Η εθνική μας φέτα είναι συνήθως παρούσα στο καθημερινό τραπέζι, το τραπέζι της γιορτής όμως απαιτεί το σερβίρισμα περισσότερων τυριών. Πώς θα τα διαλέξετε; Κατ’ αρχάς, προσπαθήστε να έχετε μια ποικιλία διαφορετικών γεύσεων και υφών. Επίσης, φροντίστε να υπάρχει τουλάχιστον ένα τυρί οικείο γευστικά σε όλους τους καλεσμένους σας. Γιατί όχι λοιπόν και μια πολύ καλή φέτα; Τώρα μάλιστα που υπάρχουν πολλές ΠΟΠ φέτες από όλη την Ελλάδα, δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε κάποια με εξαιρετική γεύση. Και μη διστάσετε να ζητήσετε να τη δοκιμάσετε πριν την αγοράσετε. Παλιά ήταν κάτι που έκαναν συστηματικά οι πελάτες στον πάγκο των τυριών, κάντε το κι εσείς.

Πόσα διαφορετικά τυριά πρέπει να παρουσιάσετε; Ας αρχίσουμε από τον αριθμό. Βεβαίως μπορείτε να επιλέξετε τέσσερα ή έξι, σύμφωνα με τον κανόνα, όμως, ο δίσκος σας θα είναι πιο ωραίος αν περιέχει μονό αριθμό διαφορετικών τυριών. Τρία για πολύ λίγους καλεσμένους, πέντε ή επτά για περισσότερους. Τα τυριά χωρίζονται βασικά σε τέσσερις κατηγορίες: παλαιωμένα, σκληρά και ημίσκληρα, μαλακά και, τέλος, μπλε.

Φροντίστε λοιπόν να έχετε τουλάχιστον ένα από κάθε κατηγορία. Μπορείτε επίσης να τα κατηγοριοποιήσετε ανάλογα με το γάλα από το οποίο γίνονται –αγελαδινό, κατσικίσιο, πρόβειο –ή από τη χώρα προέλευσής τους –ελληνικά, γαλλικά, ιταλικά, ελβετικά κ.ά.

΄  γυριστε σελιδα

Σερβίρονται ως ορεκτικά, κλείνουν το γεύμα ή το δείπνο, αρκούν αυτά από μόνα τους για ένα πάρτι ή μια βραδιά με φίλους και καλό κρασί. Δεν είναι όμως αρκετό να τα βάλετε σε πιατέλα και να τα σερβίρετε. Τα τυριά έχουν και αυτά τα μυστικά τους.

Ποσότητες. Επιλέξετε τα είδη και υπολογίστε τις ποσότητες. Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πέντε διαφορετικά τυριά στην πιατέλα. Γενικά θα χρειαστείτε κατά μέσο όρο 100 γραμμ. τυρί ανά ενήλικο και τη μισή ποσότητα για τα παιδιά. Για παράδειγμα, αν έχετε 10 καλεσμένους τότε πρέπει να αγοράσετε περίπου ένα κιλό τυρί (συνολικά). Η ποσότητα όμως εξαρτάται και από άλλους παράγοντες. Αν προσφέρετε, π.χ., τυριά ύστερα από ένα πλούσιο δείπνο τότε θα χρειαστείτε περίπου 30-60 γραμμ. για κάθε άτομο, ενώ αν πρόκειται για μπουφέ και μάλιστα το μεσημέρι που όλοι πεινάμε περισσότερο τότε πρέπει να υπολογίσετε τουλάχιστον 125 γραμμ. για τον καθένα. Επίσης καλό θα ήταν να στρογγυλέψετε τις ποσότητες προς τα πάνω, γιατί θα είναι κρίμα να προτιμήσουν οι περισσότεροι καλεσμένοι σας το ίδιο τυρί και να μη φτάσει για όλους.

Θερμοκρασία. Βγάλτε από το ψυγείο τα μαλακά τυριά την τελευταία στιγμή και τα σκληρά μισή έως μία ώρα πριν από το σερβίρισμα, γιατί είναι πιο νόστιμα σε θερμοκρασία δωματίου οπότε ελευθερώνονται όλα τα αρώματά τους.

