Δεν είναι μόνο ελληνικό το πρόβλημα που έχει προκύψει με τις εξαγωγές προς τη Ρωσία και τα αντίμετρα της Μόσχας. Μόνο που στις μεγάλες χώρες της Ευρώπης δεν αντιμετωπίζεται όπως στην Ελλάδα.

Στα καθ’ ημάς πάνε να την πληρώσουν οι παραγωγοί και οι εξαγωγείς που κινδυνεύουν να μείνουν με άδειες τσέπες. Στη Γερμανία όμως οι μεγάλες εταιρείες είναι έξυπνα πουλιά που δεν πιάνονται από τη μύτη. Ας πούμε η Rheinmetall πάει να χάσει πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ επειδή μπλοκαρίστηκε η συμμετοχή της σε κατασκευή υπερμοντέρνου πεδίου βολής στη Ρωσία. Τα χρήματα όμως θα τα πάρει. Αναμένεται να της τα πληρώσει η γερμανική κυβέρνηση που αρμοδίως αναγνωρίζει ότι η Rheinmetall έχει δικαίωμα αποζημίωσης. Λέγεται μάλιστα χαρακτηριστικά στο Βερολίνο ότι πρόκειται για θέμα αρχής.

Φυσικά, μια μεγάλη γερμανική εταιρεία έχει τον τρόπο να πιέσει και να τα φορτώσει αλλού. Ή, διαφορετικά ειπωμένο, οι μεγάλες ξένες κυβερνήσεις φροντίζουν τις εταιρείες τους – όταν αυτές δεν σπάνε τις διεθνείς κυρώσεις όπως έχει γίνει κατ’ επανάληψιν με γερμανικές και γαλλικές εταιρείες ή τράπεζες, πιο πρόσφατα στο Ιράν, το Σουδάν και σε διάφορες άλλες εξωτικές χώρες.

Το συμπέρασμα είναι απλό: οι μεγάλοι της Ευρώπης έχουν εμπλακεί σε διελκυστίνδα ισχύος με τη Μόσχα. Οπως οι μεγάλες εταιρείες του πλούσιου Βορρά προστατεύονται από τις κυβερνήσεις τους – ή ξέρουν να τις στριμώχνουν όταν αυτό είναι αναγκαίο – έτσι και οι μικροί παραγωγοί του Νότου δεν πρέπει να συνθλιβούν στο θέατρο ενός γεωπολιτικού ανταγωνισμού Ευρώπης – Ρωσίας με φόντο την Ουκρανία και άρωμα Ψυχρού Πολέμου. Με άλλα λόγια, τα ροδάκινα της Πέλλας δεν μπορεί να μείνουν απλήρωτα.

Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να επιβαρύνει αναγκαστικά τον προϋπολογισμό. Αλλωστε, δεν πρόκειται για εσωτερικό θέμα, αλλά για διεθνή συγκυρία. Ο δρόμος είναι μπροστά μας και είναι ευρωπαϊκός. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί και οφείλει να αναζητήσει μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης τις απαραίτητες συμμαχίες, ώστε να μην επωμιστούν οι έλληνες γεωργοί – που είναι τα ζωντανά κύτταρα της πραγματικής, εξαγωγικής οικονομίας – τις παρενέργειες της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Οι μικροί παραγωγοί του Νότου δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους κολοσσούς της βιομηχανίας του Βορρά.