Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια –αρκεί να ενδιαφερθεί κάποιος να τους μελετήσει χωρίς παρωπίδες: και οι αλήθειες που βγάζουν οι αριθμοί για την ανεργία στη χώρα μας είναι πολύ σκληρές.

Πάνω από 900.000 συμπολίτες μας είναι άνεργοι που δεν απολαμβάνουν την παραμικρή στήριξη από την πολιτεία: ούτε ένα ευρώ επιδόματος ούτε ένα πρόγραμμα στήριξης.

Οι αριθμοί λένε κι άλλες αλήθειες: μόνον ο ένας στους επτά ανέργους λαμβάνει το –ούτως ή άλλως πενιχρό –επίδομα ανεργίας. Και οι προοπτικές είναι ακόμα χειρότερες διότι λεφτά δεν υπάρχουν και το Δημόσιο στραγγίζει όλους τους «κουμπαράδες» για να καλύψει μισθούς, συντάξεις και τα δάνεια του παρελθόντος.

Το ότι αυτή η κατάσταση δεν έχει οδηγήσει –ακόμα –σε κοινωνική εξέγερση πρέπει ασφαλώς να αποδοθεί στους δεσμούς που εξακολουθούν να έχουν οι ελληνικές οικογένειες: με την πετσοκομμένη σύνταξη της γιαγιάς μπορεί να ζει ολόκληρη οικογένεια.

Αλλά είναι προφανές ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ: μια «Ελλάς Ελλήνων Ανέργων» δεν μπορεί να διατηρεί για πολύ την κοινωνική συνοχή –ειδικά μετά τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από τη σημερινή κυβέρνηση.

Η χώρα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό άλμα –που θα μειώσει την ανεργία και θα περιορίσει τα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα τα οποία έχει επιφέρει η ύφεση. Και όσο παρατείνεται η αβεβαιότητα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, όσο η Ελλάδα κινείται από το «δόξα τω Θεώ» στο «βόηθα Παναγιά» αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

Τελευταία Νέα