Η πεμπτουσία

της απλότητας

«Η Αλίκη στις πόλεις»: Αν ο Καζάν γύρισε ασπρόμαυρο το «Λιμάνι της αγωνίας» από ανάγκη (επρόκειτο για ένα φιλμ χαμηλού σχετικά προϋπολογισμού), ο Βιμ Βέντερς επέλεξε το ίδιο φορμά κατ’ επιλογή.

Ο Ρόμπι Μούλερ (μετέπειτα συνεργάτης και του Τζιμ Τζάρμους, για τον οποίο και φιλμάρισε στους ίδιους τόνους τον αριστουργηματικό του «Νεκρό») ανασυνθέτει μια νοσταλγική παλέτα για να στήσει την ιστορία του Γερμανού Φιλίπ Βίντερ που αναλαμβάνει, σχεδόν άθελά του, την ευθύνη της εννιάχρονης Αλίκης. Ο Βέντερς τα λέει καλύτερα: «Οι άνθρωποι είναι νομάδες. Σιγά σιγά έμαθαν να εγκαθίστανται σε έναν τόπο. Την πρώτη φορά που ταξίδεψα μόνος, στα πέντε μου, ήμουν τόσο ενθουσιασμένος και γνώριζα από τότε, τουλάχιστον υποσυνείδητα, ότι αυτό θα ήταν η μοίρα μου: να γίνω ταξιδιώτης. Νιώθω τυχερός που γεννήθηκα την εποχή του σινεμά. Μια ταινία είναι το ιδανικό μέσο για έναν ταξιδιώτη!». Και η αβάσταχτα τρυφερή ταινία του αναδεικνύει τόσο τη μαγεία του ταξιδιού όσο και αυτή του προορισμού – και προορισμός εδώ είναι ο Ανθρωπος.

Βαθμοί: 10

Κι άλλη γαλλική κομεντί!

«Η δική μας οικογένεια»: Ο Ζερόμ, μόνιμος κάτοικος Σαγκάης, φτάνει στο Παρίσι, σχεδόν περαστικός, για να συστήσει στη μητέρα του την ασιάτισσα μνηστή του και εκεί ανακαλύπτει πως ο οικογενειακός τους πύργος πρόκειται να πωληθεί (αποκάλυψη που συνοδεύεται από μια ξεκαρδιστική, είναι η αλήθεια, σύγκρουση με τον αδελφό του). Πάνω σ’ αυτόν τον καμβά, ο Ζαν Πολ Ραπενό πλέκει μια αλυσίδα αποκαλύψεων που μάλλον «βαραίνει» μια κομεντί καταστάσεων δίχως βασικό δραματουργικό άξονα. Εξαιρετικοί οι Ματιέ Αμαλρίκ και Ζιλ Λελούς.

Βαθμοί: 5

Γουντιαλενικό

Χιουμοριστικών τόνων, το «Μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη» διαθέτει γουντιαλενική φλέβα και εξαίσιες ερμηνείες από τους Τζεφ Μπρίτζες, Κάλουμ Τέρνερ, Κέιτ Μπέκινσεϊλ και Πιρς Μπρόσναν, ενώ ο Μαρκ Γουέμπ που σκηνοθετεί, φροντίζει ούτως ώστε τα κοντινά των πρωταγωνιστών του να διαθέτουν εκείνο τον παλιομοδίτικο αέρα. Δείτε μόνο πώς φωτίζει την Μπέκινσεϊλ για να καταλάβετε τι εννοώ.

Βαθμοί: 6

Λιγότερο αποτελεσματικός ο «Ερωτας μετ’ εμποδίων», η ιστορία ενός stand-up κωμικού από το Πακιστάν που δυσκολεύεται να αποκαλύψει στους παραδοσιακούς μουσουλμάνους γονείς του ότι είναι ερωτευμένος με μια Αμερικανίδα.

Βαθμοί: 4

Πολύ μπλα μπλα

Το ιταλικό «Perfetti sconosciuti» αποτέλεσε τη βάση για τους «Τέλειους ξένους» του Θοδωρή Αθερίδη που μετέφερε πλάνο πλάνο το αυθεντικό φιλμ. Ενα φιλμ όπου συναντά κανείς, όπως ήταν φυσικό, τα ίδια ελαττώματα: πολύς λόγος και ελάχιστες αληθινά κινηματογραφικές ιδέες.

Βαθμοί: 3

n Η καλοκαιρινή μας άδεια μάς κράτησε μακριά από την προβολή τού «Επιχείρηση: Καζίνο» με Γουίλ Φερέλ και Εϊμι Πόλερ, ενώ κυκλοφορεί και η ταινία τρόμου «Πρόσεχε τι εύχεσαι», όπου ένα μουσικό κουτί πραγματοποιεί τις ευχές μιας 17χρονης με αιματηρές συνέπειες.

Τελευταία Νέα