Το Ολυμπιακό Στάδιο της Βασίλισσας, όπως ονομάζεται το αθλητικό στολίδι του Λονδίνου (στο οποίο έγιναν τόσο οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2012 όσο και το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου), φιλοξένησε μεταξύ άλλων και τη βασίλισσα του επί κοντώ, που είναι μάλιστα Ελληνίδα, την Κατερίνα Στεφανίδη.

Ενα κορίτσι που αγαπούσε τα αστέρια, γιατί από μικρή ηλικία είχε αρχίσει τα ψηλά άλματα δείχνοντας την αγάπη της για το επί κοντώ. Την τελευταία διετία έχει μετατραπεί από ένα απλά ελπιδοφόρο κορίτσι στη Μεγάλη Αικατερίνη του ελληνικού αθλητισμού και γενικότερα τη Μεγάλη Κυρία του παγκόσμιου επί κοντώ, μην αφήνοντας χρυσό μετάλλιο να της ξεφύγει.

Με τον πρόσφατο θρίαμβό της στο Λονδίνο, όπου αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια, με νέο πανελλήνιο ρεκόρ μάλιστα (4,91 μ.), η πρωταθλήτριά μας συμπλήρωσε ένα ασύλληπτο καρέ, ένα άτυπο γκραν σλαμ (σε ορολογία τένις), κάτι που δεν έχει καταφέρει καμία άλλη αθλήτρια στο παρελθόν στο αγώνισμά της (και όχι μόνο).

Είναι δηλαδή ταυτόχρονα κάτοχος του ολυμπιακού τίτλου (από πέρυσι στο Ρίο), του παγκόσμιου τίτλου (φέτος στο Λονδίνο), του ευρωπαϊκού τίτλου (από πέρυσι στο Αμστερνταμ) και του μεγάλου διαμαντιού, όντας νικήτρια του τελικού του Ντάιμοντ Λιγκ (από πέρυσι), το οποίο θα διεκδικήσει εκ νέου και φέτος σε λίγο καιρό στη Ζυρίχη.

Ενδιάμεσα έχει προλάβει να πάρει και ένα χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό κλειστού στίβου (τον Μάρτιο στο Βελιγράδι) και απλά της απομένει να πάρει την πρωτιά και σε ένα Παγκόσμιο κλειστού στίβου, καθώς εκεί έχει φτάσει μέχρι το χάλκινο μετάλλιο (στο Πόρτλαντ). Και όλα αυτά για ένα κορίτσι 27 ετών που από τον Χολαργό και μια άκρως αθλητική οικογένεια (ο πατέρας της Γιώργος Στεφανίδης υπήρξε αθλητής του τριπλούν και η μητέρα της Ζωή Βαρέλη σπρίντερ) βρέθηκε με αθλητική υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, από το οποίο αποχώρησε ως πτυχιούχος της Νευροψυχολογίας.

Αυτό ήταν και το ευτύχημα ίσως για την Κατερίνα, το γεγονός ότι από μικρή ηλικία έφυγε στην Αμερική και εκεί προετοιμάζεται (όχι ότι δεν έχουν και εκεί προβλήματα, αλλά όχι και να τραυματιστεί από λακκούβα στο κεντρικό προπονητήριο του Ολυμπιακού Σταδίου, όπως έγινε με τον Κώστα Φιλιππίδη), εκεί εργάζεται, εκεί ζει. Μάλιστα, το μόνιμο παράπονο του συζύγου και προπονητή της Μίτσελ Κρίερ προς την Κατερίνα είναι το γεγονός ότι δεν μένουν περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα, την οποία λατρεύει –όχι μόνο τα νησιά, αλλά και την κουζίνα, τους ανθρώπους, τον πολιτισμό και την κουλτούρα.

Στο Ρίο κόντεψε να τραυματιστεί πηδώντας από την εξέδρα για να την αγκαλιάσει και να της πει ότι είναι χρυσή ολυμπιονίκης, καθώς η πρωταθλήτριά μας δεν βλέπει τα άλματα των αντιπάλων της, όπως δεν είχε δει και το αποτυχημένο άλμα της Σάντι Μόρις πέρυσι που έκρινε το χρυσό μετάλλιο.

Φέτος πηδούσε μετά τη Μόρις, άρα δεν χρειάστηκε ο Μιτς να κάνει τον ακροβάτη και απλά την αγκάλιασε αμέσως μετά το νέο χρυσό μετάλλιο.

Το πιο εντυπωσιακό για αυτό το χρυσό κορίτσι είναι η αλματώδης πρόοδός του, όταν για παράδειγμα πρόπερσι έμεινε μόλις στα 4,45 μ. στον προκριματικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος του Πεκίνου και φέτος άρχισε τις προσπάθειές του στα προκριματικά από τα 4,60 μ. και στον τελικό από τα 4,65 μ.!

Στο Ρίο ανέβηκε στα 4,85 μ. και φέτος στο Λονδίνο πέρασε τα 4,91 μ. Ο μεγάλος της στόχος είναι πλέον να περάσει τα 5 μέτρα, και όλα αυτά από μια κοπέλα που φοβόταν (και φοβάται ακόμα) τα ύψη, με αποτέλεσμα στο σπίτι αν χρειαστεί να ανέβει στη σκάλα για να πιάσει κάτι από ένα ντουλάπι, να φωνάζει τον Μιτς!