Στον απόηχο μιας συζήτησης που δεν άρχισε ξαφνικά στο ΠΑΣΟΚ, αλλά «βασανίζει»

εδώ και καιρό τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος, νομίζω ότι είναι χρήσιμο να

αναδείξουμε το βάθος αυτού του προβληματισμού που δεν είναι πρόσκαιρος ούτε

καιροσκοπικός, αλλά και να τον προσδιορίσουμε σε σχέση με την πολιτική του

στόχευση και την κοινωνική του αντιστοίχιση.

Η ανάγκη για ανανέωση στα πολιτικά κόμματα αποτελεί μια καταγραφή που δεν

περιορίζεται στην ελληνική πραγματικότητα.

Είναι μια ανάγκη που εκδηλώνεται στις σύγχρονες δημοκρατίες και που εξηγείται

από τις ιλιγγιώδεις αλλαγές που συντελούνται στη σύνθεση και τη δυναμική των

κοινωνιών.

Νέες κοινωνικές δυνάμεις, ανατροπές στο κλασικό μοντέλο παραγωγής, νέα πρότυπα

που ανασυνθέτουν τον πολιτισμό της καθημερινότητάς μας, οδηγούν στην ανάγκη

μιας διαρκούς ανατροφοδότησης των πολιτικών καταβολών, ώστε τόσο η φόρμα της

πολιτικής διεργασίας όσο και η ουσία της προγραμματικής πολιτικής πρότασης να

είναι σε θέση να αντιπροσωπεύσουν αυτήν τη νέα κοινωνική πραγματικότητα.

Για το ΠΑΣΟΚ η ανανέωση δεν αποτελεί μια εύπεπτη πολιτική επιλογή με την οποία

επιχειρείται η συνάντησή του με την κοινωνία με συνθηματολογικό και άρα

ανούσιο τρόπο.

Η ανανέωση για το ΠΑΣΟΚ είναι η έκφραση του ριζοσπαστικού και προοδευτικού του

χαρακτήρα, ο πυρήνας της ιδεολογικής του κυριαρχίας και η εγγύηση για το

μέλλον και την προοπτική του.

Το ΠΑΣΟΚ γύρισε τη σελίδα στην ιστορία αυτού του τόπου και θα συνεχίσει να

εγγυάται το μέλλον του. Σ’ αυτή την προσπάθεια χρειάζεται πρόγραμμα,

σχεδιασμός, όραμα και τόλμη.

Χρειάζεται όμως να εντάξουμε αυτές μας τις παρεμβάσεις στη νέα πραγματικότητα

που εμείς συνδιαμορφώσαμε με τις πιο ζωντανές δυνάμεις της ελληνικής

κοινωνίας. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται να βάλουμε πίσω τούς εαυτούς μας,

τις προσωπικές μας επιδιώξεις και τις αγκυλώσεις που μοιραία γεννήθηκαν μέσα

σε μια μακρόχρονη πορεία.

Χρειάζεται να πείσουμε τους πολίτες ότι αποτελούν την προτεραιότητά μας. Ότι

στις ανάγκες τους και στα προβλήματά τους επικεντρώνεται κάθε μας πράξη και

κάθε μας σχεδιασμός. Ότι σ’ αυτήν τη στράτευση δεν χωρούν διαγκωνισμοί ούτε

κόντρες.

Χρειάζεται να απαντήσουμε στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας με

αποτελεσματικότητα και ευαισθησία, με ήθος και μέτρο.

Χρειάζεται να χτίσουμε μέσα στο ΠΑΣΟΚ τις νέες οργανώσεις, απευθυνόμενοι στους

πολίτες του 21ου αιώνα.

Χρειάζεται να τους ακούσουμε και όχι μόνο να τους μιλάμε.

Χρειάζεται να τους καλέσουμε και όχι να τους προσεταιριστούμε.

Αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά στην πολιτική μας πρακτική και συμπεριφορά

αποτελούν την πιο χειροπιαστή απόδειξη στην προσπάθεια για την ανανέωση του

κόμματος.

Τα τεκμήρια είναι για όλους μαχητά. Ούτε η ηλικία ούτε κανενός είδους

ακτιβισμός ή δημοσιότητα ούτε οι διαφορετικές πολιτικές καταβολές αρκούν από

μόνα τους για τη γνησιότητα και τη συνέπεια του εγχειρήματος.

Γιατί το εγχείρημα υπήρξε ανέκαθεν δύσκολο και σύνθετο και ο αποδέκτης του,

δηλαδή το σύνολο της κοινωνίας, είναι υποψιασμένο και απαιτητικό.

Εμείς όμως στο ΠΑΣΟΚ έχουμε μάθει να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας απέναντι

στην κοινωνία, τον τόπο και την ίδια μας την ιστορία.

Η ανανέωση, λοιπόν, είναι ένα χρέος απέναντι στην ιστορία μας. Είναι η

δυναμική μας απάντηση στις ανάγκες που γεννήθηκαν σ’ έναν κόσμο που διαρκώς

αλλάζει και που αναζητά μια αυθεντική και προοδευτική έκφραση. Και μπροστά σ’

αυτές τις αλλαγές εμείς δεν μπορούμε να μένουμε ίδιοι, αμήχανοι ή σιωπηλοί.

Η ιστορία δείχνει ότι ποτέ δεν επιλέξαμε τον δρόμο της σιωπής. Για άλλη μια

φορά μέσα από την πολιτική μας πρόταση και το ιδεολογικό μας στίγμα, που δεν

είναι άκαμπτα και στατικά, αλλά αντανακλούν κάθε φορά τις ανάγκες της

προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, θα ενισχύσουμε την αξιοπιστία της

πολιτικής και θα πετύχουμε την επιστροφή των πολιτών στη διαδικασία της

συμμετοχής.

Εμείς στο ΠΑΣΟΚ μπορούμε και πάλι να εκφράσουμε με αυθεντικότητα το νέο, το

καινοτόμο, το πρωτοπόρο και το προοδευτικό. Και θα τα καταφέρουμε, δίνοντας

για άλλη μια φορά στην ελληνική κοινωνία ελπίδα και προοπτική.