Μεγάλοι Αυστριακοί δημιουργοί όπως ο Πέτερ Χάντκε, η Ελφρίντε Γέλινεκ και ο

Τόμας Μπέρνχαρντ, εξέφρασαν την αγωνία τους μπροστά σ’αυτή την αναγέννηση της

ξενοφοβίας, του αντισημιτισμού και του εθνικισμού, που απορρέουν κατ’ ευθείαν

από τον εθνικοσοσιαλισμό του Χίτλερ.

Οι άνθρωποι αυτοί χαρακτηρίστηκαν «έκφυλοι καλλιτέχνες» από τους χαϊντερικούς.

Πρόκειται για την ίδια ορολογία που χρησιμοποίησε ο Γκέμπελς για τον Τόμας Μαν

και τους συγχρόνους του αντιναζιστές.

Τη στιγμή που η Ευρώπη και ολόκληρη η ανθρωπότητα βρίσκονται μπροστά στη

γενετική και βιολογική επανάσταση, όταν αντιμετωπίζουν οικολογικά προβλήματα

που δεν μπορούν να βρουν λύση παρά με την εφαρμογή των δημοκρατικών και

ανθρωπιστικών αξιών, οι Χάιντερ, Λεπέν και άλλοι προετοιμάζουν το έδαφος για

τις ιδέες του Φουκουγιάμα, του Σλότερντικ και άλλων «νεοδιανοητών» που

ονειρεύονται έναν κόσμο «όπου θα αρχίσει μια νέα ιστορία, πέρα από τον

άνθρωπο», έναν κόσμο που ασφαλώς θα κατοικείται από υπερανθρώπους και

υπανθρώπους.

Χωρίς αμφιβολία, ο Χάιντερ δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει Χίτλερ. Γιατί λοιπόν

όλη αυτή η κινητοποίηση εναντίον του; Γιατί να γίνει ένα μποϊκοτάρισμα, το

οποίο δεν στηρίζεται σε καμιά νομική βάση; Λόγω των φόβων που διατύπωσα, οι

οποίοι δημιουργούν αυτομάτως ένα πολιτικό και ηθικό δικαίωμα, ένα δικαίωμα

υπεράσπισης των ελευθεριών. Για την υπεράσπιση της μνήμης των εκατομμυρίων

θυμάτων του φασισμού. Για να στείλουμε ένα μήνυμα στο 70% των Αυστριακών και

στον κ. Σίσελ που αποδέχονται τον Χάιντερ και τις ιδέες του.

Για όλους αυτούς τους λόγους, θα είναι χρήσιμο το Χόλιγουντ να στείλει ένα

ισχυρό μήνυμα αρνούμενο, για παράδειγμα, να διανείμει για μία εβδομάδα ή ένα

μήνα αμερικανικές ταινίες στην Αυστρία. Όταν τα παιδιά αναρωτηθούν γιατί δεν

υπάρχει πλέον Ντίσνεϊ ή Σβαρτσενέγκερ, ίσως οι πολίτες και οι πολιτικοί

αρχίσουν να συζητούν και να επικρίνουν το πρόγραμμα του Χάιντερ ­ κάτι που,

όπως φαίνεται, κανείς δεν έχει κάνει μέχρι τώρα στην Αυστρία.