Γενικώς μου αρέσουν οι τέχνες – οι καλές, με ή χωρίς εισαγωγικά, τέχνες. Μου αρέσουν και οι άνθρωποι που τις υπηρετούν, διότι προάγουν – λέμε τώρα – τον πολιτισμό, τις αισθητική, την καλλιέπεια, την αγωγή, την ευγένεια. Υπό την έννοια αυτή, δεν βρίσκω ας πούμε τίποτε κακό στη συνήθεια του performer πρυτάνεως του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πελεγρίνη πού και πού να «ξεδίνει» αφήνοντας τη λάβα του ηθοποιού να ξεσπάσει από μέσα του.

Εκεί που μου τα χαλάει λίγο είναι στα διοικητικά του Πανεπιστημίου. Πληροφορούμαι, για παράδειγμα, εγκύρως και με αφορμή τη σθεναρή – μέχρι παρεξηγήσεως… – στάση του για το θέμα της κινητικότητας των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Αθηνών, ότι στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου είχε δημιουργηθεί μια φάμπρικα θα την ονομάσω – διότι βιομηχανία δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις – διά της οποίας δόθηκε «συνάφεια» μεταπτυχιακού διπλώματος σε μεταπτυχιακά ή διδακτορικά διπλώματα που προέρχονται από την Ιατρική Σχολή, το Τμήμα Γεωλογίας και Περιβάλλοντος, το Τμήμα Ιστορίας, τη Νοσηλευτική Σχολή κ.ά. Με βάση νόμο του 2003, οι διοικητικοί υπάλληλοι κατηγορίας ΠΑ ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μοριοδοτούνται με επιπλέον μόρια εάν κατέχουν μεταπτυχιακό, εφόσον υπάρχει συνάφεια με την κύρια απασχόλησή τους.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει δύο πράγματα:

Πρώτον, ότι αυτοί που περιελήφθησαν στη σχετική διάταξη πήραν περισσότερα μόρια (4 συγκεκριμένα) για τη λίστα της διαθεσιμότητας έναντι άλλων, άρα αλλοιώθηκε η λίστα εκ των πραγμάτων, και

Δεύτερον, ότι επί άγνωστο χρονικό διάστημα λάμβαναν επίδομα σπουδών, το οποίο δεν δικαιούνται και ως «αχρεωστήτως καταβληθέν» πρέπει να επιστραφεί…

Θέλω να ελπίζω ότι ο performer πρύτανης όταν ολοκληρώσει τις περί το θέατρο ασχολίες του, θα θελήσει να μας δώσει μία απάντηση για το θέμα αυτό, πριν εκπνεύσει η προθεσμία για την ολοκλήρωση της διαδικασίας με τις διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου…

Μια παλιά παραγγελία του κ. Πεπόνη

Εως τότε και με αφορμή το γεγονός ότι συναπαντήθηκα τυχαία προχθές σε αίθουσα της Ευελπίδων με τον πρόεδρο του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες» Π. Καμμένο (κατηγορούμενος σε ακόμη μία αγωγή εναντίον του – πάλι για την υπόθεση των CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, στην οποία τον έχει καταδικάσει ήδη ο Αντρίκος Παπανδρέου), ανέσυρα από το αρχείο μια ξεχασμένη υπόθεση. Πρόκειται για κατάσταση «ελεγχομένων πολιτικών προσώπων από το ΣΔΟΕ», στην οποία το όνομα του αγαπημένου προέδρου βρίσκεται στην 7η θέση.

Πρόκειται, όπως σημειώνεται, για έρευνα κατόπιν «εισαγγελικής παραγγελίας» και ζητείται από το «κεντρικό» ΣΔΟΕ (διότι το έγγραφο έχει σταλεί από το ΣΔΟΕ Στερεάς Ελλάδος) να προχωρήσει στο «άνοιγμα λογαριασμών» του προέδρου μας. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 29 Αυγούστου 2012.

