ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΕΙΝΑΙ ν’ απορείς με αυτόν τον Άρη! Χθες νίκησε τον ΠΑΟΚ διά περιπάτου με

76-60, σε ένα κατ’ ευφημισμόν ντέρμπι. Οι παίκτες και ο κόσμος είναι οι μόνοι

που κρατούν το «θεό του πολέμου» στο θρόνο. Και όπως τόνισε στην «ΟΜΑΔΑ» ο

Νάσος Γαλακτερός, για το κίνητρο των παικτών του Άρη: «Τι άλλο να κάνουμε;

παίζουμε για πάρτη μας και για τον κόσμο μας, για κανέναν άλλον».

Μέχρι πότε θα συμβαίνει αυτό; Και ο ίδιος ο Νάσος απορεί: «Δεν ξέρω ρε παιδιά

τι να πω, κάποτε θα σταματήσει και θα ψάξουμε να βρούμε κάτι άλλο, τώρα όμως

θέλω να κάνω έκκληση σε όποιον σοβαρό παράγοντα του Άρη θέλει να βοηθήσει ας

το κάνει, γιατί είναι η κατάλληλη στιγμή να αναλάβει κάποιος την ομάδα». Και

δεν είναι μόνο ο φοβερός χθεσινός Γαλακτερός (εκτελούσε κατά βούληση στην

επίθεση και «εξαφάνισε» τον Στογιάκοβιτς στην άμυνα), που τα είχε χαμένα με

αυτό τον Άρη.

Ο Μάριο Μπόνι άλλαξε τα εισιτήρια, ανέβαλε την αναχώρησή του για Ιταλία και

πήγε στο παλαί για τελευταία φορά (;). Μόλις άκουσε την κερκίδα να τραγουδά

«είναι τρελός ο Ιταλός», παραλήρησε.

Έδωσε το δικό του σόου, ήταν το κρυφό χαρτί του Μαγκώτσιου και στα κρίσιμα

σημεία με το πάθος και τον ενθουσιασμό του συνέβαλε στη νίκη επί του ΠΑΟΚ.

Ηγέτης όμως των θριαμβευτών ήταν ένας άλλος, ένας υποτιμημένος και

μικροκαμωμένος άσος, ο Γιάννης Σιούτης, που με μαεστρία οδηγούσε και πάλι τον

Άρη στη λεωφόρο της νίκης.

Ο καλός Άρης έγινε πολύ καλός και από τον κακό ΠΑΟΚ. Οι Σάκλφορντ – ΜακΡέι –

Γιαννούλης έχασαν σχεδόν όλες τις μάχες από τους Πάσπαλι – Αγγελίδη, που

έκαναν πολύ «βρώμικη» δουλειά στην άμυνα και ας μην το συνήθιζαν παλαιότερα.

Ο Μπουντούρης «έψαχνε» συνεχώς τον Σιούτη που πάντα έβρισκε τρύπες για να

πασάρει ή να διεισδύσει, ενώ και οργανωτικά βρέθηκε σε κακή μέρα αδυνατώντας

να δώσει ρυθμό και να αξιοποιήσει τους ψηλούς.

Το βαρύ πυροβολικό, ο Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς, για ένα ημίχρονο κράτησε και

μετά χάθηκε, όπως ήταν «χαμένος» σε όλο το ματς ο Ρόουαν.

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ από το τζάμπολ τα βλέμματα των Αρειανών παικτών πετούσαν σπίθες, των

δε ΠΑΟΚτσήδων ήταν χαμένα. Παρ’ όλα αυτά με τον Στογιάκοβιτς κεφάτο ο

«δικέφαλος» προηγήθηκε 14-18 στο 10′ και 24-31 στο 16′. Όχι ότι έπαιζε καλό

μπάσκετ, αλλά το άδειο παλέ (οι Αρειανοί το γέμισαν στο ημίχρονο καταφθάνοντας

από το Χαριλάου μόλις τελείωσε το ποδόσφαιρο), οι απουσίες των Ορτίθ, Σοκ,

Λιαδέλη και γενικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Άρης τελευταία, φάνηκαν

πως είχαν επηρεάσει θετικά τους παίκτες του Σερφ, που πίστευαν ότι θα έχουν

εύκολη δουλειά.

Δεν ήταν έτσι όμως τα πράγματα. Το Αλεξάνδρειο άρχισε να γεμίζει, ο Μαγκώτσιος

να βάζει γυαλιά στον Ισραηλινό συνάδελφό του με την τακτική του, ο Μπόνι να

παίρνει το… όπλο του και όλος ο Άρης παθιασμένος και αποφασισμένος ανέτρεψε

το σκορ και προηγήθηκε 34-31 με σερί 10-0 (αφλογιστία του ΠΑΟΚ για τέσσερα

λεπτά από την πολύ καλή ομαδική άμυνα των τυπικά γηπεδούχων) στο 19′. Στο

δεύτερο ημίχρονο το γήπεδο έγινε «κόλαση», ο Σερφ αδυνατούσε να κάνει κάτι, οι

παίκτες του το ίδιο και γρήγορα οι «κιτρινόμαυροι» ξέφυγαν 47-36 στο 25′.

Σιούτης και Γαλακτερός οδηγούσαν την τρελή κούρσα του Άρη, που μετά το 30′

έκανε περίπατο και πλέον η συνθηματολογία των φιλάθλων του ΠΑΟΚ είχε να κάνει

με τον Σερφ και τους παίκτες και των Αρειανών με μνήμες του παρελθόντος.