Στη χώρα του Κωστίκα και του Γιωρίκα (των δύο μετροπόντικων της Θεσσαλονίκης), υπάρχουν και καλές ειδήσεις! Δύο πρόσφατες αποφάσεις της Δικαιοσύνης έρχονται να δικαιώσουν πολίτες καταδικάζοντας ΔΕΚΟ ή ΟΤΑ! Η μία απόφαση είναι κατά της ΔΕΗ. Το Εφετείο της Κρήτης επεδίκασε αποζημίωση 1.000.000 ευρώ εις βάρος της ΔΕΗ για τον θάνατο από ηλεκτροπληξία δύο νέων το 2004 στην Κρήτη. Μετά την απόφαση αυτή, η ΔΕΗ καλείται άμεσα να καταβάλει το ποσό. Η άλλη απόφαση έρχεται από τη Θήβα. Ασφαλιστικά μέτρα επιβλήθηκαν στο Δήμο Οινοφύτων για την υδροδότηση του Δηλεσίου με νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο [Cr(VΙ)]. Τώρα ο Δήμος Οινοφύτων, στον οποίον υπάγεται το Δήλεσι, θα πρέπει να προμηθεύει καθημερινά με υδροφόρες ασφαλές νερό συνολικής ποσότητας 1.200 κυβικών μέτρων στους 6.000

κατοίκους της περιοχής μέχρι να αρχίσει η λειτουργία νέου υδροδοτικού δικτύου.

Το αξιοσημείωτο της απόφασης αυτής για το νερό είναι το γεγονός ότι ενώ οι τιμές συγκέντρωσης Cr(VΙ) στις γεωτρήσεις του Δηλεσίου είναι χαμηλότερες από τα όρια ολικού χρωμίου που τίθενται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και έχουν υιοθετηθεί από την ελληνική νομοθεσία, το Πρωτοδικείο Θηβών αποφάσισε ότι το συγκεκριμένο νερό είναι μη ασφαλές για οικιακή χρήση και ως εκ τούτου υποχρεώνει τον Δήμο Οινοφύτων να προμηθεύει ασφαλές νερό στους κατοίκους.

Το σκεπτικό της απόφασης είναι αποκαλυπτικό και αναφέρει ότι «πιθανολογείται ότι η παρουσία Cr(VΙ) στο πόσιμο νερό σε τόσο υψηλές τιμές συνδέεται με (ενδεχομένως μη αναστρέψιμες) βλάβες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως στομαχικές διαταραχές, παθήσεις των νεφρών και του ήπατος, ενώ από πολλές επιστημονικές έρευνες πιθανολογείται αυξημένος κίνδυνος καρκίνου μετά από έκθεση σε Cr(VΙ) μέσω της εισπνοής ή της καταπόσεως». Έτσι, ο Δήμος Οινοφύτων υποχρεώνεται από το Πρωτοδικείο Θηβών να εγκαταστήσει επαρκή αριθμό δεξαμενών, ώστε σε κάθε κάτοικο να παρέχονται 200 λίτρα νερού ημερησίως.

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ

της Θήβας επιβεβαιώνει δικαστικά ότι το νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο σε οποιαδήποτε συγκέντρωση είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία

Ηαπόφαση αυτή είναι σταθμός! Μιας και οι δικαστικές αρχές παρέκαμψαν το νόμο που δεν μιλά καθόλου για εξασθενές χρώμιο, αλλά αναφέρει μόνο ότι το ολικό χρώμιο πρέπει να είναι μέχρι 50 μg/l. Όμως η Ένωση Ελλήνων Χημικών προτείνει ότι το πόσιμο νερό μπορεί να έχει Cr(VΙ) μέχρι 0,2 μg/l και αυτή τη θέση απεδέχθη το Πρωτοδικείο! Πρόκειται για μία πολύ σημαντική απόφαση που ανοίγει τον δρόμο και για τις υπόλοιπες περιοχές που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα όπως τα Βάγια, η Θήβα, η Αυλίδα, το Σχηματάρι, ο Ωρωπός και τα Οινόφυτα! Ανεξάρτητα από τη γεωγραφία της απόφασης, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Θήβας επιβεβαιώνει δικαστικά ότι το νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο σε οποιαδήποτε συγκέντρωση είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Το πρόβλημα του νερού είναι υψίστης σημασίας. Το 60% του ανθρώπινου βάρους αποτελείται από νερό και η μεγάλη βιοχημική αξία του νερού αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σε υδατικά διαλύματα γίνονται όλες οι ενζυμικές αντιδράσεις που μας κρατούν εν ζωή. Χωρίς νερό, δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος, όπως και πολλές καλλιέργειες φυτών που γίνονται τρόφιμα. Στην Ελλάδα, σήμερα, η πολιτική για το νερό (πόσιμο και ποτιστικό) είναι κοντόφθαλμη- το έδειξε η υπόθεση του Αχελώου: γιατί χρειάζεται αλήθεια η εκτροπή του για την παραγωγή βαμβακιού, που ζει μόνο χάρη στις επιδοτήσεις;

Η σημασία του νερού στη βιομηχανία τροφίμων είναι μεγάλη, καθώς χρησιμοποιείται στον πρωτογενή αγροτικό τομέα (αρδεύσεις, παραγωγή γάλακτος και κρέατος), στη βιομηχανία παραγωγής ποτών (από απλούς χυμούς μέχρι σειρά αλκοολούχων ποτών), αλλά και ως μέσο έκπλυσης όλων σχεδόν των πρώτων υλών που είναι τρόφιμα (π.χ. λαχανικά σε εταιρεία catering).

Η παραπάνω απόφαση του Πρωτοδικείου Θηβών ίσως να μας κάνει επιτέλους να σκεφτούμε τρόπους ορθής χρήσης του νερού. Μιας και βρώμικο νερό, εκτός από βρώμικα ποτάμια και θάλασσες, σημαίνει και επικίνδυνα τρόφιμα. Το Πρωτοδικείο Θηβών θέτει εν αμφιβόλω και το δόγμα του κ. Σουφλιά «ο ρυπαίνων θα πληρώσει». Το πρόβλημα δεν είναι απλώς να πληρώσει, αλλά να σταματήσει να ρυπαίνει! Το πρόστιμο των 700.000 ευρώ για τα μουχλιασμένα γιαούρτια τον Μάρτιο του 2005 ακόμα εκκρεμεί! Αλλά ακόμη και αν, και όταν πληρώσει ο ρυπαίνων, τα παιδιά στα Οινόφυτα και στην Αυλίδα που πίνουν νερό από τον Ασωπό θα αρχίσουν να πίνουν νερό χωρίς εξασθενές χρώμιο; Η Δικαιοσύνη βρήκε την απάντηση. Απάντηση επιστημονικά ορθή και πάνω απ΄ όλα ανθρώπινη! Μπράβο της! Αναμένοντας τώρα τις ενέργειες του Δήμου Οινοφύτων…

Ο Γιάννης Ζαμπετάκης είναι λέκτορας Χημείας Τροφίμων και Επικεφαλής Επιθεωρητής (ΗΑCCΡ – ΙSΟ22000, ΙSΟ9001). Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Αθηνών

Τελευταία Νέα