Ενας χρόνος συμπληρώθηκε πριν από λίγες μέρες από την πρώτη ανάρτηση και την αιφνιδιαστική απόσυρση του νομοσχεδίου για τα πνευματικά δικαιώματα τον περασμένο Ιούλιο. Υστερα από πολλές παλινωδίες και αμέτρητα προσχέδια που μεσολάβησαν, η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου προώθησε το νομοσχέδιο στη Βουλή, το οποίο με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ψηφίζεται αυτήν την εβδομάδα.

Το πρώτο νομοσχέδιο (Ιούλιος 2016) προέβλεπε την υποχρεωτική μετατροπή της ΑΕΠΙ σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και έδινε ένα μεγάλο δώρο στους χρήστες της μουσικής, επιβάλλοντας υποχρεωτική διαπραγμάτευση με τους φορείς των δημιουργών, καταργώντας στην ουσία την ποινική προστασία του πνευματικού δικαιώματος. Επρόκειτο για μια ρύθμιση που είχε προταθεί επί κυβέρνησης Σαμαρά και υπουργίας Παναγιωτόπουλου. Κατά άλλες βάσιμες πηγές, ολόκληρο το πρώτο σχέδιο νόμου φέρει την υπογραφή του τότε υπουργού της ΝΔ και προωθήθηκε στην νέα ηγεσία του ΥΠΠΟ το 2015!

Οι παθογένειες της ΑΕΠΙ ήταν προφανείς και γνωστές σε όλους. Οι εξωπραγματικοί μισθοί, τα χρήματα που έλειπαν από τις διανομές, οι συνδεδεμένες εταιρείες, τα αρνητικά κεφάλαια που συσσώρευε η εταιρεία λόγω κυρίως του τεράστιου λειτουργικού της κόστους.

Επρεπε να προστατευθεί όμως ο μοναδικός στην Ελλάδα εισπρακτικός της μηχανισμός (μια και εκεί ακριβώς στηριζόταν η επιβίωση των δημιουργών).

Παρακάμπτοντας ακόμα και την υπουργό Πολιτισμού, το ίδιο το Μαξίμου θέλησε να πετύχει μια εύκολη επικοινωνιακή νίκη που είχε τόσο ανάγκη. Τα αποτελέσματα φαίνεται να είναι όμως τα ακριβώς αντίθετα για τους δημιουργούς που είχαν τόσο ανάγκη τα χρήματά τους.

Το νομοσχέδιο σερνόταν για περισσότερο από έναν χρόνο στους κυβερνητικούς διαδρόμους. Εξαιτίας αυτού αλλά και από τη στοχοποίηση της ΑΕΠΙ από τα κυβερνητικά μέσα δόθηκε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία στους κάθε λογής κακοπληρωτές χρήστες να αναστείλουν τις πληρωμές τους.

Η κρατική επίτροπος που διορίστηκε (καθυστερημένα) τον περασμένο Μάιο δεν κατάφερε, για πρώτη φορά στα χρονικά, να πραγματοποιήσει διανομές τον Ιούνιο! Ενώ ισχυρίζεται πως οι εισπράξεις ανέκαμψαν μετά την τοποθέτησή της, η επίτροπος παρουσιάζει μια εικόνα μη βιωσιμότητας της εταιρείας σε εμπιστευτική έκθεσή της προς το ΥΠΠΟ. Η εικόνα αυτή διαρρέει όπως ακριβώς συνέβη με το πόρισμα της Ernst and Young για την ΑΕΠΙ, πάλι από τα ίδια κυβερνητικά μέσα. Τα οποία ξεκινούν μια νέα καταστροφολογία, ενώ το σενάριο που προκρίνεται είναι πως οι έλληνες δημιουργοί θα εισπράξουν το ένα τρίτο των αμοιβών τους, μια και τα υπόλοιπα χρήματά τους είναι δεσμευμένα από τις φορολογικές Αρχές, λες και είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την κακοδιαχείριση της ΑΕΠΙ. Ισως τελικά τη μερίδα του λέοντος στο πνευματικό δικαίωμα να την εισπράξει το κράτος…

Και από ό,τι φαίνεται, μετά την έφοδο στα «ανάκτορα» της ΑΕΠΙ, δεν υπάρχει σχέδιο για την επόμενη μέρα. Το νέο μοντέλο της εταιρείας, όπως περιγράφεται στην τελευταία εκδοχή του νόμου, αποκλείει στην πράξη την έλευση κάποιου νέου ανεξάρτητου επενδυτή, αλλά αφήνει ανοιχτό και το ενδεχόμενο να πάρουν τον έλεγχο της εταιρείας ξένοι οργανισμοί, πράγμα που θα ήταν καταστροφικό για το ελληνικό τραγούδι.

Οπως και να ‘χει, ο νέος οργανισμός στο τοπίο της κρίσης θα χρειαστεί χρόνια να χτιστεί και στο μεσοδιάστημα οι δημιουργοί περισσότερο φοβούνται παρά ελπίζουν σε μια νέα κρατική παρέμβαση…