Η Πόλη και ο Βόσπορος, ίσως η πιο όμορφη γωνιά του κόσμου, πρόκειται να είναι

ο επόμενος σταθμός του Εγκέλαδου. Μετά και την ενεργοποίηση των μεγάλων

ρηγμάτων της Νικομήδειας (Izmit) και του Duzce που έδωσαν τους σεισμούς 7,5R

και 7,2R στις 17 Αυγούστου και στις 12 Νοεμβρίου 1999 αντίστοιχα, απομένουν να

ενεργοποιηθούν τα δύο τελευταία ρήγματα που ουσιαστικά «βλέπουν» προς την Πόλη

και βρίσκονται στον νότιο υποθαλάσσιο χώρο του Μαρμαρά. Σύμφωνα με την

επεξεργασία των υφιστάμενων στοιχείων, από τα προηγούμενα ρήγματα στα οποία

υπάρχει ένα μεγάλο σεισμικό κενό με χαρακτηριστική απουσία έστω και μικρών

σεισμών, το 2000 υπάρχει μια πιθανότητα της τάξης του 12% να γίνει σεισμός 7R,

ενώ μέχρι το 2015 η πιθανότητα αυτή ανέρχεται σχεδόν στο 99%. Η αντιμετώπιση

του σεισμικού κινδύνου στην Πόλη και συνολικά η μείωση των επιπτώσεων είναι

ένα τεράστιο πρόβλημα για το οποίο μπορεί να βρεθεί κάποια λύση εξετάζοντας

τις παραμέτρους που το συνθέτουν και πιθανολογώντας τις επιπτώσεις και

συνθέτοντας σεισμικά σενάρια, τα οποία έχουν τελικό στόχο την εφαρμογή ενός

οργανωμένου σχεδίου δράσης.

Λαμβάνοντας υπόψη τα σεισμολογικά δεδομένα, τα εδάφη, τον τύπο και την

ποιότητα των κτιρίων, χαρακτηριστικά του υφιστάμενου πολεοδομικού ιστού, τις

βιομηχανικές εγκαταστάσεις, το οδικό δίκτυο, τα έργα υποδομής, κ.λπ.

υπολογίζεται ότι ένας σεισμός της κλίμακας των 7R θα έχει τραγικές επιπτώσεις.

Οι νεκροί θα ανέλθουν σε 40.000, ενώ οι σοβαρά τραυματίες σε 100.000, μόνο από

κατάρρευση κτιρίων από οπλισμένο σκυρόδεμα. Πρόσθετα, ο αριθμός των κτιρίων

από οπλισμένο σκυρόδεμα που θα καταρρεύσουν ανέρχεται σε 13.000, ενώ θα

υποστούν σημαντικότατες ζημιές 37.000 κτίρια του ίδιου τύπου.

Γίνεται βέβαια σαφές ότι ο αριθμός των επιπτώσεων θα είναι πολύ μεγαλύτερος

από καταρρεύσεις παλαιότερων κτιρίων σίγουρα λιγότερο ανθεκτικών, ενώ οι

καταστροφές στο οδικό δίκτυο, σε γέφυρες, δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης και

φυσικού αερίου θα επιφέρουν πρόσθετες επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό.

Με δεδομένα λοιπόν τα προηγούμενα, καταστρώνεται ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης

το οποίο έχει στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση των επιπτώσεων. Το

σχέδιο αυτό περιλαμβάνει την άμεση κινητοποίηση των αρμόδιων υπηρεσιών, τη

διοχέτευση του πληθυσμού σε ελεύθερους χώρους, την παροχή άμεσης βοήθειας και

επέμβασης, τη δημιουργία μιας πολυμελούς ομάδας διάσωσης με άρτιο εξοπλισμό,

την παροχή άμεσης ιατρικής βοήθειας, την όσο το δυνατό γρηγορότερη

αποκατάσταση των υποδομών που έχουν καταστραφεί και την κοινωνική μέριμνα.

Βέβαια όλα τα τελευταία μοιάζουν σαν παραμύθι μετά τις τελευταίες αποτυχημένες

επεμβάσεις διαχείρισης καταστροφής που έγιναν στους πρόσφατους σεισμούς. Δεν

παύει όμως να είναι και η μοναδική ελπίδα που απέμεινε για την αντιμετώπιση

ενός νομοτελειακού φαινομένου το οποίο είναι το μόνο που θέτει σε αμφισβήτηση

το πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό και θρησκευτικό κατεστημένο στη γειτονική χώρα.

* Ο δρ Ευθ. Λέκκας είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

και έχει μεταβεί κατ’ επανάληψη στην Τουρκία ως μέλος αποστολών του ΟΑΣΠ, στα

πλαίσια αντιμετώπισης σεισμικών καταστροφών.

Τελευταία Νέα