Ο πρόσφατος διορισμός Εποπτικού Συμβουλίου θεωρήθηκε η αρχή μιας νέας εποχής στην οποία θα μπορούσαν να διευθετηθούν οι εκκρεμότητες στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων. Ειδικά από τη στιγμή που στο όργανο εκπροσωπούνται πολλές τάσεις στη σύγχρονη μουσική δημιουργία όπως υποδηλώνουν τα ονόματα των μελών του: Γιώργος Ανδρέου, Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Γιώργος Θεοφάνους, Νίκος Μωραΐτης, Αντώνης Πλέσσας, Φοίβος Τασσόπουλος, Θάνος Παπανικολάου και Ηλίας Φιλίππου. Παράλληλα, φαίνεται πως χάθηκε ένα μεγάλο διαπραγματευτικό όπλο της οικογένειας Ξανθόπουλου (που ελέγχει την ΑΕΠΙ) καθώς ο εισαγγελέας προ ολίγων ημερών κατέσχεσε το αρχείο της Εταιρείας και την τεκμηρίωση.

Ζητήσαμε από τους δημιουργούς που συμμετέχουν στο Εποπτικό να σκιαγραφήσουν την επόμενη ημέρα μετά την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου, τη σύμπνοια των τριών σωματείων που σημειώθηκε και την επικείμενη έναρξη διαπραγματεύσεων για να αλλάξει χέρια η ΑΕΠΙ.

Τι μεσολάβησε από τότε που το θέμα της ΑΕΠΙ μπήκε στη δημόσια διαβούλευση έως σήμερα;

Γιώργος Ανδρέου, συνθέτης: Η πιο σημαντική παράμετρος υπήρξε εκείνη της σταδιακής εξειδίκευσης των δημιουργών στα ζητήματα των πνευματικών δικαιωμάτων –εξειδίκευση που πήρε χρόνο για να ωριμάσει. Κι αυτό επειδή εκτός από μια μικρή ομάδα δημιουργών που αποτελούσε το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου ΜΕΤΡΟΝ οι περισσότεροι πνευματικοί δημιουργοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με πολύπλοκα νομικά ζητήματα. Τα θέματα αυτά αφορούσαν τη σχέση όλων μας με μια εταιρεία (την ΑΕΠΙ) που κατέρρεε (όπως έδειξε το πόρισμα της Ernst & Young), την αγωνία μας για το μέλλον των δικαιωμάτων μας και της περιουσίας μας, και την αμηχανία μας μπροστά σε επιλογές και αποφάσεις πρωτόγνωρες για τον κλάδο μας. Πολύς χρόνος στη διάρκεια της διαβούλευσης καταναλώθηκε στην αντιμετώπιση του νομικού προσώπου της ΑΕΠΙ και στις τεράστιες δυσκολίες πρόβλεψης ελέγχου και χρηστής λειτουργίας μιας εταιρείας που είναι ανώνυμη και ιδιωτική (σε αντίθεση με τους σημαντικότερους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς οργανισμούς που είναι αυτοδιοικούμενοι από τους δημιουργούς και αυτοδιαχειριζόμενοι), κερδοσκοπική και που πολλές νομικές πρόνοιες που την συνοδεύουν έρχονται σε δραματική αντίθεση με την ανάγκη ελέγχου της από εμάς τους δημιουργούς – πελάτες της.

Αντώνης Πλέσσας, μουσικός, γραμματέας του Ασμα 450+: Αναφορικά με τη δημόσια διαβούλευση για την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας στο εθνικό δίκαιο υπήρξε μία πρώτη περίοδος που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2015 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2016. Στη συνέχεια ήρθε ο πρώτος νόμος Μπαλτά που, όπως γνωρίζουμε, αποσύρθηκε. Ακολούθησε μια νέα περίοδος που κράτησε έως τον Ιούλιο του 2017 κατά την οποία διάφορες ομάδες με προσβάσεις και επιρροές προσπαθούσαν να επηρεάσουν τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου με βάση τα συμφέροντά τους. Σε αυτή τη δεύτερη φάση της διαβούλευσης γίναμε μάρτυρες διαδοχικών διαρροών αλλά και έντονων αντιδράσεων έως ότου καταλήξουμε στο νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα.Οσον αφορά την ΑΕΠΙ, όπως είναι γνωστό και από τις δημόσιες επιστολές της, κράτησε μια αρνητική και καταγγελτική στάση ως προς το νομοσχέδιο.

