Εγκριση επομένως από τις Βρυξέλλες θα μπορούσε να δοθεί μόνο εφόσον η εταιρεία του Greek Stream αποδεχόταν ότι το έργο είναι ελεύθερο σε πρόσβαση τρίτων προμηθευτών. Αν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου για τους ίδιους τους Ρώσους. Διότι θα άνοιγε ο δρόμος για την πρόσβαση δυτικοευρωπαϊκών εταιρειών και σε αγωγούς ρωσικών συμφερόντων, κάτι που η Μόσχα δεν θέλει ούτε να ακούσει. Εδώ κολλάει και το δριμύ κατηγορώ της Κομισιόν στην Gazprom. Τι λένε οι Βρυξέλλες; Οτι η εταιρεία κατασκευάζει αγωγούς με αποκλειστικό στόχο να διοχετεύει σε αυτούς μόνο ρωσικό αέριο και έτσι να κλείνει τις αγορές στον ανταγωνισμό. Καταχράται δηλαδή τη δεσπόζουσα θέση της επιβάλλοντας εδαφικούς περιορισμούς και ρήτρες περιορισμού στο φυσικό αέριο που πουλάει σε τρίτους προμηθευτές, εμποδίζοντας να υπάρξει ανταγωνισμός. Πώς το κάνει αυτό; Ελέγχοντας τις υποδομές αφού τα μακροχρόνια συμβόλαια παροχής αερίου που συνάπτει με τις τοπικές εταιρείες συνοδεύονται από την υποχρέωση κατασκευής αγωγών, που ελέγχονται αποκλειστικά από την Gazprom. Ενας δεύτερος τρόπος για να κλείνει την αγορά, όπως συνέβη στη γειτονική Βουλγαρία, είναι με τη δέσμευση του συνόλου της χωρητικότητας του δικτύου μιας χώρας, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα διέλευσης αερίου από τρίτους προμηθευτές.

Τελευταία Νέα