Μόνο… ληξιαρχική πράξη θανάτου, στην οποία να αναφέρεται πότε με το καλό θα αποδημήσεις εις Κύριον, δεν απαιτεί η ρύθμιση για τις 100 δόσεις για τις οφειλές προς την Εφορία ώστε να ενταχθείς σε αυτή, αλλά φαντάζομαι πως θα πρόκειται για μια μικρή… αβλεψία των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, την οποία οσονούπω θα σπεύσουν να απαλείψουν. Είμαι αισιόδοξος ως προς αυτό. Πώς τους ξέφυγε, απορώ. Κατά τα λοιπά, έχω την αίσθηση ότι μάλλον πλάκα κάνουν στον κόσμο.

Ανθρωπός μου, ειδικός περί αυτά, μου ανέφερε ότι με τους ρυθμούς που κινείται το πράγμα οι εγκύκλιοι –για την ακρίβεια «το πλήθος των εγκυκλίων» –που απαιτούνται θα φάνε κανέναν μήνα να εκδοθούν. Το οποίο σημαίνει ότι από μέσα Δεκεμβρίου, αν και εφόσον κάποιος έχει καταφέρει να εκπληρώσει όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, θα μπορεί να ενταχθεί στη ρύθμιση.

Το δεύτερο που μου επισήμανε ο άνθρωπός μου και το οποίο με ενέβαλε σε υποψίες –δεν χρειαζόταν και μεγάλη προσπάθεια, οφείλω να ομολογήσω –είναι η καταληκτική ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων ένταξης στη ρύθμιση: 15 Μαρτίου του ’15! Ολως τυχαίως, μία εβδομάδα πριν από την 22α Μαρτίου, οπότε και κατά τα φαινόμενα θα πραγματοποιηθούν οι εκλογές στην περίπτωση κατά την οποία θα αποτύχει η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Τέλειο!

Πάρτι για τον Επίτιμο

Το πάρτι έγινε προ ημερών, ήταν προς τιμήν του θαλερού Επιτίμου Μητσοτάκη και ήταν για τα γενέθλιά του –τα 96 έκλεισε, ζωή να ‘χει. Μπορώ μετά βεβαιότητος να αναφέρω –διότι είχα και σχετική πληροφόρηση –ότι ουδείς εκ των προσκληθέντων του ευχήθηκε να τα εκατοστίσει, δεδομένου ότι ο Μητσοτάκης στην κατάσταση που βρίσκεται (αποτέλεσμα παρατεταμένης υγιεινής διατροφής αποκλειστικά με κρητικά προϊόντα) τα 100 τα έχει για πλάκα.

Με ενημέρωσαν ότι στο πάρτι που έγινε, όπως είναι γνωστό, στο σπίτι του στην οδό Ρηγίλλης πλην της οικογενείας (παιδιά, εγγόνια κ.λπ.) είχαν κληθεί και μερικά ενδιαφέροντα πρόσωπα, φίλοι δικοί του και της Μαρίκας. Από τα πρόσωπα αυτά θα αναφέρω τρία για ευνόητους λόγους: την κυρία Αμαλία Μεγαπάνου, πρώτη σύζυγο του Καραμανλή του πραγματικού, τον γνωστό ποινικολόγο Σάκη Κεχαγιόγλου, πιστό φίλο της οικογένειας, και από μερικούς… συμμαθητές του Επιτίμου και της Μαρίκας τον αρχιτέκτονα Γιάννη Τριανταφυλλίδη. Ηλεκτρική εκκένωση με διαπέρασε ακούγοντας το όνομα αυτό. Το… διαστροφικό μυαλό μου πήγε στον δημοσιογράφο που «χάρισε» το όνομά του στο «διαβατήριο» που χρησιμοποίησε ο Κ. Καραμανλής όταν έφυγε από την Ελλάδα, νύχτα, το 1963. Αλλά φευ, είναι άλλος. Εκείνος άλλωστε ήταν προσωπικός φίλος του αειμνήστου και ονομαζόταν Κώστας.

Κατά τα λοιπά, η βραδιά, αφού έφαγαν και ήπιαν στην υγεία και τη μακροημέρευση του Επιτίμου, «διατέθηκε», όπως ήταν λογικό και φυσικό, σε πολιτικές αναλύσεις –ορισμένες εκ των οποίων μου μεταφέρθηκαν, αλλά κωλύομαι να τις καταγράψω για λόγους ευκόλως αντιληπτούς. Θα προσθέσω μόνο ότι συμμετείχε σε όλες ο Επίτιμος και δεν θα ήθελε με τίποτε να… ακούσει ο πρόεδρος Αντώνης!