Πιστεύετε ότι έγιναν σημαντικά λάθη;

Γ.Α: Κατά τη γνώμη μου, το σημαντικότερο λάθος υπήρξε ο φανατισμός του κλάδου και η καχυποψία πως κάποιοι από τους δημιουργούς συνασπίστηκαν με την «αμαρτωλή» εταιρεία –καθώς και η παρέμβαση προσώπων που δεν σχετίζονταν με την ΑΕΠΙ αλλά με άλλες νομικές οντότητες και εταιρείες δικαιωμάτων στα οποία δυστυχώς δόθηκε δημόσιο βήμα για αναιδή σχολιασμό και ατεκμηρίωτες κατηγορίες σε βάρος συναδέλφων που μοχθούν πολλά χρόνια για το κοινό καλό του κλάδου μας. Αλλο λάθος υπήρξε (από ένα μεγάλο κομμάτι του κλάδου) η σχεδόν αποκλειστική αναγωγή όλων των προβλημάτων μας στο ανώτατο πολιτειακό επίπεδο, χωρίς δική μας εξονυχιστική ανεξάρτητη έρευνα. Και οι πολιτικοί (όπως είναι γνωστό) επιδιώκουν την ισορροπημένη ικανοποίηση αντίθετων συμφερόντων, π.χ. δημιουργοί και χρήστες των τραγουδιών). Ετσι επιλέγουν πολλές φορές μεσοβέζικες λύσεις.

Α.Π.: Ηδη από το 2012 οι ισολογισμοί της ΑΕΠΙ απεικόνιζαν καθαρά ότι η διαχείριση της διοίκησής της μόνο χρηστή δεν ήταν. Αυτό κινητοποίησε έναν πυρήνα δημιουργών με στόχο να διαπιστωθεί η έκταση της κακοδιαχείρισης. Οπως ήταν φυσικό στο πλαίσιο των διεκδικήσεων υπήρξαν διαφορετικές απόψεις τόσο ως προς τον τρόπο όσο και ως προς την έντασή τους που κατέληξαν να εκφράζονται από διαφορετικά σωματεία. Μια ομάδα δημιουργών πίστευε ότι θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση μέσω συνεννόησης με την οικογένεια Ξανθόπουλου ενώ μια άλλη έκρινε ότι η συνεχής καταστρατήγηση της εμπιστοσύνης από πλευράς της διοίκησης της ΑΕΠΙ δεν άφηνε περιθώρια συνεννόησης και ζητούσε για τον λόγο αυτό διορισμό επιτρόπου. Σήμερα έχει καταστεί σε όλους σαφές ότι η ΑΕΠΙ υπό την παρούσα ιδιοκτησία και διοίκηση δεν έχει μέλλον. Ο λόγος είναι απλός. Εχει χαθεί παντελώς η εμπιστοσύνη των ελλήνων και αλλοδαπών δικαιούχων, των συνεργαζόμενων Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης, των χρηστών αλλά και διεθνών ομοσπονδιών όπως η CISAC, η οποία και έχει αποκλείσει την ΑΕΠΙ από την πρόσβαση στα αναγκαία για το έργο της εργαλεία.

Τα στοιχείααπό το πόρισμα της Ernst & Young και η ενημέρωση της προσωρινής επιτρόπου κυρίας Μ. Βλάχου δεν αφήνουν περιθώρια διαφορετικών αναγνώσεων ή ερμηνειών. Γι’ αυτό και τα σωματεία αφήνοντας πίσω τους τις όποιες διαφορές προέβησαν πρόσφατα σε κοινή ανακοίνωση με στόχο την πλήρη ιδιοκτησιακή και διοικητική ευθύνη της ΑΕΠΙ από τους δημιουργούς.

Τι προκάλεσε τη διάσπαση των δημιουργών;

Γ.Α.: Η διαφορετική αντίληψη στην επιλογή της καλύτερης λύσης (ή της λιγότερο κακής) για τα προβλήματα του κλάδου μας. Θεωρώ πως οι διαφωνίες είναι θεμιτές και απαραίτητες για το ξεκαθάρισμα των ζητημάτων αρκεί να μην ιδεολογικοποιούνται και να οδηγούν έτσι σε κυνήγι μαγισσών. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη διάσπαση μέχρι σήμερα έφερε στο φως και στη δημόσια σφαίρα πολλές και διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις των δημιουργών και οδήγησε τελικά σε επιλογή στρατηγικής και λύσεων από τον κλάδο.

Α.Π.: Ως γνωστόν οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ δεν προέβησαν στην επιβαλλόμενη αύξηση κεφαλαίου ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και δεν τακτοποίησαν τις απαιτήσεις των πιστωτών, των ασφαλιστικών ταμείων, της Εφορίας και του ΟΠΙ.Καλούμαστε σήμερα να λάβουμε πολύ σοβαρές αποφάσεις οι οποίες σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσουν και το μέλλον του χώρου. Αυτή τη στιγμή εξετάζουμε με τεχνοκράτες και εξειδικευμένους δικηγόρους πώς η μετάβαση που περιέγραψα μπορεί να γίνει στο πλαίσιο και των εργαλείων που παρέχει ο πτωχευτικός νόμος. Οι μεταβλητές είναι πολλές και υπόκεινται καθημερινά σε μεταβολές που προκαλούν νέους πονοκεφάλους.