Με την κωδική ονομασία Διά Πυρός πραγματοποιήθηκε και φέτος με απόλυτη επιτυχία στην αρχή της αντιπυρικής περιόδου η άσκηση του Πυροσβεστικού Σώματος για την αντιμετώπιση κάτω από πραγματικές συνθήκες μιας άκρως επικίνδυνης δασικής πυρκαγιάς στην Αττική. Με υψηλό δείκτη επικινδυνότητας 4, με ακριβή σχεδιασμό ως προς την άμεση κινητοποίηση και τη σταδιακή κλιμάκωση των δυνάμεων η πυρκαγιά αντιμετωπίστηκε έγκαιρα στον προβλεπόμενο χρόνο σύμφωνα με το σενάριο. Στη φετινή άσκηση υπήρχαν και… ειδικά εφέ, τα περιβόητα drones, για να δίνουν σε πραγματικό χρόνο πλήρη εικόνα για το στίγμα της φωτιάς.

Τρεις μήνες αργότερα διά πυρός πέρασαν η Ανάβυσσος, τα Κύθηρα, η Ζάκυνθος, μεγάλες περιοχές της Ηλείας ενώ σε πύρινο κλοιό βρέθηκε η Ανατολική Αττική και η πυρκαγιά κατέκαιε ό,τι βρισκόταν σε μέτωπο χιλιομέτρων –από τον Κάλαμο, το Καπανδρίτι ώς το Πολυδένδρι πολιορκώντας τη Μαλακάσα.

Το πραγματικό σκηνικό του πύρινου εφιάλτη που έπληξε τη χώρα είναι τελείως διαφορετικό από τα εφέ με τα drones της άσκησης. Στάχτες, αποκαΐδια, καμένα σπίτια, πευκόφυτες εκτάσεις που παραδόθηκαν στις φλόγες συνέθεσαν και φέτος την εικόνα. Ενας νεκρός πυροσβέστης –το κυριότερο -, τραυματίες σε ολονύκτιες μάχες με τις φλόγες, απόγνωση όταν οι φλόγες έζωναν ολόκληρους οικισμούς και οι κάτοικοι εγκατέλειπαν άρον άρον τα σπίτια τους. Τις μεγαλύτερες καταστροφές των τελευταίων χρόνων βίωσαν οι περιοχές της Ανατολικής Αττικής.

Αλλος ένας τραγικός απολογισμός, άλλη μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης και ο κίνδυνος δεν έχει περάσει ακόμα.

Της καταστροφής είχε προηγηθεί εθιμοτυπική επίσκεψη του Πρωθυπουργού συνοδεία του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη στις εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας για την επιθεώρηση των εναέριων μέσων, δηλαδή τα αεροσκάφη – αντίκες που πολλά μετρούν ήδη 40 χρόνια πτήσεων. Καλογυαλισμένα, με λίφτινγκ από ό,τι ανταλλακτικά κατόρθωσαν να βρουν οι μηχανικοί. Στην αιχμή των πυρκαγιών όμως τα γηρασμένα και πληγωμένα από τις βλάβες αεροσκάφη παρέμειναν καθηλωμένα, χωρίς να έχουν επιχειρησιακή δυνατότητα.

Παρόμοια εικόνα παρουσίαζαν και τα πυροσβεστικά οχήματα, πολλά από τα οποία θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί εδώ και χρόνια.

Η αντιπυρική περίοδος αρχίζει με επιδείξεις και ασκήσεις και ακολουθεί η καταστροφή δασικού πλούτου, περιουσιών και οι μεγάλες τραγωδίες με απώλειες ανθρώπινης ζωής.

Και μετά έρχεται ο Σεπτέμβριος. Με τις πρώτες σταγόνες της βροχής, όλα περασμένα ξεχασμένα ώσπου να ανοίξει ο νέος κύκλος καταστροφής.

Δύο ήταν οι μεγάλοι σταθμοί στην ιστορική διαδρομή του Πυροσβεστικού Σώματος για την ανασυγκρότησή του και τη δημιουργία ενός αξιόπιστου συστήματος δασοπυρόσβεσης.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 όταν η χώρα αναγκάστηκε να θωρακιστεί στο μέτωπο της δασοπυρόσβεσης, να προμηθευθεί εξοπλισμό και να δημιουργήσει δίκτυο πληροφοριών –και το ολοκαύτωμα με τους 49 νεκρούς τον Αύγουστο του 2007 στη Ζαχάρω Ηλείας.

Από τις τραγωδίες στα πύρινα μέτωπα έμειναν τελικά μόνο οι μνήμες συγγενών των ανθρώπων που χάθηκαν. Ο εξοπλισμός που αποκτήθηκε δεν ανανεώθηκε ενώ τα προβλήματα στο συντονισμό και στην αποτελεσματική κινητοποίηση των δυνάμεων παραμένουν.