Ερυθρόλευκη πυξίδα

Μια από τις πιο σημαντικές επετείους γάμου είναι η λεγόμενη και «Ασημένια», όταν το ζευγάρι συμπληρώνει 25 χρόνια έγγαμου βίου.

Ε λοιπόν ο Μίλαν Τόμιτς είχε κλείσει αυτή την επέτειο με τον Ολυμπιακό πριν από δύο χρόνια, καθώς πλέον φεύγει από τους Πειραιώτες ύστερα από 27 χρόνια σχέσης!

Ο νέος τεχνικός του Ερυθρού Αστέρα (για την επόμενη τριετία) θα συνεχίσει να βρίσκεται σε ομάδα με ερυθρόλευκα, όπως σε όλη του τη ζωή σχεδόν, αλλά, κακά τα ψέματα, η σχέση του με τον Ολυμπιακό ήταν αυτή που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της και στον ίδιο.

Ηρθε αμούστακο παιδί σε ηλικία 18 ετών το 1991 από τη Ραντνίσκι για να ξεφύγει από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας (μαζί με τον Ντράγκαν Τάρλατς και τον Ντέγιαν Μποντίρογκα, ο οποίος δεν ήθελε να ελληνοποιηθεί και συνέχισε τελικά στην Ιταλία) και έπαιξε για πρώτη φορά το 1992.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης τον έριξε στα βαθιά, βάζοντάς τον για 38 λεπτά κόντρα στην Ολύμπια Λιουμπλιάνας στη Σλοβενία, στον πρώτο αγώνα των προκριματικών για είσοδο στους ομίλους του Πρωταθλητριών, και ο ξερακιανός νεαρός με το 11 τον δικαίωσε με 20 πόντους και εκπληκτική εμφάνιση σε μία νίκη που άνοιξε τον δρόμο για την πρόκριση.

Αλλωστε όταν τον δοκίμασε ο Ολυμπιακός, ο Ξανθός μόλις τον είδε 5-6 λεπτά γύρισε προς τον αντιπρόεδρο της ομάδας Γιώργο Σαλονίκη και του είπε:

«Κλείσ’ τον άμεσα Γιώργο».

«Μα καλά, τόσο καλός είναι;» ρώτησε ο αντιπρόεδρος και ο μακεδόνας τεχνικός τού απάντησε:

«Σε αυτό τον τσόγλανο βλέπω τον εαυτό μου όταν έπαιζα μπάσκετ»!

Αγαπημένος

Καλός «κλέφτης», σκυλίσια άμυνα, θανατηφόρο τρίποντο εν στάσει ή και σε κίνηση και απίστευτη διορατικότητα, πολύ μπροστά από την –τότε –ηλικία του.

Μεγάλα σουτ, ηγετικά προσόντα και λατρεία της εξέδρας προς το πρόσωπό του, καθώς εξελίχθηκε σε σημαία του συλλόγου.

Και αγαπημένο παιδί του Σωκράτη Κόκκαλη, που δεν σκέφτηκε λεπτό για να τον βάλει το 2004 στον ρόλο του πρώτου προπονητή (το ένα βράδυ έπαιζε με τη φανέλα και το επόμενο κοουτσάριζε με κοστούμι) ως αντι-Σάκοτα, τον οποίο δεν ήθελαν οι οργανωμένοι και μάλιστα είχαν διακόψει τον τελικό Κυπέλλου στη Λαμία ενώ νικούσε η ομάδα τους για να μην πάρει τρόπαιο ο Σάλε.

Οπως και έγινε, καθώς όταν ξανάρχισε ο τελικός χωρίς θεατές ο Αρης γύρισε το ματς.

Ο Μίλαν δεν ήταν ακόμα έτοιμος να κλείσει την μπασκετική του καριέρα, αλλά ούτε να γίνει τόσο γρήγορα προπονητής και έτσι πολύ γρήγορα η συνταγή χάλασε.

Ξαναφόρεσε τα αθλητικά του για λίγο (2004-05), αλλά δεν τα βρήκαν με τον νέο τεχνικό Γιόνας Καζλάουσκας και έτσι ήταν το μόνο –πολύ σύντομο –διάστημα που άλλαξε για λίγο περιβάλλον. Μετακόμισε στην Ιταλία παίζοντας στην Τζέζι, ενώ επέστρεψε στην Ελλάδα και πήγε στη Ρόδο και τον Κολοσσό, όπου όμως είχε μόλις δύο συμμετοχές και έκλεισε την καριέρα του ως παίκτης.

Μοναδικές στιγμές

Η επιστροφή στο λιμάνι της καρδιάς του ήταν δεδομένη («Εζησα τα καλύτερά μου χρόνια» έχει εξομολογηθεί πολλάκις για τον Ολυμπιακό) και πλέον από παίκτης, αρχηγός και προπονητής έμεινε άλλα 12 χρόνια μέχρι το τέλος της χρονιάς τον Ιούνιο ως συνεργάτης των τεχνικών της ομάδας (Γκέρσον – Γιαννάκης – Ιβκοβιτς – Μπαρτζώκας – Σφαιρόπουλος).

Αξέχαστες στιγμές τα πέντε πρωταθλήματα (με ξεχωριστό το πρώτο κόντρα σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό με ντεζαβαντάζ έδρας), τα τρία Κύπελλα και η Ευρωλίγκα του 1997 ως παίκτης (με καθοριστική αλλαγή του Ντούντα από τα μέσα της σεζόν όταν τον έβαλε δίπλα στον Ρίβερς για να τον κουλαντρίσει), αλλά και το μαρκάρισμα του Μάικλ Τζόρνταν στον τελικό του ΜακΝτόναλντς Οπεν το 1997.

Αναμφίβολα ο μοναδικός… Γιαννακόπουλος (με αυτό το επίθετο ελληνοποιήθηκε) που λάτρεψαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού και είχαν τέτοιο δέσιμο μαζί του.

Τα γενέθλιά του (στις 24 Ιουλίου θα κλείσει τα 45) θα τον βρουν στη γενέτειρά του, το Βελιγράδι, να ανοίγει πλέον τα φτερά του, πάντα όμως στα ερυθρόλευκα!