Πού θέλω να καταλήξω – πλην του αυτονόητου που είναι, «πού βρίσκεται τώρα η έρευνα αυτή και τι έχει προκύψει, αν έχει ολοκληρωθεί»; Οτι πρόκειται για «εισαγγελική παραγγελία» την οποία είχε διατάξει ο οικονομικός εισαγγελέας. Ητοι, ο γνωστός (του προέδρου Πάνου) και μη εξαιρετέος ημών και υμών εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης!

Σπεύδω να διευκρινίσω, για να μη δημιουργηθούν παρερμηνείες, ότι η έρευνα παραγγέλθηκε πριν οι δύο άνδρες έρθουν κοντά και πριν ο κ. Πεπόνης φλερτάρει με την ιδέα να ασχοληθεί με την πολιτική μέσω του κόμματος «Π. Καμμένος και Σία Ανεξάρτητοι Ελληνες».

Ετσι είναι αυτά. Ολοι οι μεγάλοι έρωτες γεννιούνται από μια στιγμή σύγκρουσης…

Διάψευση χωρίς… αιτία

Στο μεταξύ έλαβα, πρωί πρωί μάλιστα, μήνυμα SMS από τον γνωστό τηλεοπτικό σταρ Νίκο Χατζηνικολάου, με το οποίο μου διευκρινίζει μεταξύ των άλλων ότι δεν έχει (αντιγράφω) «καμιά σχέση με το ellines.com πέραν του ότι αποδέχθηκα την πρόσκληση να συντονίζω την ημερίδα» – αναφέρεται στη γνωστή ιστορία του συνεδρίου του προσεχούς Σαββάτου στο Costa Navarino, δαπάναις του ΕΣΠΑ…

Το καίριον της διαψεύσεως με οδήγησε στο να διαβάσω εκ νέου το κείμενό μου, μήπως… αλλά φευ: πουθενά δεν αναφέρω ότι έχει την «παραμικρή σχέση» με το ellines.com, «φορέα υλοποίησης του έργου» συνέδριο στο Costa Navarino. Αλλωστε, ιδρυτής της συγκεκριμένος ΜΚΟ ή επιχείρησης κ.λπ. αναφέρεται ότι είναι ο κ. Χρήστος Μπάρλας, με τον οποίο φαντάζομαι ότι δεν σχετίζεται κατ’ ουδένα τρόπο.

Κατά τα λοιπά, επαναλαμβάνω τις ευχές μου για «καλή επιτυχία» και «πάντα τέτοια»…

ΥΓ: Αναμένω από τον φίλτατο Πέτρο Τατούλη, περιφερειάρχη Πελοποννήσου, να με ενημερώσει όπως μου υποσχέθηκε, για το ύψος του κονδυλίου που ενέταξε στο ΕΣΠΑ για το συγκεκριμένο event. Και ει δυνατόν, εάν έχει εντάξει στο πρόγραμμα και άλλες ανάλογες πρωτοβουλίες και με ποιο «φορέα υλοποίησης»…

Ελλειμμα συντονισμού

Εχω την αίσθηση ότι, πλην όλων των άλλων, ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει και από έλλειψη συντονισμού του κοινοβουλευτικού έργου του. Αλλο τίποτε δεν μπορώ να φανταστώ προ του φαινομένου να εγκαλούν την κυβέρνηση τον Αύγουστο γιατί δεν αναστέλλει κάτι που έχει δρομολογήσει, και τον Οκτώβριο να την εγκαλούν για το ίδιο πράγμα γιατί έχει… καθυστερήσει!

Εχω στα χέρια μου δύο ερωτήσεις προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Η πρώτη που έχει κατατεθεί στις 12 Αυγούστου και υπογράφεται από τον Ν. Βούτση, τον Αλέξη Μητρόπουλο και τις κυρίες Βασιλική Κατριβάνου και Αφροδίτη Σταμπουλή, ζητάει από την κυβέρνηση να αναστείλει προσωρινά την έναρξη λειτουργίας των Καταστημάτων Μιας Στάσης που αφορούν τους οικονομικούς μετανάστες και την τακτοποίησή τους. Ο λόγος συνοπτικά; Να επανασχεδιαστούν με ορθολογικότερη προετοιμασία, και ως προς τον αριθμό και ως προς τη στελέχωσή τους με προσωπικό.

