Η σπουδαία σκηνοθέτις Κέλι Ρέιτσαρντ ήταν τελικά αυτή που έφυγε από το Φεστιβάλ του Λονδίνου με το πρώτο μεγάλο βραβείο. Απολύτως δίκαιη διάκριση για μια σημαντική δημιουργό που αν και είχε διαγωνιστεί σε σημαντικές διοργανώσεις (με θυμάμαι να βλέπω το αριστουργηματικό «Meek’s Cutoff» στη Βενετία) δεν κατόρθωσε ποτέ να αποσπάσει μια μεγάλη διάκριση.

Το βραβείο ανακοίνωσε χθες η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, η οποία πέρυσι τέτοια εποχή έφευγε από το ίδιο φεστιβάλ με το βραβείο καλύτερης ταινίας για το ανδροκρατούμενο «Chevalier». Ενώ η ταινία της Ρέιτσαρντ που φέρει τον τίτλο «Certain Women» (σ.σ. Ορισμένες γυναίκες) παρακολουθεί τρεις ιστορίες στη Μοντάνα της Αμερικής με πρωταγωνίστριες (όπως αντιλαμβάνεστε) γυναίκες, συγκεκριμένα τις Κρίστεν Στούαρτ, Μισέλ Γουίλιαμς και Λόρα Ντερν. Μόνο που οι ιστορίες αυτές δεν συναντιούνται σε επίπεδο πλοκής, παρά μόνο στη μοναξιά που αποπνέουν και στην τρυφερότητα με την οποία κινηματογραφούνται.

ΣΠΑΡΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ. «Σε μια λαμπρή χρονιά για το σινεμά, ήταν η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία και η ήρεμη σεμνότητα αυτής της ταινίας που καθόρισαν την επιλογή μας για την καλύτερη ταινία. Μια ανθρώπινη και σπαρακτική ιστορία που αποτυπώνει με εντυπωσιακή ευαισθησία και διακριτική λιτότητα την απομόνωση, τις διαψεύσεις και τη μοναξιά της ζωής σε μια ήσυχη γωνιά της επαρχιακής Αμερικής» ανέφερε η επιτροπή στην επίσημη ανακοίνωσή της.

Το βραβείο καλύτερου πρώτου φιλμ πήγε στην Τζούλια Ντουκορνού για το «Raw», που είναι ήδη γνωστό στους έλληνες σινεφίλ καθώς προβλήθηκε στις πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας και προκάλεσε τις αναμενόμενες ακραίες αντιδράσεις.

Η ιστορία μιας νεαρής φοιτήτριας (Γκαράνς Μαριγιέ) που ύστερα από μια παράξενη τελετή μετατρέπεται από χορτοφάγος σε κανίβαλο είναι αρκούντως αιματοβαμμένη, ίσως και γκροτέσκα, αλλά μόνο αν δεν ανήκετε στους θιασώτες του είδους. Παρ’ όλα αυτά, η επιτροπή δήλωσε πως γοητεύτηκε «από το σκοτεινό χιούμορ, το εξαιρετικό soundtrack και την τόσο ιδιαίτερη φιλμική του αφήγηση».

Μια επέτειος χωρίς λάμψη

Η βροχή ήταν μάλλον ο μεγάλος πρωταγωνιστής φέτος. Δήλωσαν βέβαια παρουσίες οι Λία Σεϊντού, Μαριόν Κοτιγιάρ (αμφότερες εγκυμονούσες – φωτογραφία), Νικόλ Κίντμαν, Ξαβιέ Ντολάν, Εϊμι Ανταμς, Τομ Φορντ και Σιγκούρνι Γουίβερ, αλλά η φετινή διοργάνωση υστερούσε ιδιαίτερα σε λάμψη, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως φέτος είχαμε και την επέτειο των 60 ετών του London Film Festival. Αν και υπογείως η βιομηχανία δούλευε φουλ: οι συνεντεύξεις και το promotion έκαναν υπερωρίες, έστω και για ταινίες που δεν αφορούσαν καθόλου το φεστιβάλ όπως το «Assasin’s Creed» (η μεταφορά του διάσημου βιντεοπαιχνιδιού με τον Μάικλ Φασμπέντερ) ή ο «Λογιστής» με τον Μπεν Αφλεκ, ταινίες που έφεραν εδώ δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο.

Φινάλε με «Free Fire»

Το φεστιβάλ έκλεισε με την πρεμιέρα του «Free Fire», της νέας ταινίας του Μπεν Γουίτλεϊ, σκηνοθέτη εξαιρετικά αγαπητού στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά ελάχιστα αναγνωρίσιμου στο λοιπό φιλμικό σύμπαν. Πρόκειται για ένα καλοκουρδισμένο θρίλερ γεμάτο καταδιώξεις, θεαματικές αναμετρήσεις και πινελιές μαύρου χιούμορ που μάλλον ενθουσίασαν το κοινό. Πρωταγωνιστούν οι Αρμι Χάμετ, Κίλιαν Μέρφι και Μπρι Λάρσον.