Αποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή παίρνει ο ιδρυτής του γαλλικού ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, ευρωβουλευτής, Ζαν Μαρί Λεπέν, σε συνέντευξη που παραχώρησε, από το Στρασβούργο, στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ο Λεπέν, που έχει παραχωρήσει τα ινία του κόμματος στην κόρη του Μαρίν Λεπέν, δηλώνει πως δεν γνωρίζει την οργάνωση, αλλά επίσης ότι δεν τον ξενίζει η εμφάνισή της. Την ερμηνεύει ως αποτέλεσμα της κρίσης, που «αναδύει κάποιες πολύ σκληρές συνέπειες».

Αυτές οι συνέπειες μάλιστα, γίνονται «όλο και πιο βίαιες, όσο τα υφιστάμενα πολιτικά συστήματα αποδεικνύονται ανίκανα να τιθασεύσουν την κρίση». Εκτιμά, μάλιστα πως αν στην Ελλάδα, «αποκαθίστατο μία σχετική οικονομική σταθερότητα, οι αντιδράσεις του λαού θα ήταν πιο μετριοπαθείς».

Σε ό,τι αφορά τον χαρακτηρισμό της Χρυσής Αυγής ως «εγκληματικής οργάνωσης», ο Ζαν Μαρί Λεπέν σημειώνει: «Δεν γνωρίζω το πρόβλημα και δεν μπορώ να ξέρω γιατί χαρακτηρίζεται εγκληματική, μόνο και μόνο επειδή δεν αρέσει που αντιτίθεται στην ενιαία άποψη. Δεν πιστεύω πως μόνον αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό».

Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο συμμαχίας του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου με τη Χρυσή Αυγή στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Ζαν Μαρί Λεπέν σημειώνει: «Δε μπορώ να το γνωρίζω αυτό εκ των προτέρων. Η ευρωκοινοβουλευτική ομάδα συνίσταται από εκλεγμένους βουλευτές. Συνεπώς, ανάλογα με τους βουλευτές θα αποφασισθεί εάν αυτοί θα πρέπει, θα μπορούν, να ανήκουν σε ένα σχήμα, εάν τα πολιτικά τους προγράμματα είναι συμβατα —όχι απαραίτητα ταυτόσημα, φυσικά— εάν σέβονται τη βασική αρχή του έθνους, που δεν πιστεύουν στη δημιουργία μίας μοναδικής Ευρώπης, αλλά αντίθετα, στη σύμπραξη πολλών ευρωπαϊκών εθνών, ενωμένων όσο το δυνατόν πιο αδελφικά».

Σχολιάζοντας την αντίθεση του κόμματός του με το ευρώ και την ευρωζώνη ο Ζαν Μαρί Λεπέν λέει: «Είμαστε εναντίον αυτής της έκφρασης της Ευρώπης, γιατί αν θέλετε το κοινό νόμισμα, το Ευρώ, δημιουργήθηκε ως προάγγελος που θα εξανάγκαζε τα κράτη-μέλη να επιβάλουν την πολιτική ένωση της Ευρώπης, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι η συνέπεια μίας ήδη δημιουργημένης πολιτικής ένωσης της Ευρώπης που έχει ένα κοινό νόμισμα. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν είμαστε εχθρικοί στο κοινό νόμισμα, αλλά είμαστε εχθρικοί στο μοναδικό, ενιαίο, νόμισμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον θέλουμε να μπει τέλος στην εμπειρία του Ευρώ κι επιθυμούμε να το κάνουμε με συντονισμένο τρόπο και με τις άλλες χώρες, διότι εάν δεν το κάνουμε, το ευρώ θα καταρρεύσει… Εγώ είμαι της γνώμης πως μεγάλο τμήμα αυτής της κρίσης οφείλεται στην ΕΕ. Θεωρώ πως τα έθνη υπέκυψαν στην πλάνη ότι αρκούσε να συνενωθούν, προκειμένου κάποιος άλλος να κάνει τη δουλειά για λογαριασμό τους. Καθότι το κάθε έθνος, όταν βρίσκεται αντιμέτωπο με τον εαυτό του, είναι υποχρεωμένο να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, το ίδιο του το πεπρωμένο. Κι αυτή η συνταγή της ΕΕ κατάντησε όλο και περισσότερο γραφειοκρατική και φυσιολογικά όλο και περισσότερο έτεινε προς αυτό που οι παλαιότεροι περιέγραφαν, ως γκρίζα, μορφή ολοκληρωτισμού και μορφή δικτατορίας. Αυτό είναι κάτι μισητό, διότι πρόκειται για μία δικτατορία της ομοιομορφίας».