Αναζήτηση
Το χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον υπάρχει. Η Χριστιανική Ενωση της Μέρκελ και οι Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς θα έχουν το διάστημα 7-12 Ιανουαρίου διερευνητικές διαβουλεύσεις. Εάν ευοδωθούν τότε ένα νέο συνέδριο του SPD στις 21 Ιανουαρίου θα κληθεί να δώσει το πράσινο φως για τη διαπραγμάτευση του κυβερνητικού προγράμματος, το οποίο θα πρέπει να εγκριθεί από τη βάση του SPD σε εσωκομματικό δημοψήφισμα. Κατόπιν αυτού, η Ανγκελα Μέρκελ μπορεί να εκλεγεί εκ νέου καγκελάριος της Γερμανίας κατά πάσα πιθανότητα λίγο πριν το καθολικό Πάσχα την 1η Απριλίου.
Η Γερμανία περνάει τη μεγαλύτερη κυβερνητική κρίση μεταπολεμικά. Και Ευρωπαίοι –περισσότερο απ’ όλους ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν –αδημονούν. Ακόμα και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έστειλε μήνυμα στον Μάρτιν Σουλτς, τον συμβούλευσε να αφήσει στην άκρη τους κομματικούς υπολογισμούς και να μπει σε κυβέρνηση της Μέρκελ. Βέβαια το μήνυμα Τσίπρα ήταν για εσωτερική κατανάλωση προκειμένου να δείξει ότι μπορεί να χορεύει σε πολλούς γάμους ταυτόχρονα: να είναι ο «ΣΥΡΙΖΑ» το «αδελφό» κόμμα του μετακομμουνιστικού Ντι Λίνκε και ο ίδιος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στις ευρωεκλογές, αλλά να έχει και στασίδι στον προθάλαμο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ως «παρατηρητής» των συνεδριάσεών τους, και να πιέζει τον Σοσιαλδημοκράτη Σουλτς να συμμαχήσει με τη δεξιά Μέρκελ.
Αλλά για τον Εμανουέλ Μακρόν τα πράγματα είναι σοβαρά. Χρειάζεται επειγόντως τη Μέρκελ στο Βερολίνο ως καγκελάριο σταθερής κυβέρνησης με τους Σοσιαλδημοκράτες.
«Για κανέναν άλλο γάλλο πρόεδρο δεν εξαρτώνταν τόσα πολλά από τον σχηματισμό κυβέρνησης στη Γερμανία», εκτίμησε το περιοδικό «Σπίγκελ». Μόνον εάν συμπορευτεί το Βερολίνο μπορούν να γίνουν πραγματικότητα οι ιδέες του για τη μεταρρύθμιση της ΕΕ και την εμβάθυνση της ευρωζώνης. Το γερμανικό περιοδικό παρέπεμψε στη γαλλική «Φιγκαρό» που χαρακτήρισε τον Μακρόν «κρυφό εταίρο» στη διαπραγμάτευση για τη νέα κυβέρνηση του Βερολίνου.
Το τρίγωνο της εξουσίας.Για τη γερμανική επιθεώρηση «η καγκελάριος Μέρκελ, ο πρόεδρος Μακρόν και το SPD αποτελούν ένα τρίγωνο, στο οποίο ο καθένας γνωρίζει καλά τον άλλον, τον αξιοποιεί και τον έχει ανάγκη».
O Σουλτς και η ηγεσία του SPD αναβάθμισαν στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων τα ευρωπαϊκά όχι μόνον για να διαφοροποιηθούν από τη Μέρκελ, αλλά και για να πείσουν τη βάση του κόμματος να πιει το πικρό ποτήρι του νέου μεγάλου συνασπισμού με τη Μέρκελ, για να μη χαθεί η ιστορική ευκαιρία που παρουσιάζεται με τον βαθιά ευρωπαίο γάλλο πρόεδρο Μακρόν. Ετσι μπορεί να γίνει το SPD ο εγγυητής της ανανέωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που οραματίζεται ο Μακρόν.
Ο Μακρόν έχει άριστες σχέσεις με τον υπουργό Εξωτερικών Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, γνωρίζονται από την εποχή που ήταν υπουργοί Οικονομίας, ανέπτυξαν και οικογενειακούς δεσμούς, ο Γκάμπριελ είναι ο θερμότερος υποστηρικτής του Μακρόν στη Γερμανία. Με τον Μάρτιν Σουλτς η σχέση του Μακρόν δεν είναι τόσο θερμή. Στις γαλλικές εκλογές ο Σουλτς είχε υποστηρίξει ανοιχτά τον Σοσιαλιστή Μπενουά Αμόν, που εξαφανίστηκε από το προσκήνιο μαζί με τους Σοσιαλιστές. Και οι ιδέες του Σουλτς για τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» μέχρι το 2025 προκάλεσαν θυμηδία στο περιβάλλον του Μακρόν, γράφει το «Σπίγκελ». Αλλά ο Μακρόν χρησιμοποιεί τους Σοσιαλδημοκράτες και τους θέλει στη γερμανική κυβέρνηση για να πιέζει έμμεσα τη Μέρκελ.
ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΡΑΜΜΗ. Η γερμανίδα καγκελάριος κινείται στη γραμμή των μεταρρυθμίσεων που προτείνει ο Μακρόν ενώ ο γάλλος πρόεδρος τηλεφωνεί στην καγκελαρία σχεδόν καθημερινά, πριν εκφωνήσει τον βαρυσήμαντο λόγο του στη Σορβόννη έστειλε το κείμενο στη Μέρκελ και συμπεριέλαβε τις υποδείξεις της στην ομιλία του.
Ο χαρισματικός γάλλος πρόεδρος κλέβει επικοινωνιακά την ευρωπαϊκή παράσταση από την ισχυρότερη γυναίκα του πλανήτη, αλλά η καγκελάριος λειτουργεί συνθετικά και όχι ανταγωνιστικά.
Και η Μέρκελ χρειάζεται τον Μακρόν για την ευρωπαϊκή παρακαταθήκη που θα αφήσει σε αυτήν την πιθανότατα τελευταία θητεία της στην καγκελαρία.
