Το πρόβλημα: ο ιός της γρίπης των πουλερικών, ο ιός της ασύμμετρης απειλής, ο ιός της τρομοκρατίας από τις 11.9.01 μέχρι σήμερα. Τα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ δεν βρέθηκαν ποτέ και ο Μπους βουλιάζει πολιτικά, ακολουθώντας τον Αθνάρ προς τον πολιτικό αφανισμό. Ο ιός της γρίπης των πουλερικών δεν ήρθε ποτέ σε ενδημικά ή οικόσιτα πτηνά στη χώρα μας. Τέλος, ο ιός της ασύμμετρης απειλής σε αυτές τις κατάμαυρες μέρες που ζούμε άντεξε μόλις λίγες ώρες, ήταν ελάχιστα ανθεκτικός στην ατμόσφαιρα της Ελλάδας με τα τόσα αιωρούμενα σωματίδια από τις πυρκαγιές. Σήμερα, λοιπόν, μετά την κατάμαυρη Πάρνηθα και τη μελανή Ολυμπία, τι βαθμό μπορεί να πάρει η Νέα Δημοκρατία, αν την αξιολογούσαμε στη Διαχείριση Κρίσεων; Πριν από λίγους μήνες, βρέθηκε σπασμένο γυαλί σε παιδικό γιαούρτι και ο ΕΦΕΤ μας έχει ενημερώσει ότι θα γίνει εισαγγελική έρευνα. Το αποτέλεσμά της; Άγνωστο ακόμα! Πριν από λίγες εβδομάδες, μάθαμε για τα «μπιλιετάκια» της βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Παπακώστα για κάποιον πυροσβέστη. Ο εν λόγω πυροσβέστης ήταν ο συντονιστής της προσπάθειας να σβήσει η πυρκαγιά στην Πάρνηθα; Η απάντηση είναι άγνωστη, αλλά είναι πολύ γνωστή η αίτηση της εταιρείας Regency για 63.000 τ.μ. στην Πάρνηθα για να επεκταθεί το καζίνο και άρα ο τζόγος.

Επίσης, πριν από λίγες εβδομάδες, ένας άλλος βουλευτής της Ν.Δ. (ο κ. Γεωργιάδης στην Κέρκυρα) έμεινε ένα Σαββατοκύριακο στο ξενοδοχείο που είχαν πεθάνει δύο παιδάκια από την Αγγλία πέρσι. Όταν έμεινε όμως ο κ. Γεωργιάδης εκεί, δεν είχε εκδοθεί για το συγκεκριμένο ξενοδοχείο πιστοποιητικό για ασφαλή λειτουργία από τον ΕΟΤ.

Σε όλα αυτά τα περιστατικά, αλλά και στις πυρκαγιές που ζούμε όλοι μας, υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής: ένα πρόβλημα (μικρό) που γίνεται μεγάλο και άρα μετατρέπεται σε κρίση και κρατικές υπηρεσίες

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΗ

Η κυβέρνηση του άρθρου 24 και των αγροφυλάκων που είχαν πετύχει το 1993 (!), δεν μας έδειξε προβιβάσιμα αποτελέσματα στις κρίσεις

που δεν ξέρουν πώς να χειριστούν ένα μικρό πρόβλημα. Το πρόβλημα αργά ή γρήγορα γίνεται μεγάλο και οι υπηρεσίες μένουν άναυδες (και εμείς οι πολίτες, άφωνοι) όταν το πρόβλημα απαιτεί ικανούς διαχειριστές κρίσεων. Οι ελεγκτικές αρχές και οι αρχές ασφαλείας της χώρας μας (π.χ. ΕΦΕΤ, Νομαρχίες, Δασαρχείο, Αστυνομία, Στρατός) πόσο αποτελεσματικές και γρήγορες είναι; Δρουν προληπτικά, πυροσβεστικά ή επιταχύνουν τη «φωτιά»;

Η πολιτική ηγεσία (από την οποία διορίζονται οι κεφαλές των εν λόγω Αρχών):

●Έχει ειδικές γνώσεις;

●Αν όχι, ρωτάει τους ειδικούς;

●Πόσοι πολιτικοί γνωρίζουν τι σημαίνει «διαχείριση κρίσεων»;

Τι περιλαμβάνει η διαχείριση κρίσεων (από ένα τρομοκρατικό χτύπημα μέχρι ένα πλήθος «ασύμμετρων» πυρκαγιών); Επιγραμματικά, για να διαχειριστούμε επιτυχώς μια κρίση πρέπει να κάνουμε τις ίδιες κινήσεις που κάνουμε όταν μια επιχείρηση παράγει «Μη Συμμορφούμενα» τρόφιμα. Στην περίπτωση αυτή, η επιχείρηση σταματά την παραγωγή αυτών των τροφίμων και προσπαθεί να ανακαλύψει όσο πιο γρήγορα γίνεται την αιτία του προβλήματος. Κατόπιν, προβαίνει σε διορθωτικές ενέργειες, ώστε το πρόβλημα να μην επαναληφθεί στο μέλλον και ανακαλεί όλα τα πιθανά «Μ.Σ.» τρόφιμα από την αγορά. Και κατόπιν, ενημερώνει άμεσα και υπεύθυνα το καταναλωτικό κοινό. Οι πιο «ψαγμένες» εταιρείες μάλιστα προβαίνουν σε ασκήσεις εικονικής ανάκλησης, κάτι σαν να λέμε σβήσιμο εικονικών πυρκαγιών.

Τα τρόφιμα του παραδείγματος που αναφέραμε μπορεί να είναι παρανομούντα ξενοδοχεία, κρουαζιερόπλοια που αράζουν σε ξέρες σε καλντέρες, πυρκαγιές που αναζωπυρώνονται λόγω ανύπαρκτου συντονισμού ή ανεπαρκή συστήματα πυρόσβεσης του ίδιου κατασκευαστή (π.χ. στην Αρχαία Ολυμπία το 2007 ή στο Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας το 2004!).

Εν κατακλείδι, είναι πρόδηλο ότι η κυβέρνηση του άρθρου 24 (βλ. τουριστικά ξενοδοχεία στη θέση των δασών) και των αγροφυλάκων που είχαν πετύχει το 1993 (!), δεν μας έδειξε προβιβάσιμα αποτελέσματα στη διαχείριση κρίσεων. Μήπως όμως μας έδειξε μεταρρυθμιστικό έργο; Η δεύτερη ευκαιρία που ζητάει μου θυμίζει κάποιους τραγικά αδιάβαστους φοιτητές που ζητάνε εύκολα θέματα (βλ. χαριστική επιείκεια) στην εξεταστική περίοδο του Σεπτεμβρίου. Το αξίζει;

Ο Γιάννης Ζαμπετάκης είναι λέκτορας Χημείας Τροφίμων, Πανεπιστημίου Αθηνών και Lead Αuditor (ΗΑCCΡ & ΙSΟ9001)

Τελευταία Νέα