Μάλιστα, και λογικό μού φαίνεται. Οχι όμως στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού στις 7 Οκτωβρίου επτά βουλευτές (μεταξύ τους και οι δύο προαναφερόμενες κύριες Κατριβάνου και Σταμπουλή) εγκαλούν με νέα ερώτηση την κυβέρνηση για… καθυστέρηση στη δημιουργία υπηρεσιών «μιας στάσης» για τους υπηκόους τρίτων χωρών!

Μήπως να συνεννοούνται προηγουμένως μεταξύ τους; Μήπως εκείνος ο κ. Κώστας Αθανασίου, που έχει τον τίτλο του διευθυντή της ΚΟ, να τους ζητούσε προηγουμένως να τον ενημερώνουν;

Νέα μέτρα; Τι ανέκδοτο!

Η διάψευση από το υπουργείο Οικονομικών αλλά και την κυβέρνηση συνολικά, στον απόηχο της έκθεσης του ΔΝΤ, ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα οριζόντια μέτρα προφανώς δεν δίνει τέλος στην όλη συζήτηση. Οχι μόνο γιατί και στο παρελθόν πολλές φορές υπήρξαν ανάλογες διαψεύσεις, αλλά η συνέχεια αποδείχθηκε ιδιαίτερα οδυνηρή για όλους καθώς και μέτρα λιτότητας πάρθηκαν, αλλά και γιατί όσα είχαν διαψευσθεί ήταν απείρως ηπιότερα όσων ακολούθησαν. Είναι προφανές ότι αυτή η απόσταση μεταξύ των διαψεύσεων και της πραγματικότητας είναι που κάνει τους πολίτες να στέκονται δύσπιστοι μπροστά τους. Τις αντιμετωπίζουν ως κινήσεις ρουτίνας και προσπάθεια να κατευνασθούν οι – όποιες – αντιδράσεις.

Ομως, ανεξάρτητα από το τι κάνει η κυβέρνηση προκειμένου να κρατήσει σε καταστολή την κοινωνία ώστε να αποφύγει τις επιπτώσεις των όσων περιγράφονται στην έκθεση του ΔΝΤ, υπάρχει και η πολιτική πραγματικότητα. Αυτή που λέει ότι η παρούσα κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να διαχειριστεί την κρίση με μια ελάχιστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν μπορεί να πάρει άλλα μέτρα. Και μάλιστα μέτρα που θα επιτείνουν τις επιπτώσεις της σκληρής λιτότητας και θα δημιουργούν πρόσθετα βάρη στον σκληρά δοκιμαζόμενο πολίτη.

Είναι κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση αυτή το μόνο που προσπαθεί τώρα να κάνει είναι να βελτιώσει όσο μπορεί τα μεγέθη, να επιτύχει τον μαγικό στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος, ώστε στη συνέχεια να αιτηθεί (όχι να απαιτήσει) από τους δανειστές να ελαφρύνουν τους επαχθείς όρους των δανείων. Μέτρα, και μάλιστα οριζόντια, δεν μπορεί να επιβάλει γιατί πολύ απλά θα την αποτρέψουν από το να επιτύχει τον βασικό της στόχο.

Από την άλλη πλευρά, μια κυβέρνηση όπως η σημερινή, η οποία αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα εφαρμογής των αποφάσεων που έχει λάβει κατ’ εφαρμογήν επίσης των απαιτήσεων της τρόικας (τελευταίο παράδειγμα η διαθεσιμότητα των διοικητικών υπάλληλων των ΑΕΙ), πώς θα πείσει τους «ανώνυμους» βουλευτές να ψηφίσουν νέα μέτρα στη Βουλή, όταν οι περισσότεροι εξ αυτών γνωρίζουν καλά ότι στις επόμενες εκλογές δεν θα είναι βουλευτές;

Συμπερασματικά, ακούγεται περισσότερο ως ανέκδοτο ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει νέα μέτρα για την επόμενη διετία παρά ως πιθανότητα. Για τον απλούστατο λόγο ότι αν έρθει εκείνη η ώρα (της ψήφισης νέων μέτρων), την επόμενη στιγμή δεν θα υπάρχει κυβέρνηση…