Με τον παραγωγό Danger Mouse πίσω από την κονσόλα, οι U2 ηχογράφησαν τραγούδια που δεν είναι ακριβώς καρικατούρες παλιότερων επιτυχιών τους, αλλά πάντως επιχειρούν να τις αντιγράψουν. Το σχεδόν γκλαμ ροκ εναρκτήριο «The miracle (of Joey Ramone)» αφηγείται τη μουσική αφύπνιση των τεσσάρων Ιρλανδών όταν πρωτάκουσαν τους Ramones και, τουλάχιστον όταν θα τραγουδιέται από χιλιάδες κοινού σε κάποιο μεγάλο στάδιο όπως φαίνεται να επιθυμεί, θα είναι εντυπωσιακό. Το «California» φαίνεται κομμένο και ραμμένο για διαφήμιση κινητού, το «Volcano» όμως ή το «Sleep like a baby tonight» μοιάζουν με ώριμη εκδοχή του τρυφερά αισιόδοξου και ελαφρώς post-punk ρομαντισμού που το συγκρότημα υπηρέτησε τόσο επιτυχώς στη δεκαετία του ΄80. Το «Cedarwood Road», όπως λεγόταν ο δρόμος όπου μεγάλωσε ο Μπόνο, μάλλον επιθυμεί με το καυχησιάρικο riff του να καλύψει τις ανάγκες των κάπως σκληρότερων μουσικών γούστων, ενώ το «Iris» είναι άλλο ένα τραγούδι για την εκλιπούσα μητέρα του, αυτή τη φορά από τη σκοπιά ενός πενηντάχρονου. Το «Raised by wolves», με τους ασθματικούς ήχους που μάλλον μιμούνται λύκο, το κοφτό του ακόρντο που επανέρχεται (ενίοτε ακάλεστο) και την αφήγηση της αληθινής ιστορίας μιας βομβιστικής επίθεσης σε αυτοκίνητο στο Δουβλίνο όταν οι U2 ήταν πιτσιρικάδες, είναι πιθανότατα η πιο πολιτική στιγμή του δίσκου.

Τελευταία Νέα