Δεν είμαι υπέρ της απαγόρευσης λέξεων από τα λεξικά. Η υπόθεση αυτή είναι, βέβαια, ενδεικτική της δύναμης των λέξεων. Οι λέξεις, συχνά, είναι σημαντικότερες από τους ανθρώπους. Κατανοώ το πρόβλημα. Ωστόσο πιστεύω ότι αν θα έπρεπε να καταργήσουμε λέξεις από το λεξικό, οι προτεραιότητές μας στη σημερινή Ελλάδα θα έπρεπε να είναι άλλες. Να καταργήσουμε, λ.χ., τις λέξεις «απάτη»δεν ζούμε σε κράτος απατεώνων;- «αυταρχισμός», «φτώχεια», «ρατσισμός». Και όταν το κάνουμε αυτό, να συζητήσουμε και για τη «λεσβία». Η οποία, πάντως, είναι φορέας μιας μεγάλης παράδοσης. Αν διεκδικούμε την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, θα πρέπει να το αποδεχθούμε. Επί χούντας γράφτηκε στο περιοδικό «Εικόνες» κάτι που γνωρίζουν όλοι εκτός από το ελληνικό σχολείο, ότι υπήρχαν ναοί όπου λατρευόταν ο Ηρακλής ως ομοφυλόφιλος. Το διάβασε ο Λαδάς, κάλεσε τον δημοσιογράφο και του έριξε ένα σκαμνί στο κεφάλι. Θα πρότεινα λοιπόν να καταργηθούν και οι λέξεις «χούντα» και «σκαμνί». Ονειρεύομαι εντέλει ένα λεξικό που θα έχει καταργήσει όλες τις λέξεις εκτός από μία: «Αλήθεια». Ο Βασίλης Αλεξάκης είναι συγγραφέας