Το 2013 η Λουθ Κασάλ επανήλθε με ένα διπλό άλμπουμ που στην Ισπανία κυκλοφόρησε υπό τον τίτλο «Almas Gemelas» («Αδελφές Ψυχές») και τραγούδια αποκλειστικά στα ισπανικά, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο ως «Alma» και μελωδίες τραγουδισμένες στα γαλλικά, τα ιταλικά ή τα πορτογαλικά. Περιλαμβάνει συνθέσεις του Vangelis, του Luigi Tenca ή του Antonio Carlos Jobim τις οποίες θα παρουσιάσει στο Ηρώδειο, στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας ή στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης –μαζί φυσικά με παλαιότερες μπολερό, τάνγκο ή φλαμένκο επιτυχίες της. Πρόκειται για μια πολυγλωσσική συνθήκη που λογικά απαιτεί μια συγκεκριμένη ικανότητα ώστε να γοητεύει κοινό διαφορετικών εθνικοτήτων. Είναι η προσαρμογή ή η σταθερότητα του καλλιτέχνη που επιτυγχάνει κάτι τέτοιο; «Αν και πιστεύω ότι η μουσική μπορεί να κατανοηθεί από τους ανθρώπους πέρα από τα σύνορα της γλώσσας, μιας και είναι μία και μοναδική, μερικές φορές αισθάνομαι την ανάγκη να τραγουδήσω σε διάφορες γλώσσες, με άξονα τον σεβασμό στους ανθρώπους, το ενδιαφέρον για αυτούς, την προσφορά ενός μικρού δώρου στο κοινό. Η μουσική και το μήνυμά της μπορούν να κατανοηθούν σε κάθε γλώσσα και τα τραγούδια μου γίνονται αποδεκτά όπου και αν τραγουδώ. Ενας καλλιτέχνης βέβαια πρέπει να παραμένει ο εαυτός του, να είναι αληθινός, γιατί οι άνθρωποι καταλαβαίνουν αν προσποιείσαι».

Και τι είναι αυτό που φοβάται περισσότερο σε μια ήπειρο που ακόμη πασχίζει να πετύχει την καλύτερη δυνατή συνύπαρξη, να συμφωνήσει όχι μόνο στην οικονομική της κατεύθυνση αλλά και στην ίδια την ταυτότητά της; «Ανησυχώ για το μέλλον της νεότερης γενιάς και αισθάνομαι ότι πρέπει να παλέψουμε ώστε να έρθουν καλύτερες ημέρες για τα παιδιά μας» είναι η κάπως εύκολη απάντησή της. «Πρέπει να προστατεύσουμε το περιβάλλον, δίνοντας καθημερινά μάχη για το μέλλον των παιδιών, γιατί όλα αυτά τους τα χρωστάμε» συμπληρώνει. Τι έχει να πει για την εκλογική άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη; Οχι ότι είναι υποχρεωμένη να απαντήσει σαν πολιτικός αλλά υπάρχει λ.χ. κάποιο τραγούδι της που θα μπορούσε να απευθύνει στους υποστηρικτές της; «Νομίζω ότι οφείλεται σε θυμό, σε απογοήτευση για τους πολιτικούς όλου του κόσμου που είναι υπεύθυνοι για τις ζωές μας» απαντά, ξεπερνώντας τελικά σε ευστοχία αρκετούς καθ’ ύλην αρμοδίους. «Δεν είναι πολιτική στάση αυτή. Ολα τα τραγούδια μου για τον έρωτα, τον σεβασμό, την αφοσίωση, την αξιοπρέπεια και την ενοποίηση των κοινωνιών θα μπορούσαν να απευθυνθούν σε αυτούς τους ανθρώπους».

Τελευταία Νέα