Τη δεκαετία του 1960, όταν ο Σταν Σμιθ ξεκινούσε να ξεχωρίζει στα κολεγιακά πρωταθλήματα αγώνων τένις, οι παίκτες φορούσαν μαλακά πάνινα παπούτσια. Το 1971 ο Σμιθ δέχτηκε την πρόταση της γερμανικής αθλητικής εταιρείας να κατέβει στο γήπεδο δοκιμάζοντας τα πρώτα δερμάτινα παπούτσια, τα μικρά καρφιά των οποίων στη σόλα βελτίωναν το πάτημα. Από τότε κέρδισε πολλούς τίτλους, μπήκε στη λίστα των καλύτερων παικτών του τένις και το όνομά του έγινε συνώνυμο της κλασικής κομψότητας.

Χάρη στους στίχους του ράπερ Τζέι Ζι το 2001, το ενδιαφέρον για τα παπούτσια του Σταν Σμιθ ζωήρεψε. Ηταν πολύ απλά και αναπαυτικά για να τα περπατά κανείς στα νέα εδάφη της μινιμαλιστικής χλιδής, στρωμένα με στιλπνά πάλλευκα μάρμαρα. «Θα έλεγα ότι το 90% των ανθρώπων που τα φοράνε δεν γνωρίζει αν ζω. Απλά σκέφτομαι ότι είναι περίεργο που η εταιρεία θέλει να τα επαναφέρει ως πρόταση στους νέους των 18-25 ετών, δείχνοντας καλλιτέχνες όπως ο Φάρελ Γουίλιαμς να τα φοράνε» είπε στους «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο 68χρονος Σταν Σμιθ, ο οποίος μέσα στην εβδομάδα πρόκειται να λάβει μέρος σε έναν αγώνα τένις στη Νότια Καλιφόρνια για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

ΞΑΝΑ ΣΤΗ ΜΟΔΑ. Το 2009, την εποχή δηλαδή κατά την οποία οι πρωταγωνίστριες του συστήματος της μόδας, όπως η διευθύντρια της γαλλικής «Βογκ» Καρίν Ρόιτφελντ, η ιταλίδα υπεύθυνη της ιαπωνικής ομώνυμης έκδοσης Αννα ντέλο Ρούσο, ισορροπούσαν τη φινέτσα των ποδιών τους πάνω σε ψηλές πλατφόρμες και δεκατετράποντα σανδάλια μονομάχου, αψηφώντας τους πτωτικούς δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας, μια σχεδιάστρια με ταλέντο στον εντοπισμό των πραγματικών αναγκών των γυναικών αμφισβήτησε αυτή την απόσταση των ποδιών από το έδαφος. Η Φοίβη Φάιλο υποδέχτηκε τους εντυπωσιασμένους θεατές της πρώτης της συλλογής για τον οίκο Céline φορώντας ένα απλό ίσιο μαύρο παντελόνι, λευκό πουκάμισο και τα ίδια λευκά δερμάτινα παπούτσια με την πράσινη ένδειξη στη φτέρνα που διέδωσε ο Σταν Σμιθ.

Τα ξεχασμένα στα 80s παπούτσια του τένις, o θρύλος των οποίων ξεπέρασε το τερέν και οι πωλήσεις τους το 1986 είχαν ξεπεράσει τα 22 εκατομμύρια ζευγάρια, είχαν μια δεύτερη ευκαιρία. Η αγγλίδα σχεδιάστρια στο μίνιμαλ ανδρόγυνο ύφος που παρουσίασε πρότεινε για συνοδό στα καθημερινά ζητήματα της σύγχρονης πραγματικότητας την άνεση και με άλλα σχέδια. Το μήνυμά της διαδόθηκε χάρη στη νέα γενιά μοντέλων όπως οι Κάρα Ντελεβίν και Κάρλι Κλος, που υποστηρίζουν με το δημιουργικό σπορ στυλ τους την κυριαρχία των λευκών παπουτσιών για τένις που κατατρόπωσαν τα ψηλά τακούνια. Μάλιστα υπογράμμισαν ακόμη και το ολόσωμο προφίλ της γυμνής Ζιζέλ Μπίντχεν στη φωτογράφιση μόδας της γαλλικής «Βογκ».

ΚΟΥΛ ΥΦΟΣ. Τα παπούτσια που έχουν το όνομά του έγιναν συνώνυμο του σύγχρονου κουλ ύφους κι απέκτησαν τη δική τους σελίδα στο Wikipedia. Ο Σταν Σμιθ επισημαίνει πως η σύγχρονη εκδοχή τους γίνεται με πιο μαλακό δέρμα, είναι πιο άνετα, αλλά τώρα πια δεν θα τα συνιστούσε σε κανέναν για να παίξει τένις με αυτά. «Οταν πρωτοκυκλοφόρησαν στα μέσα των 60s, η τεχνολογία τους ήταν πρωτοποριακή ως πρώτου δερμάτινου ζευγαριού με ενισχυμένη σόλα. Σήμερα έχουν στυλ και είναι ωραίο να τα φοράνε άνδρες, γυναίκες, αγόρια και κορίτσια. Τώρα πια δεν είμαι υποχρεωμένος να εμφανίζομαι με αυτά. Το κάνω όμως επειδή είναι άνετα και μου αρέσει να τα φοράω με κοστούμι ή ακόμη και με σμόκιν».

Ενσταση!

Οι fashion bloggers τα φόρεσαν και πήραν πόζα σε δρόμους και πλατείες, βγήκαν βόλτα με τα ποδήλατά τους, ανεβοκατέβηκαν σκάλες του μετρό και τα συνδύασαν με κοντά φορέματα, εφαρμοστά ραμμένα μπλέιζερ, κοντά σορτς, κυματιστές μίνι φούστες και ζωηρόχρωμες τσάντες σε σχήμα φακέλου ή εξίσου βολικά σακίδια πλάτης, συσσωρεύοντας τις εμπνεύσεις τους στο Ιντερνετ ως «την επόμενη νέα τάση». Ο «αγώνας» τους βρήκε αντίπαλο μέσα στο Instagram. Ο Stansmithophobe, ένας γάλλος λάτρης του συγκεκριμένου μοντέλου, ανεβάζει φωτογραφίες στον λογαριασμό του καταγγέλλοντας την πεζότητα της ομοιομορφίας.