Αδελφοί μου, υποκριτές, αναγνώστες, με τα χρόνια θα έχει γίνει αντιληπτός ένας άγραφος κανόνας της δημοσιογραφίας που θέλει στρογγυλό αριθμό στα χρόνια μιας επετείου. Στο μερτικό της αυτοκριτικής που μας αναλογεί περιμένουμε, για παράδειγμα, να φτάσουν τα 60 ή τα 65 χρόνια από τις εκατοστές αδημοσίευτες φωτογραφίες της Μέριλιν Μονρόε. Ο άγραφος αυτός κανόνας πέρασε και δεν ακούμπησε από το Μέγαρο Μαξίμου, που καταπονείται εσχάτως με την ολική αναδιάρθρωση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Γι’ αυτό και στη «συλλυπητήρια» ανάρτησή του ο Πρωθυπουργός θυμήθηκε τα 63 χρόνια από τη διαγραφή του γερμανικού εξωτερικού χρέους στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα.

Εκείνο το μικρό βήμα για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση που έγινε μεγάλο άλμα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση γίνεται τώρα μεγαλύτερο προς τον «αρχαϊκό λαϊκισμό», κατά την έκφραση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο Πρωθυπουργός ανοίγει ορθάνοιχτο το παράθυρο για να ξαναμπεί στο κάδρο το λεγόμενο «επονείδιστο χρέος» που το είχαμε αφήσει στις επιτροπές της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ειδικά για την περίσταση χρησιμοποιεί και ολίγη από οραματική μπαναλιτέ: «Η Ευρώπη οφείλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να στρέψει το βλέμμα της στο μέλλον, συνυπογράφοντας ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που θα διασφαλίζει την ευημερία των λαών της». Με άλλα λόγια, εμείς συνυπογράψαμε το 1953 τη διαγραφή του δυτικογερμανικού χρέους, βοηθήστε κι εσείς να διαγραφεί το ελληνικό. Ωρες είναι να θυμηθεί κανείς ότι συμπληρώνονται και 189 χρόνια από τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου.

Τελευταία Νέα