Αναζήτηση
«Δύο αρχηγοί κρατών επισκέφθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ την Ελλάδα και είναι το Αγιο Φως και τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας!». Η χθεσινή δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Φίλη θέτει επιτέλους στη δημόσια συζήτηση ένα ζήτημα που απέφευγαν να θέσουν κατηγορηματικά δημοσίως πολλά άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: ότι είτε λόγω των παραχωρήσεων που έχει κάνει η κυβέρνηση στην Εκκλησία είτε λόγω της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους εθνικόφρονες Ανεξάρτητους Ελληνες, τα κλισέ του έθνους και της κρατούσας θρησκείας ορίζουν ιδεολογικά και αισθητικά, σε μεγάλο βαθμό, τη δημόσια έκφραση.
Υπάρχουν μερικές κομβικές τελετές που επιβεβαιώνουν αυτό το σχήμα. Η πρώτη ήταν η παρέλαση της 25ης Μαρτίου, και κυρίως η έμπνευση του υπουργού Αμυνας Πάνου Καμμένου, σε συνεργασία με την περιφερειάρχη Ρένα Δούρου, να οργανωθεί ωραίο after με αυθόρμητους εθνικούς χορούς και πανηγύρια. Μία ακόμα τέτοια τελετή, στην οποία συμμετείχε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, ήταν η πασχαλιάτικη γιορτή στο Γουδή, όπου στήθηκαν υπαίθριες ψησταριές με πρόσχημα την παροχή πασχαλινού αρνιού στους ανήμπορους.
Η επίκληση του ανθρωπιστικού λόγου έκρυψε το εθνικόφρον κιτς, που ξεκινούσε από την αναφορά στον υπουργό αξιωματικού υπεύθυνου ψησίματος μέχρι τους τσολιάδες και τα τσάμικα – την αισθητική που είχε αναδειχθεί, και λοιδορηθεί, την Επταετία, χωρίς να φταίνε τα τραγούδια φυσικά.
«ΕΜΠΟΡΙΟ ΛΕΙΨΑΝΩΝ». Φαίνεται ότι η παρουσία στην κυβέρνηση των ΑΝΕΛ δίνει, σε μεγάλο βαθμό, τον τόνο του εθνικόφρονος κιτς σε πολλές κυβερνητικές εκδηλώσεις, είτε παραπέμπουν στον λαό είτε στο έθνος. Το κιτς που, απροσδόκητα, δεσπόζει ωστόσο είναι αυτό που ο Νίκος Φίλης αποκαλεί «εμπόριο λειψάνων».
Η εισαγωγή του λειψάνου της Αγίας Βαρβάρας στην Ελλάδα από τη Βενετία δεν είναι η πρώτη έκφραση αυτού του εμπορίου. Ηδη, στις 28 Φεβρουαρίου, στον ιερό ναό Προφήτου Ηλιού Παγκρατίου εκτέθηκε για πρώτη φορά ο σκούφος του προσφάτως αγιοποιηθέντος Γέροντος Παϊσίου. Το δεξί χέρι του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου κάνει τουρνέ – πρώτα εκτέθηκε στον Βύρωνα, κατόπιν στη Μητρόπολη Περιστερίου.
Η κάρα της Αγίας Μαρίνας πήγε στο Βασιλικό Χαλκίδος, ενώ το τίμιο χέρι της (το δεξί) από αύριο εκτίθεται σε εκκλησία της Εκάλης. Και ασφαλώς, το λείψανο της Αγίας Βαρβάρας προγραμματίστηκε να «περιηγηθεί» το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Αγιος Σάββας. Χωρίς αντίδραση από τον αρμόδιο υπουργό Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή, ο οποίος επιτρέπει μια κατά βάσιν ειδωλολατρική ελπίδα να υποκαταστήσει την υποτιθέμενη φροντίδα της πολιτείας για σοβαρά αρρώστους, η περίθαλψη των οποίων συνεχίζει να καταρρέει.
ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ. Μην είστε, πάντως, απαισιόδοξοι. Το ισοζύγιο των ιερών λειψάνων δεν είναι παθητικό, αφού η Ελλάς κάνει και εξαγωγές. Προσφάτως, στην Κύπρο εκτέθηκαν οι σαγιονάρες του Αγίου Παϊσίου, τα λείψανα του Αγίου Ακινδύνου, ενώ σύμφωνα με το εξειδικευμένο σάιτ Romfea.gr εστάλη από το Αγιον Ορος στη Μόσχα το δεξί χέρι του Αγίου Γεωργίου, προκειμένου να εκτεθεί στο πλαίσιο των πολλών και ποικίλων εορτών της νίκης – τουτέστιν των 70 χρόνων από την πτώση του Βερολίνου.
Ολα αυτά, προφανώς, εξηγούν τη σπουδή του κ. Καμμένου να επικρίνει τον κ. Φίλη. Εξηγούν, επίσης, τη δήλωση του Γιάννη Μιχελογιαννάκη, της αντιμνημονιακής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ως γιατρός «τη συμβολή των λειψάνων στη γιατρική την έχω δει». Εξηγούν, τέλος, τη δήλωση του διευθυντή Τύπου της Αρχιεπισκοπής Χάρη Κονιδάρη, που συνιστά στον κ. Φίλη «να διδαχθεί από τη στάση του Πρωθυπουργού, ο οποίος σέβεται απόλυτα το θρησκευτικό συναίσθημα των Ελλήνων και αποφεύγει να πέφτει στην παγίδα παρωχημένων «προοδευτικών» λαϊκισμών».
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΟΣΤΕΟΦΥΛΑΚΙΑ. Η εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε ότι διάβαζε τους κλασικούς του μαρξισμού και είχε όλη την άνεση να τους επαναλάβει για να τους εμπεδώσει, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Ο Πρωθυπουργός δεν έχει πια τον χρόνο να μιλήσει για διαβάσματα. Και το μόνο βιβλίο που τον έχουμε δει δημοσίως να κρατά, ίσως και να επιδεικνύει, είναι το αγνώστου έλληνος συγγραφέως «Θρησκευτικός Λόγος – Το χαλινάρι της ελευθεροσύνης», που κρατούσε στη διάρκεια των ομιλιών του στη Βουλή, την Ωρα του Πρωθυπουργού, την περασμένη Παρασκευή.
Εχει ανάγκη ο Πρωθυπουργός σύγχρονα διδακτικά συγγράμματα που να του υπενθυμίζουν αθάνατες φράσεις τις οποίες όλοι οι μαρξιστές έχουν απομνημονεύσει την περίοδο της μύησής τους, όπως ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού»; Η αλήθεια είναι ότι ο, κατά δήλωσή του, άθεος Πρωθυπουργός, που έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με τη συμβία του και δεν έχει βαφτίσει τα παιδιά του, δεν πρέπει να αισθάνεται και πολύ ευχάριστα με το κλίμα δεισιδαίμονος θρησκοληψίας που, μαζί με μια υποδόρια εθνικοφροσύνη, διαπερνά την κυβέρνησή του.
Εκτός εάν κάτι συνέβη στη διάρκεια του δεκαλέπτου κατάνυξης που έμεινε μόνος του στο ιερό του ναού όπου φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας Αξιον Εστί, στη διάρκεια της επίσκεψής του στο Αγιον Ορος, τον περασμένο Αύγουστο.
Υποτίθεται ότι μια πολύ ώριμη κουβέντα στον χώρο της Αριστεράς, για πολύ καιρό, ήταν ο διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους. Την περίοδο της «πρώτη φορά Αριστερά» διακυβέρνησης, να είμαστε ευχαριστημένοι αν γίνεται ο σωστός χωρισμός των μελών σκηνωμάτων αγίων, στον συνωστισμό από οστεοφυλάκια του τελευταίου καιρού.
Ο Θεός να μας φυλάει.
