«Σε μια εποχή που θεωρούμε τον κινηματογράφο εξέχον αναπτυξιακό εργαλείο, η κινηματογραφική κοινότητα βρίσκεται στο έλεος θυμικών συμπεριφορών και προσωπικών επιδιώξεων, χωρίς να υπάρχει σχέδιο για την ανάπτυξη του κλάδου και σεβασμός στο έργο που επιτελεί. Η κινηματογραφική κοινότητα, αδύναμη να αντιδράσει ουσιαστικά, απελπίζεται, ενώ παράλληλα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να βρει έναν εξωστρεφή βηματισμό και να δημιουργήσει…». Δεν είναι τα μόνα σκληρά λόγια που χρησιμοποιεί στη δημόσια ανακοίνωσή της η Ηλέκτρα Βενάκη, τρεις ημέρες μετά την απομάκρυνσή της από τη θέση της γενικής διευθύντριας του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου. «Ερωτήματα προκαλεί η επιλογή της πιο ακατάλληλης στιγμής για την ανακοίνωση μιας τόσο σημαντικής απόφασης για το ΕΚΚ, στην έναρξη του μεγαλύτερου ελληνικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου, αυτού της Θεσσαλονίκης, όταν μάλιστα, οι δράσεις του ΕΚΚ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ είχαν ήδη αποφασιστεί και δρομολογηθεί και ουδείς μπορεί να επικαλεστεί διαφωνίες και δυσλειτουργίες σε αυτή την ιδιαίτερη χρονική στιγμή. Οι διαφωνίες με ορισμένα μέλη του Δ.Σ. υπήρξαν πράγματι και είναι γνωστές στον Τύπο, αλλά θεωρώ ότι αποτελούν θέμα αναλυτικότερης συζήτησης της επόμενης ημέρας. Προκαλεί όμως απαισιόδοξες σκέψεις το γεγονός ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα σύνεση και ψυχραιμία, αλλά επιβλήθηκε η απαίτηση ορισμένων μελών του Δ.Σ. για απομάκρυνσή μου».