To διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ AegeanDocs στην τέταρτη συνεχόμενη χρονιά του με το φετινό πλήθος συμμετοχών που αποτελεί και αριθμό- ρεκόρ μοιάζει με κεντρομόλο δύναμη συγκεντρώνοντας ντοκιμαντερίστες από την Ευρώπη, τη λατινική Αμερική και βόρεια Αμερική και την Ασία. Σαν τα νερά του Αιγαίου, που διαρκώς ανανεώνονται, το AegeanDocs καθιερώνει από αυτή τη διοργάνωση ένα μεγάλο θεματικό αφιέρωμα- αντί των πολλών μικρών που είχε στις προηγούμενες διοργανώσεις- και λανσάρει από φέτος το θεσμό της «τιμώμενης χώρας».

Το προσφυγικό- μεταναστευτικό δράμα, φυσικό σκηνικό του οποίου αποτελεί το ελληνικό αρχιπέλαγος και ειδικότερα τα νησιά του βόρειου Αιγαίου, «αγκαλιάζεται» από το ντοκιμαντερίστικο θεσμό με ένα αφιέρωμα που αποτελείται από δέκα συγκλονιστικές ταινίες. Και είναι μια προσπάθεια συνάντησης- κατανόησης με το «άλλο», το διαφορετικό, το αλλόθρησκο, τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Για παράδειγμα το «Κύμα- διάσωση στο Αιγαίο» εστιάζει στις υπεράνθρωπες προσπάθειες ισπανών εθελοντών που προσέτρεξαν στη Λέσβο στο αποκορύφωμα της προσφυγικής κρίσης. Είναι επίσης και το «Ωδή στη Λέσβο» με θέμα την μεγαλοψυχία κατοικων χωριού της Λέσβου που άνοιξαν τα σπιτια τους και δέχθηκαν θύματα του συριακού εμφύλιου.

Η ενότητα «τιμώμενη χώρα» εγκαινιάζεται με την Κίνα. Οι τρεις ταινίες, «Τα μυστικά της άβατης ζώνης μεταξύ των δύο Κορέων», «Ένας στρατός σε αναμονή χωρίς τέλος» και «Η ιστορία της Λού Τσιου –Η μάχη της για μια νέα ζωή», με κυρίαρχο τίτλο «Όψεις της Κίνας» συνθέτουν το αφιέρωμα στην ασιατική αχανή χώρα και προέρχονται από μια προσεκτικά διαμορφωμένη συλλογή συνολικά 42 φιλμ που σταχυολόγησε ο γάλλος συγγραφέας-σκηνοθέτης, Μισέλ Νόλ, καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ της Καντόνας και προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Η ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΑ. Το φιλμ «Ένας στρατός σε αναμονή χωρις τέλος», για παράδειγμα, είναι η αθέατη εποποιία της τρίτης και πέμπτης στρατιάς της εθνικιστικής Κίνας που βρέθηκε στα δάση Μπούρμας και Ταϋλάνδης, αναμένοντας εντολή για επέμβαση. Μετά 67 χρόνια ένας ολόκληρος στρατός αναμένει όχι μόνον την εντολή αλλά και μια πατρίδα που δεν είδε ποτέ.

Αλλά και το «Η ιστορία της Λού Τσιού –Η μάχη της για μια νέα ζωή», πιο προσωποκεντρικό αποτυπώνει τη δύναμη της θέλησης και της κατανόησης του διαφορετικού μέσα από την προσπάθεια μιας διεθνούς φήμης υπερμαραθωνοδρόμου από την Ταϊβάν, η οποία μετά από ένα απρόσμενο περιστατικό υγείας, επανατοποθετείται στην συγκεκριμένη αθλητική κοινότητα, ικανοποιώντας την επιθυμία της να κάνει αυτό που θέλει.

Το φεστιβάλ Καντόνας γεννήθηκε από την επιθυμία του Νολ να ανακαλύψει το γαλλικό κοινό, και ευρύτερα η Δύση, την Κίνα και την εξέλιξή της. Κατά κάποιο τρόπο, αποσκοπεί στο να σκιαγραφήσει τους πολίτες του κόσμου σε μια χώρα 1,3 δισεκατομμυρίων κατοίκων. «Η Κίνα που ανακάλυψα εγώ δεν έχει καμία σχέση με την Κίνα που προβάλλουν οι σινοφοβικοί ως «κίτρινο κίνδυνο». Δεν συνάντησα καμία απειλή αλλά είδα άνδρες και γυναίκες αποπροσανατολισμένους, να αναζητούν μια νέα ταυτότητα, ψάχνοντας μετά από αιώνες απομόνωσης να βρουν τη θέση τους στον κόσμο του σήμερα.

Πέρα από την πολιτική και ιδεολογική συζήτηση, βρήκα σ’ αυτούς τους ανθρώπους μια τεράστια δόση ανθρωπιάς, έναν πλούτο συναισθημάτων, μια υπέροχη αίσθηση φιλοξενίας και μια αλληλεγγύη πολύ μακριά από το δυτικό ατομικισμό», παρατηρεί ο Μισέλ Νολ. Άρχισε να συγκεντρώνει ιστορίες που έβρισκε στα ταξίδια του και στις συναντήσεις του· ανεξάρτητα ντοκιμαντέρ «που γυρίστηκαν από νέους κινηματογραφιστές με πλούσιο μέλλον», υπογραμμίζει. Πρόκειται για ταινίες προκλητικές ή αδέξιες, αλλά πάντα προσεκτικά επιλεγμένες, μερικές φορές αστείες, άλλες φορές λυπημένες, συχνά συγκινητικές και συναισθηματικές, πάντα όμως ειλικρινείς. «Αυτές οι ταινίες στο σύνολό τους είναι μια εξαιρετική συλλογή ντοκιμαντέρ, ένα εκπληκτικό μωσαϊκό της Μέσης Αυτοκρατορίας, και των κατοίκων αυτής της νέας Κίνας.»