Επίσκεψη από τον ταξίαρχο πατέρα του, Παναγιώτη, δέχθηκε χθες το πρωί ο καθαιρεθείς αρχηγός της 4ης τάξης της Σχολής Ευελπίδων Χρήστος Φαραντάτος, ο οποίος την ημέρα του Πολυτεχνείου έβαλε ομάδα ευελπίδων να τραγουδήσει τον χουντικό ύμνο – παραφρασμένο ώστε να καθίσταται «επίκαιρος» -, ενώ νωρίτερα είχε αποκαλέσει «μπούρδες» την εξέγερση του Πολυτεχνείου και «διαστρέβλωση» τα όσα ξέρουμε για την 21η Απριλίου. Πατέρας και γιος σίγουρα θα είναι στενοχωρημένοι καθώς ο 22χρονος παραπέμπεται στο Πειθαρχικό με το ερώτημα της διαγραφής από τη Σχολή…

Η υπόθεση, την οποία αποκάλυψε «Το Βήμα της Κυριακής», έχει παρελθόν σε πολλά επίπεδα και σε πολλές χρονικές στιγμές. «Δεν έπεσε από τον ουρανό», λένε αξιωματικοί οι οποίοι με τη μία ή την άλλη ιδιότητα πέρασαν από τη Σχολή Ευελπίδων!

Ας ξεκινήσουμε 29 χρόνια πριν, από τον πατέρα του νεαρού ευέλπιδος – διοικητής αυτό το διάστημα μιας από τις πλέον μάχιμες και πλήρως επανδρωμένες ταξιαρχίες στον Εβρο. Το 1982 είχε γίνει αυτός «πρωτοσέλιδος». Ως αρχηγός της τάξης του είχε χειροδικήσει και έκανε καψώνια σε συνάδελφό του στη Σχολή Ευελπίδων επειδή ήταν… προοδευτικός. Μπορεί τότε ο Π. Φαραντάτος να ελέγχθηκε, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έκανε την καριέρα του, αφού βρέθηκε και στη Σχολή Εθνικής Αμυνας και στο επιτελείο του υπουργείου αλλά και ακόλουθος Αμυνας σε γειτονική χώρα – επί κυβερνήσεως ΝΔ. (Μια έρευνα των «ΝΕΩΝ» την εποχή του περιστατικού εκείνου είχε δείξει ότι στα εκλογικά τμήματα της Βάρης όπου ψήφιζαν και οι ευέλπιδες, τα ποσοστά της ΕΠΕΝ έπιαναν κορυφή…)

Ολα έχουν την αφετηρία τους: Λίγους μήνες μετά τη Μεταπολίτευση ο τότε υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ είχε πάει να μιλήσει στη Σχολή Ευελπίδων. Τα ποδοβολητά αποδοκιμασίας από τους οπαδούς της «εθνοσωτηρίου» ήταν τόσο έντονα και ρυθμικά που θα τα ζήλευαν σήμερα ακόμη και οι πιο σκληροί χούλιγκαν… Ο Αβέρωφ, όπως διηγούνται παλαιότεροι, έφυγε άρον άρον. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι λίγοι -οργανωμένοι και με σχέδιο – περνούν εύκολα τη «γραμμή» στους πολλούς. Και αυτό έγινε πολλές φορές και γίνεται και σήμερα στη Σχολή Ευελπίδων.

ΤΟ «ΣΠΑΣΙΜΟ». «Η εκπαίδευση στην Ευελπίδων είναι αναχρονιστική, δεν έχει βάθος. Το πρώτο που θέλουν είναι να σπάσουν την προσωπικότητά σου και μετά να σε κάνουν εύπλαστο υλικό. Οι περισσότεροι αντέχουν με λίγες απώλειες. Πολλοί γίνονται ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις για πολλά χρόνια ή για πάντα. Γι’ αυτούς όλα είναι χακί και… βαθύ μπλε ή μαύρο!». Η διαπίστωση ανήκει σε απόφοιτο της σχολής με 12 χρόνια στο στράτευμα, που παραιτήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και διαπρέπει σήμερα σε άλλο τομέα της δημόσιας ζωής.

Καθηγητής της Σχολής Ευελπίδων υποστηρίζει ότι δεν πάνε στη σχολή ως άγραφα χαρτιά οι νέοι. Αρκετοί έχουν κάποιες απόψεις και φέρνουν ως παράδειγμα τον Χρήστο Φαραντάτο που πρωταγωνιστεί σήμερα – κάποιοι λένε ότι, αν και καλός μαθητής, μεγάλωσε σε περιβάλλον με πολύ συγκεκριμένες απόψεις για τον Στρατό. Και θυμίζουν με νόημα ότι έχει και θείο αξιωματικό και αδελφό μικρό στη σχολή – «αρχηγός» και αυτός της τάξης του.

Αλλος καθηγητής θεωρεί ότι μεγάλη μερίδα έχει επιρροές από εθνικιστικές-συνωμοσιολογικές θεωρίες. Πολλοί είναι «θύματα» της παρότρυνσης της στιγμής, νεανικής αφέλειας ή απερισκεψίας. Για τη δυναμική μειοψηφία άλλος καθηγητής λέει: «Χωρίς να είναι πλειοψηφία ως τάση, κάνει αίσθηση η ύπαρξη σε αυτούς χαοτικών απόψεων. Στη μια άκρη τους θέλουν τον Παπαδόπουλο «θύμα» των… Εβραίων και των Αμερικανών και το Πολυτεχνείο «μύθο της Μεταπολίτευσης για να επικρατήσει». Στην άλλη άκρη θεωρούν ότι «όλα είναι στημένα από σκοτεινές δυνάμεις που κυβερνούν τον κόσμο, οι οποίες μας… ψεκάζουν με αεροπλάνα για να μένουμε απαθείς»»!