Ιδρωσε τη φανέλα χθες, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ο Μανουέλ Βαλς στη Λα Ροσέλ, κλείνοντας το θερινό πανεπιστήμιο των γάλλων Σοσιαλιστών. Στο πέρας μιας μαχητικής ομιλίας διάρκειας μιας ώρας κατά την οποία ο γάλλος πρωθυπουργός κήρυξε τη μάχη εναντίον του «αντιδραστικού μπλοκ» ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2017, το λευκό του πουκάμισο είχε γίνει πια σχεδόν διάφανο.

Το περυσινό θερινό πανεπιστήμιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος είχε πραγματοποιηθεί στον απόηχο της θορυβώδους αποχώρησης από την κυβέρνηση των Αρνό Μοντεμπούρ, Μπενουά Αμόν και Ορελί Φιλιπετί, με τα «κατηγορώ» τους εναντίον της οικονομικής πολιτικής της να γίνεται βούτυρο στο ψωμί των Σοσιαλιστών ανταρτών. Αλλά φέτος το κλίμα ήταν πιο ήρεμο, κατευνασμένο. Στην πραγματικότητα, μόνο δύο φορές (η έμφαση στο «μόνο») ακούστηκαν σφυρίγματα αποδοκιμασίας κατά την καταληκτική ομιλία του Βαλς.

Η πρώτη ήταν όταν αναφέρθηκε στον μεγάλο απόντα Εμανουέλ Μακρόν, τον υπουργό Οικονομίας. Διότι ο Μακρόν καταφέρθηκε τις προάλλες εναντίον του 35ωρου εργασίας. Και ο ίδιος ο Βαλς είχε βέβαια στο παρελθόν ταχθεί υπέρ της αναθεώρησης του 35ωρου. Οχι πια. Θεωρεί το θέμα λήξαν και αξιοποιεί την τοποθέτηση του Μακρόν στη δεξιότερη πτέρυγα των Σοσιαλιστών προκειμένου να επανατοποθετηθεί ο ίδιος στο Κέντρο. Δεν γλίτωσε εντούτοις και ο ίδιος κάποια σφυρίγματα όταν επιβεβαίωσε την εξαγγελία που έκανε πρόσφατα στη «Les Echos» για αναθεώρηση της αγοράς εργασίας, ώστε να «απλοποιηθεί ένας εργατικός κώδικας τόσο περίπλοκος που έχει καταστεί αναποτελεσματικός» και να αποκτήσουν «μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων οι εργοδότες, οι μισθωτοί και οι εκπρόσωποί τους». Για τους frondeurs, τους αντάρτες, αυτό είναι κόκκινο πανί. Οπως επισημαίνει ωστόσο η «Monde», ο Μανουέλ Βαλς δεν απευθύνεται πλέον στους Σοσιαλιστές όπως τους προηγούμενους μήνες, όταν ήταν υποχρεωμένος να συζητεί με τους υπερασπιστές μιας άλλης πολιτικής στους κόλπους του ίδιου του τού κόμματος: «Η ιδεολογική μάχη με τους frondeurs δεν μοιάζει πια να έχει, στα μάτια του, λόγο ύπαρξης αφού μέχρι το 2017 η γραμμή της κυβερνώσας Αριστεράς θα είναι η δική του».

Από τη Λα Ροσέλ, ο Βαλς υπεραμύνθηκε της κυβερνητικής πολιτικής και στηλίτευσε πολλές φορές την «έλλειψη συνοχής» της δεξιάς αντιπολίτευσης προκειμένου να αναδείξει καλύτερα τη «σταθερότητα» της δικής του κυβέρνησης. Προειδοποίησε ωστόσο πως η πολιτική και ιδεολογική επέκταση της Ακροδεξιάς συνεχίζεται, μίλησε για τη συγκρότηση ενός «αντιδραστικού μπλοκ» που απειλεί τη Γαλλία με μια «εθνική καταστροφή» και απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο κάλεσε τη γαλλική Αριστερά –Σοσιαλιστές, Οικολόγους και ριζοσπαστική Αριστερά –σε συστράτευση ενόψει των περιφερειακών εκλογών του Νοεμβρίου.

Η έκκλησή του, όμως, έχει ήδη πέσει στο κενό: οι Οικολόγοι, που διέρχονται σοβαρή κρίση μετά την αποχώρηση δύο ηγετικών στελεχών τους, θέλουν να κατεβούν αυτόνομοι στον πρώτο γύρο ή σε συνεργασία με το Μέτωπο της Αριστεράς ή κάποια συνιστώσα του σε τουλάχιστον τέσσερις περιφέρειες –περιλαμβανομένων δύο στις οποίες θεωρείται πιθανή μια νίκη του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου.

Παράδοση στα αλληλομαχαιρώματα

Είναι η 22η χρονιά που πραγματοποιείται στη Λα Ροσέλτο θερινό πανεπιστήμιοτων Σοσιαλιστών, το τελευταίο

βήμα πριν από τη φθινοπωρινή επάνοδο. Και ήταν πολλές οιφορές στο παρελθόν που οι Σοσιαλιστές ταύτισαν την εκδήλωση αυτή με τη διχόνοια και τα αλληλομαχαιρώματα.