Παρουσίαση. Βάλτε ταμπελίτσες σε κάθε τυρί. Γράψτε τα ονόματά τους σε χαρτάκια και κολλήστε τα σε οδοντογλυφίδες. Τοποθετήστε τα τυριά σε μία ή περισσότερες πιατέλες ανάλογα με τον αριθμό των καλεσμένων, ακολουθώντας τη φορά του ρολογιού, αρχίζοντας από το πιο μαλακό και τελειώνοντας με το πιο σκληρό. Ετσι, τελικά το πιο μαλακό θα είναι δίπλα στο πιο σκληρό. Εναλλακτικά μπορείτε να τα σερβίρετε σε διαφορετικούς δίσκους ανά κατηγορία (π.χ. χωριστά τα βουτυράτα, τα πικάντικα ή τα παράξενα όπως το τσιμενοτύρι, το καπνιστό ή το κρασοτύρι.) Αν, πάλι, κάποιο τυρί έχει πολύ έντονο άρωμα, σερβίρετέ το μόνο του γιατί αλλιώς θα «εξαφανίσει» κάποιο άλλο πολύ απαλό.

Κόψιμο. Μπορείτε να κόψετε σκληρά και ημίσκληρα τυριά, π.χ., σε τριγωνάκια ή να σερβίρετε ολόκληρα τα κομμάτια με ένα χωριστό μαχαίρι για το καθένα. Βάλτε έναν κόφτη για να θρυμματίζουν πολύ σκληρά τυριά όπως η παρμεζάνα. Επίσης μην παραλείψετε να βάλετε ένα μπολάκι με βούτυρο δίπλα σε πολύ πικάντικα τυριά όπως το ροκφόρ.

Ψωμιά. Σε ένα απλωτό καλαθάκι τοποθετήστε μια επιλογή από διαφορετικά είδη. Σε ροδέλες μπαγκέτας κομμένες λοξά αλείφονται μαλακά τυριά όπως η κοπανιστή, το μπρι και το καμαμπέρ, το ζυμωτό ταιριάζει με τα κίτρινα τυριά, το μαύρο και το πολύσπορο με τα κατσικίσια. Βάλτε επίσης κρακεράκια, κριτσίνια και παξιμαδάκια διαφόρων ειδών.

Φρούτα και λαχανικά. Ντοματίνια και μια ποικιλία από ελιές, σχοινόπρασο, σέλερι, αγγουράκια και καρότα κομμένα σε λεπτά μπαστουνάκια, αλλά και λεπτές φέτες από μήλο ή και αχλάδι (ραντίστε τα με λεμόνι για να μη μαυρίσουν) είναι άριστα συνοδευτικά των τυριών.

Γλυκόξινα. Μην παραλείψετε να βάλετε ανάμεσα στους δίσκους με τα τυριά μπολάκια με τουρσιά, λιαστές ντομάτες, μέλι, μαρμελάδες και διάφορα τσάτνεϊ, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα και παστέλια, κυδωνόπαστο και συκομαΐδες, που είναι ιδανικοί σύντροφοι των τυριών.

Αλκοόλ. Ο γενικός κανόνας λέει ότι τα φρέσκα τυριά συνοδεύονται από φρέσκα λευκά ή ροζέ κρασιά που σερβίρονται δροσερά, τα σκληρά ώριμα τυριά θέλουν φίνα κόκκινα κρασιά με μακριά επίγευση, τα καπνιστά συνοδεύονται από μαύρη μπίρα, ενώ τα πολύ πικάντικα τυριά όπως τα μπλε και η κοπανιστή συνδυάζονται ωραία με γλυκά κρασιά. Επίσης σημαντικός είναι ο κανόνας της εντοπιότητας. Ο ναουσαίικος μπάτζος, για παράδειγμα, ταιριάζει άριστα με το ξινόμαυρο, ενώ η αλμύρα της φέτας, μιας τραχιάς γραβιέρας και ενός πικάντικου κεφαλοτυριού συνδυάζονται καλύτερα με ρετσίνα, τσίπουρο ή ούζο.

ΟΙ 4 ΒΑΣΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΤΥΡΙΩΝ

Παλαιωμένα(π.χ. γραβιέρα, παρμεζάνα, τσένταρ, γκούντα)

Σκληρά και ημίσκληρα (π.χ. Σαν Μιχάλη, γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, μετσοβόνε, κασέρι, λαδοτύρι)

Μαλακά(π.χ. ανθότυρο, μανούρι, μυζήθρα, μοτσαρέλα, μπρι, καμαμπέρ, γαλλικά κατσικίσια)

Μπλε(π.χ. ροκφόρ, γκοργκοντζόλα). Στην κατηγορία αυτή θα βάλουμε και την κυκλαδίτικη κοπανιστή όχι εξαιτίας του χρώματος, αφού ποικίλλει από λευκό μέχρι απαλό ροζ, αλλά λόγω γεύσης