ΠΡΟΣΩΠΑ Προσωπολατρία στο ζενίθ

Ο Σαντάμ Χουσέιν έκλεισε χθες τα 62 χρόνια του, τριάντα εκ των οποίων στην

ηγεσία του Ιράκ. Και το γιόρτασε δεόντως

Παρά το εμπάργκο και τις αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποιούν καθημερινά

αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα στο Ιράκ, τα γενέθλια του Σαντάμ

γιορτάστηκαν όπως αρμόζει σ’ ένα προσωποπαγές δικτατορικό καθεστώς. Κανένα

εγκώμιο δεν ήταν αρκετό, καμιά επίκριση δεν ακούστηκε. Ο Σαντάμ ακτινοβολούσε

στα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων, γελούσε ανάμεσα σε παιδιά στην τηλεόραση,

χαμογελούσε από αφίσες σε κάθε γωνιά του δρόμου. «Χιλιάδες άνθρωποι γεννήθηκαν

στο Ιράκ και στον κόσμο στις 28 Απριλίου του 1937, αλλά μόνον ο Σαντάμ

Χουσέιν, έγινε σύμβολο του αγώνα της ανθρωπότητας για ελευθερία, δικαιοσύνη

και πρόοδο», υποστήριξε η εφημερίδα «Ας-Σάουρα», όργανο του κυβερνώντος

κόμματος Μπάαθ. «Είναι τα γενέθλια του καλού, της αγάπης και της χαράς»,

επαναλάμβανε ο επίσημος ιρακινός ραδιοσταθμός και εκείνος της νεολαίας, τον

οποίο διευθύνει ο Ουντάι, ο πρωτότοκος γιος του Σαντάμ. «Ο λαός του Ιράκ

ξεπέρασε στη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών εμπόδια που δεν θα

μπορούσε να ξεπεράσει χωρίς τον ηγέτη – σύμβολο Σαντάμ Χουσέιν, ο οποίος

αφιέρωσε τη ζωή του και την ψυχή του σε όλο τον λαό», σχολίασε η εφημερίδα «Αλ

– Τζουμχουρίγια». «Το Ιράκ και ο Σαντάμ Χουσέιν είναι ένα πράγμα», ήταν η ιδέα

που κυριαρχούσε ­ ευλόγως, αφού ο νεποτισμός ανθεί στη χώρα και οι συγγενείς

και συγχωριανοί του Σαντάμ κατέχουν θέσεις – κλειδιά στην ιρακινή κρατική μηχανή.

Ο Σαντάμ Χουσέιν έφτασε στην εξουσία το 1968 με πραξικόπημα που οργάνωσε το

κόμμα του, το Μπάαθ, αλλά βγήκε στο προσκήνιο το 1979. Σήμερα κατέχει τις

θέσεις του γενικού γραμματέα του Μπάαθ, του αρχηγού του Συμβουλίου Διοίκησης

της Επανάστασης και του αρχηγού του κράτους. Με τον βαθμό του στρατάρχη, είναι

επίσης ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων. Στις γιγαντοαφίσες, ο

δικτάτορας μεταμορφώνεται σε τουρίστα, δικαστή, οικοδόμο, φωτογράφο,

στρατιώτη. Τραγούδια γράφονται για να τον υμνήσουν, νέες πόλεις παίρνουν το

όνομά του. Κι όλα αυτά έπειτα από εννέα χρόνια εμπάργκο και σχεδόν καθημερινές

αμερικανο – βρετανικές αεροπορικές επιδρομές. Το συμπέρασμα διπλωματών και

πολιτικών αναλυτών στη Βαγδάτη είναι πως οι επιδρομές αυτές ενίσχυσαν τον

Σαντάμ στο εσωτερικό και τον έκαναν να κερδίσει συμπάθεια στις αραβικές

πρωτεύουσες και διεθνώς. Έχοντας την ίδια «βοήθεια» από ολόκληρο το ΝΑΤΟ, ο

Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς μπορεί να ελπίζει ότι θα τα καταφέρει εξίσου καλά…