Σε μία εκδήλωση μαζικού ενδιαφέροντος –όπως είναι η Εβδομάδα Μόδας –η απόλαυση του θεάματος βρίσκεται στις λεπτομέρειες που περιβάλλουν το καθεαυτό γεγονός. Δηλαδή δεν είναι η θέαση του ντεφιλέ που θεωρείται συναρπαστική για τον παρατηρητή του συμβάντος. Αλλά οι υπόλοιποι παρατηρητές. Οι θεατές που ετοιμάζονται για μία προσωπική υπερέκθεση της ύπαρξής τους. Το συνειδητοποίησα βλέποντας την αυθόρμητη άνεση της ενδεδυμένης με γούνα Μαρίας Ιωαννίδου καθώς αναμασούσε επιδεικτικά μία τσίχλα, προκαλώντας τους φωτογράφους για μία συγκομιδή από παράξενα στιγμιότυπα.

Υπήρξαν και άλλα συμβάντα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Αδυνατώ να υπολογίσω τις ώρες που δούλεψαν υπερωρίες τα εξειδικευμένα καταστήματα περιποίησης άνω και κάτω άκρων. Ομως μεταξύ Ζαππείου και Ωδείου Αθηνών τα μαύρων τόνων μανικιούρ και πεντικιούρ ήταν μία μονοπωλιακού χαρακτήρα λεπτομέρεια. Οπως και η κυριαρχία των σιδερωμένων μαλλιών με έμφαση στις φυσικού κυματισμού μπούκλες. Η μόνη διαμάχη που σημειώθηκε μεταξύ του θηλυκού γένους φιλοθεάμονος κοινού ήταν η υπαρξιακή σύγκρουση των πέδιλων-στιλέτο με τα ανοιξιάτικα ανοιχτόχρωμα sneakers. Η συσσώρευση επιθυμίας για ειδικές εμφανίσεις βρήκε λοιπόν πεδίο εκτόνωσης το περασμένο Σαββατοκύριακο.

Και η ποιότητα των συλλογών; Η έκφραση της εποχής που αντανακλούν τα ρούχα σχεδιασμένα από δημιουργούς και όχι μηχανιστικές μεθόδους παραγωγής; Αν έχετε απορίες, έχουμε απαντήσεις και σε αυτά τα ζητήματα. Κατ’ αρχάς ας ξεκινήσουμε από τα πιο υψηλά. Εκείνα της ραπτικής και χειροτεχνίας, με τα οποία καταπιάνονται πολλές σεζόν τώρα οι σχεδιαστές Mi-Ro και έχουν δημιουργήσει ένα πλέγμα θαυμαστών γύρω από τη δουλειά τους. Εκείνους εμπιστεύονται οι νυχτερινοί επισκέπτες της ψυχαγωγίας και μαζί δηλαδή με τους Δημήτρη Μαστρόκαλο και Γιάννη Ράπτη συνυφαίνουν το φορτίο των εντυπωσιασμών προς το κοινό τους. Ηταν άλλωστε «εκεί» όλοι και όλες: Ελλη Κοκκίνου, Δέσποινα Βανδή, Κώστας Μαραβέγιας, Τόνια Σωτηροπούλου, διάφορες καλλίγραμμες και πολλές σύζυγοι επιχειρηματιών νέας κοπής. Στο Ωδείο Αθηνών. Το άλλοτε σύμβολο του οράματος μιας αρχιτεκτονικής μοντερνιστικής σύνθεσης του Ιωάννη Δεσποτόπουλου (που δεν ολοκληρώθηκε, ως αρμόζει στην ελληνική μας μοίρα) άλλαξε χαρακτήρα. Σήμερα μεταλλάχθηκε σε venue «επιδραστικών προσωπικοτήτων». Influencers, για να μιλήσουμε τη διάλεκτο της εποχής μας. Σε αυτό το τοπόσημο της μετα-λαϊφστάιλ αθηναϊκής κοινωνίας το σόου των Mi-Ro ήταν ο επίλογος μιας διαδρομής που η Εβδομάδα της αθηναϊκής μόδας κατάφερε να συνοψίσει συνεργασίες.

Θα κρατήσω όμως μία υποσημείωση για την επιστροφή στο Ζάππειο της μόδας του Γιώργου Ελευθεριάδη. Η δική του παρουσίαση στο Περιστύλιο είχε όλα τα στοιχεία μιας ολοκληρωμένης δουλειάς των πολλών συνεργατών του, με τον Ελευθεριάδη για ενορχηστρωτή. Ρούχα με χαρακτήρα μοντέρνων καιρών, τα οποία χωρίς δισταγμούς επέλεξε η εγχώρια σκηνή των σύγχρονων εικαστικών πραγμάτων για να τα ενσωματώσουν έστω και θεωρητικά στις ανοιξιάτικες γκαρνταρόμπες τους.

Τελευταία Νέα