Περίπου τέσσερις χιλιάδες γιατροί είναι εγγεγραμμένοι στις λίστες των ανέργων του ΟΑΕΔ δεκαοκτώ μήνες αφότου απέκτησαν το δικαίωμα εγγραφής στα μητρώα του οργανισμού. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, 3.821 γιατροί είναι επισήμως άνεργοι, ενώ από αυτούς δικαίωμα επιδόματος ανεργίας έχουν αυτή τη στιγμή οι 1.259 που λαμβάνουν περίπου 360 ευρώ τον μήνα. Οπως εκτιμάται, μάλιστα, εάν ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι δεν έφευγαν μαζικά στο εξωτερικό, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων γιατρών θα ήταν πολλαπλάσιος.

Στους γιατρούς δόθηκε για πρώτη φορά το δικαίωμα εγγραφής στα μητρώα ανέργων πριν από 18 μήνες. Ομως όσοι κάνουν αγροτικό, ακόμη και εάν λήξει η σύμβασή τους, δεν δικαιούνται επίδομα ανεργίας. Οι περισσότεροι από τους ανέργους γιατρούς είναι στην αναμονή για να ανοίξει θέση στην ειδικότητα που θέλουν να ακολουθήσουν σε κάποιο νοσοκομείο.

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ. «Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην ιατρική σχολή τον Αύγουστο 2009. Εχουν περάσει ακριβώς πέντε χρόνια και ακόμη περιμένω να ανοίξει θέση για παιδιατρική στο Νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού», λέει στα «ΝΕΑ» η γιατρός Ιωάννα Φαράκλα. Εχει εργαστεί μόνο έξι μήνες κάνοντας το υποχρεωτικό μέρος της ειδικότητάς της που αφορά τα νεογνά: «Δεν πρόλαβα να αισθανθώ ότι εργάστηκα και βγήκα πέντε χρόνια στην ανεργία. Και δεν είναι και το πιο όμορφο συναίσθημα, να είσαι γιατρός και σε αυτή την ηλικία να σε στηρίζουν οικονομικά οι γονείς σου».

Η ιατρική είναι η μοναδική σχολή που διαρκεί έξι χρόνια αλλά οι πτυχιούχοι της δεν μπορούν να εργασθούν αμέσως καθώς πρέπει να προηγηθεί η ειδικότητα. Ως πτυχιούχος της ιατρικής δεν μπορεί κανείς να εργασθεί. Η ιατρική είναι επίσης η μοναδική σχολή που το κράτος έχει την υποχρέωση να απασχολήσει τους πτυχιούχους της για τα επόμενα πέντε με έξι χρόνια, όσο δηλαδή διαρκεί η ειδικότητα. Αν για παράδειγμα κάποιος σπουδάσει φιλόλογος, το κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να τον προσλάβει και να τον διορίσει σε σχολείο. Στην περίπτωση όμως του γιατρού το κράτος οφείλει να αναλαμβάνει και την ειδικότητά του. Η οποία γίνεται μεν επ’ αμοιβή, αλλά ο χρόνος έναρξης της ειδικότητας δεν είναι δεσμευτικός για το Δημόσιο. Το πρόβλημα εντείνεται από το γεγονός ότι οι λίστες αναμονής περιλαμβάνουν και όσους αποφασίζουν να φύγουν για ειδίκευση εκτός Ελλάδας. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να τελειώσει την ιατρική, να περιμένει υποχρεωτικά άνεργος και χωρίς επίδομα επί χρόνια και μέχρι να ξεκινήσει ειδικότητα, ενώ παράλληλα το νοσοκομείο στο οποίο αναμένει να εργαστεί να έχει κενές θέσεις για την ειδικότητά του. Πώς γίνεται αυτό;

«Υπάρχουν πολλοί ειδικευόμενοι που, ενώ είναι εγγεγραμμένοι στις λίστες αναμονής των νοσοκομείων, μεταβαίνουν σε χώρες του εξωτερικού και δεν προσέρχονται για να δηλώσουν παραίτηση ή ανάκληση της θέσης τους για κάποια χρόνια. Η διαδικασία που κάνει το νοσοκομείο για την αναζήτηση του γιατρού διαρκεί τρεις μήνες. Αν τον εντοπίσουν και αρνηθεί –που θα αρνηθεί –χρειάζονται ακόμη τρεις μήνες για να ακυρωθεί η θέση και ακόμη τόσο για να ειδοποιήσουν τον επόμενο που θα καλύψει τη θέση. Αν δεχθεί με την πρώτη και δεν έχει φύγει για το εξωτερικό κι αυτός. Και έτσι δημιουργούνται αγκυλώσεις σε ολόκληρο το σύστημα υγείας. Διότι ούτε το νοσοκομείο έχει γιατρούς ούτε οι γιατροί έχουν δουλειά ή ειδικότητα», εξηγεί ο Τάσος Σπάθης. Ο ίδιος θα έπρεπε να είναι άνεργος εδώ και 8 μήνες, αλλά παίζει… παράταση. «Δεν ήρθαν ποτέ οι ειδικευόμενοι για παιδοορθοπεδική στο Παίδων Πεντέλης και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να παραμείνω εγώ στο πόστο αντί να βγω στην ανεργία. Από ό,τι πληροφορήθηκα όμως σε περίπου 20 ημέρες θα πρέπει κι εγώ να περάσω το κατώφλι του ΟΑΕΔ και να εγγραφώ στα μητρώα ανέργων», προσθέτει ο κ. Σπάθης.

Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ. Ωστόσο, ακόμη και γιατροί με ειδικότητα παραμένουν χωρίς δουλειά στην Ελλάδα. Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» η δρ Κατερίνα Λαμπρινοπούλου, δερματολόγος – αφροδισιολόγος, διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, «σε αγγελία που είχα βάλει πρόσφατα και αναζητούσα νεαρή γιατρό για βοηθό, όχι μόνο έλαβα υπερβολικά πολλά βιογραφικά, αλλά δέχθηκα και παρακλήσεις από συναδέλφους 55 ετών που ήθελαν να εργαστούν ακόμη και με τον μισθό του ανειδίκευτου».