H αγαπητή Κοντολίζα ήλθε, μας τα είπε όπως ήθελε και απήλθε στη γείτονα

Τουρκία, όπου και η μεγάλη αγωνία της. H Ελλάδα είναι χώρα εξασφαλισμένη, κατά

την κ. Ράις, η Κύπρος είναι πλούσια και ευρωπαϊκή πλέον, είχε ένα μικρό

«ατύχημα» πριν από 30 τόσα χρόνια, αλλά τι να κάνουμε, τα έχει αυτά η ζωή.

Τώρα η Τουρκία πάσχει, αυτή απειλείται με αποσταθεροποίηση, έχει ανάγκη την

ευρωπαϊκή προοπτική, πρέπει να μείνει χώρα κοσμική, να εκδυτικοποιηθεί,

στηρίξτε την, βοηθήστε την, γιατί είναι εταίρος μας στρατηγικός στη ζώνη της

φωτιάς, των πετρελαίων και της τρομοκρατίας.

Αυτή είναι η αμερικανική επωδός τελευταίως, για τη σημασία και την αξία των

παραπάνω μίλησε στον κ. Καραμανλή και στην κ. Μπακογιάννη η Αμερικανίδα

υπουργός Εξωτερικών.

Όλα λοιπόν για την Τουρκία, επειδή είναι κρίκος συνδετικός στο αμερικανικό

γεωπολιτικό παιχνίδι επιρροής και ισχύος, που αυτό τον καιρό παίζεται στην

ευρύτερη ζώνη των ενεργειακών πηγών, της Κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής

και της Αφρικής.

Αλλαγή συσχετισμών

Ο έλεγχος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι πρώτο θέμα αυτή την

περίοδο, καθώς οι παγκόσμιοι συσχετισμοί αλλάζουν, η δυναμική της ανάπτυξης

στην Κίνα και στην Ινδία μεταβάλλει τα δεδομένα.

Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις και εκτιμήσεις, η Κίνα ήδη απορροφά τα

τέσσερα πέμπτα του πετρελαίου που αντλείται στη ζώνη του Περσικού Κόλπου και

όσο θα αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς, θα τείνει να ορίζει τη ζήτηση, τις

τιμές, τις σχέσεις, σχεδόν τα πάντα.

Αργά ή γρήγορα η Κίνα θα ασκήσει την επιρροή της στην αγορά του πετρελαίου και

δεν είναι τυχαίο ότι ήδη στηρίζει την ισλαμική κυβέρνηση του Σουδάν στη

γενοκτονία των ιθαγενών του Νταρφούρ, ακριβώς επειδή η διεκδικούσα την

αυτονομία περιοχή έχει πετρέλαια.

Την ίδια στιγμή, η Ρωσία του Πούτιν στέκεται ξανά στα πόδια της, αρχίζει και

χρησιμοποιεί τα όπλα των ενεργειακών πηγών και δρόμων, δυσφορεί για την

ασφυκτική αμερικανική πίεση που ασκείται μέσω δορυφορικών και εξαρτώμενων

χωρών, όπως π.χ. η Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν και επιδιώκει να ανακτήσει τη

χαμένη επιρροή και ισχύ στις γειτονικές χώρες.

Για να προσφέρει τη ζητούμενη από τους Αμερικανούς υποστήριξη στην επερχόμενη

σύγκρουση με το Ιράν, διεκδικεί ενίσχυση της θέσης της στην Κεντρική Ασία και

οι Αμερικανοί από την πλευρά τους παίζουν με τους αγωγούς, καλούν την Ευρώπη

να απεξαρτηθεί από το ρωσικό αέριο, να αναζητήσει και να διαμορφώσει

εναλλακτικούς αγωγούς τροφοδοσίας πετρελαίου και αερίου.

Οι αγωγοί μεταφοράς

Είναι φανερό πως αυτή τη στιγμή παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι επιρροής και

ισχύος ανάμεσα στις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία, με αντικείμενο τις ενεργειακές

πηγές του Ιράκ, του Ιράν, της Κασπίας και άλλων περιοχών του πλανήτη και

βεβαίως τους αγωγούς μεταφοράς.

Οι Αμερικανοί φοβούνται μήπως κατά την εξέλιξη αυτού του μεγάλου γεωπολιτικού

παιγνίου η Τουρκία αποσταθεροποιηθεί, χάσει τη συνοχή της και πάψει να είναι

αποτελεσματική σύμμαχος και χωροφύλαξ στην εύφλεκτη, αλλά άκρως ενδιαφέρουσα

για τα συμφέροντά τους ζώνη.

Από εκεί πηγάζει το ενδιαφέρον τους για τη γείτονα, γι’ αυτό η κ. Ράις ήταν

τόσο εκδηλωτική και ζήτησε από την Ελλάδα τα πάντα για την Τουρκία.

Το ερώτημα είναι τι διεκδικεί και τι παίρνει η Ελλάδα έναντι όλων αυτών; Για

την ώρα τίποτε, για να μην πούμε πως σε λίγο θα αντιμετωπίσουμε εντάσεις στο

Αιγαίο, ίσως και στην Κύπρο, ως αποζημίωση για τις υποκλίσεις και την ευγενική

μας προσφορά έναντι της «δοκιμαζόμενης» Τουρκίας.

* Άλλο ρεπορτάζ για τους αγωγούς φυσικού αερίου στη

σελίδα 47