Το Εurogroup στις αρχές της εβδομάδας πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι αποτελεί ένδειξη πολιτικής και οικονομικής κανονικότητας στην πορεία για την έξοδο από την κρίση. Ωστόσο, η τρέχουσα επικαιρότητα επιβεβαιώνει ότι η χώρα διανύει ιστορική περίοδο παρακμής με μια άνευ προηγουμένου θεσμική εξαθλίωση. Το κεντρικό ζήτημα της χώρας έχει πάψει προ πολλού να είναι οικονομικό, έχει μετατραπεί σε αμιγώς πολιτικό και θίγει τους θεσμούς και την ποιότητα της δημοκρατίας. Ως τέτοιο, είναι αδιανόητη η σκέψη ότι μπορούμε να βγούμε γρήγορα από την κρίση.

Ο ένοπλος πρόεδρος του ΠΑΟΚ που εισβάλλει ανενόχλητος στον αγωνιστικό χώρο και απειλεί, είναι κάτι πολύ περισσότερο από την κατάντια τού ό,τι νοείται σήμερα ως «επαγγελματικό ποδόσφαιρο». Είναι η πιο ενδεικτική έκφραση του τρόπου της πολιτικής και θεσμικής μας οργάνωσης. Ενα νέο σύστημα πολιτικής εξουσίας που επιχειρεί να θεμελιωθεί και να αναπαραχθεί μέσα από τον συγκεντρωτισμό, τον κρατικό έλεγχο των θεσμών και τη δημιουργία κλειστών επιχειρηματικών συστημάτων που «εργαλειοποιούν» στο υλικό πεδίο του πολιτικού και οικονομικού παιχνιδιού την ιδεολογία τού «ή εμείς ή αυτοί». Οταν όλα επιτρέπονται, από τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, τις χαριστικές τροπολογίες, την έντεχνη συνεργασία για τις τηλεοπτικές άδειες και την άδικη μοιρασιά των δημόσιων πόρων στη νέα διαπλοκή, τότε η ανεξέλεγκτη δύναμη και επιρροή καταλήγει στη διάβρωση των θεσμών και στη ζουγκλοποίηση όπου κυριαρχεί το δίκιο του ισχυρού.

Ο μαινόμενος κουμπουροφόρος Ιβάν Σαββίδης κάνει πολιτική, επιδεικνύει δημόσια ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ότι είναι δυνατός και ότι έχει ένα σύστημα εξουσίας και έναν ποδοσφαιρικό λαό που τον στηρίζει στο δικό του «ή εμείς ή αυτοί», που μπορεί να εξελιχθεί ακόμα και στην τραγική χουλιγκανοποίηση της πολιτικής στη διαίρεση «Βορράς – Νότος». Αν η χώρα αφεθεί να διολισθήσει περισσότερο σε αυτού του τύπου την ολιγαρχική, κλειστή και τραυματισμένη δημοκρατία των λίγων ισχυρών, τότε το πιθανό Grexit του ελληνικού ποδοσφαίρου θα μοιάζει περισσότερο με εκδρομή στο πάρκο σε σχέση με τα χειρότερα που μπορεί να έρθουν.

Ο δρόμος για την ανάκαμψη περνά μέσα από το σταμάτημα αυτής της κατρακύλας. Εναπόκειται στις υγιείς πολιτικές, επιχειρηματικές, κοινωνικές και πνευματικές δυνάμεις του τόπου να εξηγήσουν γιατί ο δρόμος προς την ευημερία περνά μέσα από μια καλύτερη δημοκρατία. Υπάρχει πάντα ελπίδα. Αλλωστε, εκτός από τον Ιβάν Σαββίδη, υπήρξε στο γήπεδο και ο Βιεϊρίνια…

Ο Πασχάλης Αγανίδης είναι πολιτικός επιστήμονας

Τελευταία Νέα