Και του χρόνου, πρόεδρε. Για όλα!

Υπάρχει τρόπος

Ο πρόεδρος Αντώνης, τώρα, επιστρέφει μεν «δαφνοστεφής» από τη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών λόγω έγκρισης της «πιστοληπτικής γραμμής», αλλά όπως με ενημέρωσε ο άνθρωπός μου στο Μέγαρο Μαξίμου είναι εξαιρετικά ανήσυχος για τη συνέχεια. Τι ταράζει τον ύπνο τού ανθρώπου μας; Βασικά τα «νούμερα» που «δεν βγαίνουν».

–Συγγνώμη, τώρα κατάλαβε ο αρχηγός ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν στην οικονομία; ρώτησα.

–Δεν κατάλαβες, με επετίμησε ο κύριος αυτός που θεωρείται ότι είναι ο δεύτερος, τρίτος άνθρωπος με τον οποίο ανταλλάσσει απόψεις συχνά ο πρόεδρος Αντώνης (αν πω κάτι παραπάνω, θα τον «δώσω» εντελώς και δεν θέλω). Δεν μιλάμε για την οικονομία όπου, ούτως ή άλλως, υπάρχει πρόβλημα. Μιλάμε για τους 180 της προεδρικής εκλογής!

Οπως μου εξήγησε στη συνέχεια, στο «τεφτέρι» των υπολογισμών (όπου «τεφτέρι», πρόχειρο μπλοκάκι αριθμητικών υπολογισμών) στην υπόθεση της προεδρικής εκλογής το ταβάνι της πλειοψηφίας που αθροίζει είναι 171 ψήφοι. Λείπουν, μου ανέφερε, εννέα και «πλην συγκλονιστικής εξέλιξης» δεν είναι ευκρινές σήμερα από πού μπορεί να βρεθούν…

Γιατί δεν κάνουν έναν silver alert; Τους περισσότερους τους βρίσκουν, έχω ακούσει!

Επιστροφή και κλάμα

Στο μεταξύ, την Τετάρτη που είχα πάει στο γήπεδο για να παρακολουθήσω τον Ολυμπιακό (εγώ στον Ολυμπιακό!) έπεσα πάνω στον γνωστό «γαύρο» της συνομοταξίας Πάγκαλος, Γιακουμάτος, Λοβέρδος κ.λπ., Γιώργο Καρατζαφέρη. Τα είπαμε στα όρθια, στο ημίχρονο. Τον βρήκα μια χαρά, μπορώ να πω, μετά την πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του. Αλλά κυρίως τον βρήκα βέβαιο για το πολιτικό μέλλον του ΛΑΟΣ.

–Εγώ θα τον βάλω στη Βουλή όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, μου είπε.

–Πολύ βέβαιο σας βλέπω. Πόθεν αυτή η αισιοδοξία;

–Από τα στοιχεία. Πάω καλά στις δημοσκοπήσεις πρώτον και δεύτερον δεν πάνε καλά αυτοί που μου πήραν κόσμο.

–Παρακαλώ;

–Η Χρυσή Αυγή πέφτει και ο Καμμένος δεν πρόκειται να μπει στη Βουλή. Υπάρχει κόσμος της Δεξιάς που σήμερα είναι άστεγος και που θέλει να έρθει μαζί μας, γιατί εμείς δεν του είπαμε ψέματα. Του είπαμε αλήθειες για τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και τι τον περιμένει.

Ο Καμμένος εκτός Βουλής; Κλαίω από τώρα…

Η πολιτική είναι αλλού

Τι είναι η πολιτική χωρίς τους ανθρώπους και χωρίς επαφή με την πραγματικότητα; Ενα τίποτα. Γράμμα κενό περιεχομένου. Τούτων δοθέντων, επισημαίνω με χαρά αυτό που υπέπεσε τυχαία στην αντίληψή μου και το οποίο έχει να κάνει με ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι έλληνες κτηνοτρόφοι, των συμπατριωτών μου στην Ηπειρο συμπεριλαμβανομένων. Πρόκειται για την επιδημία του καταρροϊκού πυρετού που πλήττει τα κοπάδια τους και αποτελεί σήμερα την υπ’ αριθμόν ένα απειλή για τον ζωικό πληθυσμό της χώρας.

