Σήμερα, δεν υπάρχει αμφιβολία, οι δάσκαλοι είναι οι ηθικοί και πολιτικοί

νικητές αυτής της αναμέτρησης, που ούτε κομματικά κατευθυνόμενη είναι ούτε από

εξωεκπαιδευτικά στοιχεία προσδιορίζεται, όπως επιμένει η κυβερνητική

προπαγάνδα.

Ο αγώνας των δασκάλων είναι κοινωνικά και συνδικαλιστικά αυθεντικός. Δεν είναι

μόνον η μη τήρηση των προεκλογικά υπεσχημένων, που συνιστά την έλλειψη του

ηθικού ερείσματος της κυβέρνησης. Είναι το σύνολο της πολιτικής της για την

Παιδεία, ώς σήμερα.

Η Νέα Δημοκρατία διέρρηξε κατακτήσεις αξιοκρατίας και δημοκρατικής νομιμότητας

στην Εκπαίδευση. Η επιστροφή των κομματαρχών, με το «καλημέρα», έπειτα από μια

δεκαετία εμπέδωσης και διαρκούς βελτίωσης των διαδικασιών αντικειμενικής

επιλογής των στελεχών, έδωσε το μήνυμα τού «πίσω ολοταχώς».

Η απαξίωση της Εκπαίδευσης συνεχίστηκε με την αλαζονεία των αποφάσεων και των

ρυθμίσεων του υπουργείου Παιδείας. Από την υποχρεωτική ανάγνωση διαγγελμάτων

της υπουργού στους παρατεταγμένους εν είδει λόχου μαθητές και εκπαιδευτικούς

ώς την έκδοση διαταγμάτων για εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά ζητήματα, ο

αυταρχισμός εγκαθιδρύθηκε ως μόνη μέθοδος σχέσεων του υπουργείου με την

εκπαιδευτική κοινότητα.

Τέλος, η κυβέρνηση, που υποσχέθηκε ότι «αμέσως» θα ανεβάσει στο 5% του ΑΕΠ τα

κονδύλια για την Παιδεία, παρέλαβε το 2004 3,61%, και, τώρα, το κατεβάζει στο

προσχέδιο του προϋπολογισμού στο 3,09%. Και αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεχθεί το νέο

colpo grosso του κ. Αλογοσκούφη για αναθεώρηση του ΑΕΠ κατά 25%, τότε θα γίνει

2,5% – το χαμηλότερο στην Ευρώπη των 25.

Οι εκπαιδευτικοί δεν μάχονται μόνον για τα συμφέροντα ενός κλάδου, αλλά για το

αυτονόητο: να γίνει η Παιδεία μοχλός για την ανάπτυξη και την καινοτομία,

εστία δημοκρατικής αγωγής και όχι άλλος ένας χώρος περιπέτειας της

νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης.

Ο Πέτρος Ευθυμίου είναι βουλευτής Β’ Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας

του ΠΑΣΟΚ

Τελευταία Νέα