Οταν το περασμένο φθινόπωρο η θητεία του Τραϊανού Δέλλα στο Περιστέρι έληγε άδοξα, ελάχιστοι πίστευαν ότι το χρίσμα θα δοθεί στον κόουτς των Νέων, τον Γιώργο Κορακάκη. Κάτι όμως η μόδα της εποχής (ο ΠΑΟΚ εμπιστεύτηκε επίσης τον προερχόμενο από τους μικρούς Ιβιτς), κάτι η άριστη σχέση τού ηλικίας 40 ετών κόουτς με τον Γιώργο Σπανό, η σκυτάλη πήγε στον Κορακάκη.

«Αν δεν ένιωθα έτοιμος, δεν θα αναλάμβανα τον Ατρόμητο» τόνισε ο Κορακάκης και τότε πολλοί υπέθεσαν ότι επρόκειτο για λόγια της στιγμής, για μια ατάκα πολυφορεμένη σε ανάλογες περιπτώσεις. Κι όμως, ο προπονητής το εννοούσε και το απέδειξε τους επόμενους μήνες, κάνοντας άλματα με τον Ατρόμητο και υπογράφοντας δύο σημαντικές εκπλήξεις στο φετινό πρωτάθλημα: αφενός η εκτός έδρας ισοπαλία (2-2) με την ΑΕΚ και αφετέρου η επική ανατροπή-νίκη (4-3) στην Τούμπα. Αμφότερα τα αποτελέσματα ήρθαν μολονότι ο Ατρόμητος ήταν με δύο γκολ πίσω στο σκορ!

Συμβαίνει ελάχιστες φορές, ειδικά όταν ο μικρός πρέπει να φέρει τούμπα την κατάσταση. Αλλά μήπως έτσι δεν ήταν η ζωή του Γιώργου Κορακάκη; Από την Αγία Ελεούσα στον Βύζαντα και από κει στη Χαλκηδόνα με σύσταση, καταπώς λένε οι ψαγμένοι, του Γιάννη Τζέβρετζη, τότε τεχνικού διευθυντή (ή κάτι τέτοιο) στην ομάδα. Ο Κορακάκης, παιδί χαμηλών τόνων και σοβαρό, από την πρώτη στιγμή έδειξε έναν ήρεμο χαρακτήρα και αποτέλεσε τη συμπάθεια του προέδρου Σπανού. Οι δρόμοι δεν χώρισαν. Στη μετεξέλιξη της Χαλκηδόνας, στον Ατρόμητο, ο μέσος ήταν πάντα εκεί, έτοιμος να βοηθήσει. Ενίοτε με γκολ σημαντικά. Είτε στην Ευρώπη είτε κοντά στους ισχυρούς, όπως έκανε απέναντι στην ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, όταν και έριξε στο καναβάτσο τον Σόλιντ και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον νορβηγό προπονητή. Παιχνίδια της μοίρας που τόσο παίζουν ρόλο και έχουν τη σημασία τους στο ποδόσφαιρο.

Φεύγοντας από τον Ατρόμητο, δεν έκλεισε την πόρτα στο Περιστέρι. Επέστρεψε για να πιάσει το τιμόνι των Νέων, καθόσον στη συγκεκριμένη ομάδα πάντα εμπιστεύονται τους πιτσιρικάδες και τιμούν την παραγωγική διαδικασία, δίνοντας ευκαιρίες στα ταλέντα. Φαίνεται πως φρόντισαν να κάνουν άνοιγμα και σε ταλέντο της προπονητικής, άσχετα αν ορισμένοι επιμένουν ότι έπαιξαν ρόλο και οι καλές σχέσεις τεχνικού – προέδρου. Ή ακόμη ακόμη και το ρίξιμο του μπάτζετ που επιχειρεί σταδιακά από χρόνο σε χρόνο ο Γιώργος Σπανός. Ο Κορακάκης, πάντως, βράχος. Τολμηρός και ρισκαδόρος, κάποιες στιγμές δείχνει να τζογάρει στον πάγκο λες και έχει άγνοια κινδύνου. Εχοντας το μότο πως «ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται», κάνει επιθετικές αλλαγές στα παιχνίδια και δικαιώνεται, λες και μια αδιόρατη συνωμοσία με την τύχη τον βοηθά πολλάκις. Είναι όμως και ικανός –κυρίως γιατί προκαλεί το πεπρωμένο του. Η τρίτη του φορά ως υπηρεσιακού (μετά εκείνες που αντικατέστησε Παράσχο και Γρηγορίου) ήταν η τυχερή. Μπορεί να συνεχίσει να είναι. Εχει τις ευχές της Κάτιας Κοξένογλου, της εξ απορρήτων του Σπανού που λύνει και δένει στον Ατρόμητο, και φυσικά του Κύρου Βασάρα, του άντρα της Ντέπυς Κοξένογλου! Ναι, μπατζανάκης με τον «κορυφαίο» είναι και ίσως γι’ αυτό μέχρι στιγμής δείχνει καλή διαγωγή και αποφεύγει τις εκρήξεις εις βάρος της διαιτησίας.