Προχθές, λοιπόν, συγκλήθηκε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μεγάλη σύσκεψη με πρωτοβουλία του αναπληρωτή υπουργού Πάρη Κουκουλόπουλου, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι όλης της επιστημονικής κοινότητας που ασχολείται με αυτό το θέμα. Οπως μου εξήγησε ο υπουργός Πάρις, η επιστημονική κοινότητα έχει διχαστεί ανάμεσα στο να αφήσει την επιδημία να εξελιχθεί και ο ζωικός πληθυσμός να καταφέρει να ξεπεράσει από μόνος του το πρόβλημα και στο να εμβολιαστούν τα αιγοπρόβατα.

Εύκολο; ρώτησα. «Δύσκολο» μου απάντησε. Γιατί θα χρειαστούν 60 εκατομμύρια δόσεις εμβολίων, ο εμβολιασμός των ζώων θα πρέπει να γίνεται για πέντε χρόνια και είναι πιθανόν εξαιτίας του εμβολιασμού να μετεξελιχθεί η επιδημία.

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Για να καταλάβουν μερικοί μερικοί ότι εκτός από το «τεφτέρι» για τους 180 και το γράψε – σβήσε, υπάρχουν εκεί έξω χιλιάδες άνθρωποι που χάνουν ημέρα με την ημέρα ό,τι με πολύ κόπο και αγωνία είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν. Και δεν είναι αποτέλεσμα της κρίσης να το τσουβαλιάσουν μαζί με τις υπόλοιπες επιπτώσεις της…
Χάθηκε η μπάλα

Μία βουλευτής καταγγέλλει έναν συνάδελφό της βουλευτή για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, επειδή εκείνος με έξοδα της Βουλής είχε παραθέσει κάποτε ένα γεύμα σε ξένους. Ο «κατηγορούμενος» βουλευτής το αρνείται, ένας αντιπρόεδρος της Βουλής επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς του, η βουλευτής επιμένει, και τότε ο κατηγορηθείς βουλευτής, όπως και ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματός του, προσφεύγουν στον Πρόεδρο της Βουλής και ζητούν την… προστασία τους από τη βουλευτή!

Δεν συμβαίνει στη Βουλή ούτε της Νότιας Κορέας ούτε της Ταϊλάνδης, ούτε καν της Τουρκίας. Συμβαίνει στην ελληνική Βουλή και έρχεται να επιβεβαιώσει εντυπωσιακά ότι η παρούσα Βουλή είναι η χειρότερη από όσες γνώρισε η χώρα στα 40 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τη Μεταπολίτευση. Ουδέποτε άλλοτε Βουλή είχε τόσο χαμηλό επίπεδο, και ποτέ στο παρελθόν, ακόμη και σε περιόδους μεγάλης πόλωσης, όπως για παράδειγμα το 1989, ο κοινοβουλευτικός διάλογος έπεφτε τόσο χαμηλά όσο στις ημέρες μας.

Κατά τη γνώμη μου δεν είναι θέμα προσώπων. Οσο και αν γίνεται focus στην περίπτωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία κατονομάζεται ως η αιτία των περισσότερων εντάσεων μεταξύ βουλευτών, η γνώμη μου είναι ότι πρωτίστως είναι θέμα των πολιτικών αρχηγών που ηγούνται των κομμάτων του Κοινοβουλίου. Η δική τους ανικανότητα να επιβάλουν σοβαρότητα και υπευθυνότητα στους βουλευτές τους είναι αυτή που κυρίως υπονομεύει το κύρος του Κοινοβουλίου.

Εσκεμμένα ή όχι, από αδυναμία ή από αμέλεια, αφήνουν τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες τους να λειτουργούν με βάση τους κανόνες της πολιτικής επικοινωνίας, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί εντελώς η μπάλα! Δεν υπάρχει μέτρο πια στο τι λέγεται, πώς λέγεται και σε τι στοχεύει αυτό που λέγεται. Αναπόδεικτες και ατεκμηρίωτες κατηγορίες δίνουν τη θέση τους σε μια απίστευτης περιεκτικότητας λάσπη που με θαυμαστή ευκολία πετούν στον ανεμιστήρα.

Και όλα αυτά γιατί; Διότι ουδείς πολιτικός αρχηγός έχει έως τώρα φιλοτιμηθεί να καλέσει έναν παρεκτραπέντα βουλευτή του και να του ζητήσει εξηγήσεις. Ετσι καθημερινά ο κοινοβουλευτισμός ευτελίζεται, διολισθαίνει, απαξιώνεται. Δυστυχώς, οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι όσο δεν κάνουν κάτι για να μαζέψουν την κάθε Ζωή ή τον κάθε Ρήγα πριονίζουν εντατικά το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται…