Ο Τσάβι Πασκουάλ ξέρει καλά τα κατατόπια της Βαλένθια, αλλά απόψε (22.00) που ο Παναθηναϊκός θα επιδιώξει να κλείσει τον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκας με την ένατη νίκη του στους τελευταίους δέκα αγώνες, εκτός από ένα καλό εστιατόριο για παέγια, θα του χρειαστεί κι ένα ζαχαροπλαστείο!

Ο λόγος; Να παραγγείλει μια μεγάλη τούρτα με πέντε κεράκια που θα τα σβήσει ο Τζέιμς Γκιστ για να γιορτάσει μέσα στη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα τα πράσινα γενέθλιά του: ακριβώς σαν σήμερα, στις 28 Δεκεμβρίου του 2012, ο Αμερικανός φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα με το Τριφύλλι και με το Νο 14, που έμελλε να γίνει το δεύτερο δέρμα του!

«Εβραζε το αίμα του»

Εμελλε επίσης, αρχής γενομένης από εκείνη τη νύχτα στο ΟΑΚΑ κόντρα στη Ζαλγκίρις Κάουνας, ο μπούφος να γίνει το μεγαλύτερο σαΐνι!

Τι ‘ν’ τούτο πάλι; Μπούφο τον ανέβαζε, μπούφο τον κατέβαζε από την πρώτη στιγμή, κατά την προσφιλή και συνηθισμένη του έκφραση ο Αργύρης Πεδουλάκης. Οι Πράσινοι είχαν σημαδέψει τον Γκιστ από το καλοκαίρι του 2012, αλλά ο ατζέντης του Ράντε Φιλίποβιτς τον πλάσαρε στην Ουνικάχα Μάλαγα. Εκεί πολύ σύντομα αποδείχθηκε πως δεν ταίριαζαν τα χνότα του με τον κροάτη προπονητή Γιασμίν Ρέπεσα και όταν έπεσε η αυλαία της πρώτης φάσης ξαναπιάστηκε στα ραντάρ του Παναθηναϊκού που (όπως αποδείχθηκε περίτρανα) έκλεψε εκκλησία!

Εστειλε στη Μάλαγα τον σιτεμένο 35χρονο (MVP της προηγούμενης σεζόν με την Γκιπούσκοα) Αντι Πάνκο και πήρε έναν 26άχρονο που έβραζε το αίμα του!

«Οντως έβραζε το αίμα του και μάλιστα στην αρχή παρασυρόταν από τον κόσμο και έπαιζε περισσότερο με τον ενθουσιασμό, την καρδιά και τα συναισθήματα του, παρά με το μυαλό και βάσει του πλάνου. Γούσταρε να παίζει τριάρι, σούταρε τρίποντα, όρμαγε σαν το κατσίκι, έκανε εύκολα φάουλ και γι’ αυτό τον φώναζα μπούφο» ανατρέχει σε εκείνες τις πρώτες ημέρες του (γεννημένου στις 26 Οκτωβρίου του 1986 μέσα στην αμερικανική βάση του Ιντσιρλίκ της Τουρκίας) ο τότε προπονητής και περιστασιακός νονός του.

Και συνεχίζει γελώντας: «Οταν μου παραπονέθηκε για το παρατσούκλι και επειδή έτρωγε δούλεμα από τους συμπαίκτες του, του είπα να… γκουγκλάρει και να διαπιστώσει ότι ο μπούφος, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύει ο κόσμος, είναι ένα επιθετικό και έξυπνο πουλί. Με τα πολλά το κατάλαβε και όχι μόνο το αποδέχθηκε, αλλά συστηνόταν κιόλας σαν μπούφος!».

Η εξέλιξη

Ο Γκιστ έπαιξε για τελευταία φορά στην Ευρωλίγκα με την Ουνικάχα Μάλαγα στις 13 Δεκεμβρίου του 2012 κόντρα στη γαλλική Σαλόν Σιρ Σαόν και δυο εβδομάδες αργότερα έκανε το ντεμπούτο του με τον ομόχρωμο των Ανδαλουσιανών Παναθηναϊκό στο θρίλερ με τη Ζαλγκίρις Κάουνας: στις 28 Δεκεμβρίου οι Πράσινοι έπεσαν από την παρακείμενη στέγη του Καλατράβα και στάθηκαν όρθιοι, καθώς μετά την ελεύθερη βολή του Στεφάν Λάσμε (67-66), ακολούθησαν δυο άστοχα σουτ από τους δίδυμους αδελφούς Κριστόφ και Ντάριους Λαβρίνοβιτς.

Από εκείνο το βράδυ στο οποίο ο Γκιστ έπαιξε 14 λεπτά και 45 δευτερόλεπτα με απολογισμό 2 πόντους από κάρφωμα, 1/5 σουτ, 0/2 βολές, 3 ριμπάουντ, μία ασίστ, ένα κλέψιμο και μία τάπα πέρασαν ακριβώς πέντε χρόνια και ο λεγάμενος βαδίζει στα ανεξίτηλα χνάρια του Μάικ Μπατίστ (10η σεζόν). Διανύει την έκτη περίοδο στον Παναθηναϊκό με τον οποίο έχει να επιδείξει 137 παρουσίες στο πρωτάθλημα, 128 στην Ευρωλίγκα και οκτώ τίτλους. Εχει επίσης να επιδείξει την εντυπωσιακή βελτίωση, τη σταθερότητα, τη μετάλλαξή του από τριάρι που αρεσκόταν να βαράει τρίποντα σε χαμηλό πεντάρι με ασύλληπτο αμυντικό ένστικτο και την αναγνώρισή του ως συνεκτικού ιστού μιας ομάδας στην οποία παραμένει πιστός και αφοσιωμένος.

Α, ναι, έχει να επιδείξει επίσης δυο μετονομασίες: από Γκιστ βαφτίστηκε… Γκιστόπουλος και από μπούφος έγινε σαΐνι!