Λάθη στη διαχείριση κυκλοφορίας που οδήγησαν στον εγκλωβισμό εκατοντάδων πολιτών στο Μάτι, σχετικά καθυστερημένη αντίδραση στην προσπάθεια διάσωσης ατόμων (σ.σ.: η κύρια ευθύνη πάντως είναι της Πυροσβεστικής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης), προβληματικές επικοινωνίες με αστυνομικούς που ήσαν στο πύρινο μέτωπο και αλλόκοτες, μακάβριες δηλώσεις… αυτοθαυμασμού και «υπερηφάνειας» –εν μέσω εκατόμβης νεκρών και αγνοουμένων –του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. Κωνσταντίνου Τσουβάλα στην περιώνυμη συνέντευξη Τύπου την περασμένη Τετάρτη συνθέτουν τον προβληματικό ρόλο της ΕΛ.ΑΣ. στην τραγωδία της Ραφήνας πριν από δέκα ημέρες. Σε μια ευθύνη που επικέντρωσε η αξιωματική αντιπολίτευση στο πρόσωπο του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. Σύμφωνα με στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., από τις αρχές ασφαλείας «διατέθηκαν στο πύρινο μέτωπο της Ραφήνας συνολικά περίπου 500 άτομα που συμμετείχαν σε περισσότερες από 150 διασώσεις πολιτών». Ομως αυτή η εξιδανικευμένη εικόνα που επιχειρείται να δοθεί από την ΕΛ.ΑΣ. παρουσιάζει στην πράξη αρκετές αλλοιώσεις.

1 Πρώτο προβληματικό σημείο είναι η διαχείριση της κυκλοφορίας από την ΕΛ.ΑΣ. στη λεωφόρο Μαραθώνος και στους πέριξ δρόμους. Οι αστυνομικοί είχαν αποκλείσει –κρίθηκε σωστή απόφαση –τη λεωφόρο Μαραθώνος από νωρίς, αφού υπήρχε ο κίνδυνος εγκλωβισμού οδηγών από το πύρινο μέτωπο που σάρωνε την περιοχή του Νέου Βουτζά και κατευθυνόταν στην παραλία. Ομως δεν υπήρξε καμιά μέριμνα για να κλείσουν περιφερειακοί, προβληματικοί, στενοί δρόμοι που κατέληγαν από την περιοχή της Ραφήνας προς το Μάτι. Και όπου κινήθηκαν πολλοί πολίτες οι οποίοι εγκλωβίστηκαν στις φλόγες λόγω και του κυκλοφοριακού κομφούζιου που υπήρξε.

2 Δεύτερο σημείο που προκαλεί ερωτήματα είναι οι κινήσεις των αστυνομικών κυρίως στην περιοχή του Ματιού όπου χιλιάδες πολίτες κατήγγειλαν ότι έμειναν αβοήθητοι και δεν υπήρχε καμιά αρωγή. Μέχρι στιγμής υπάρχουν επιβεβαιωμένες αναφορές για παρουσία στην περιοχή οκτώ αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ που προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν πολίτες. Ομως έχουν υπάρξει δηλώσεις από συνδικαλιστές ότι «έδρασαν με προσωπική πρωτοβουλία, χωρίς να έχουν κατευθυντήριες οδηγίες». Από την άλλη πλευρά, στελέχη της λεωφόρου Κατεχάκη σημειώνουν ότι μέσα στον πευκώνα της Ραφήνας εισήλθαν την ώρα της φωτιάς 100 τουλάχιστον αστυνομικοί που συμμετείχαν στη διάσωση των πολιτών. Χωρίς ωστόσο αυτό να έχει αποσαφηνισθεί.

3 Τρίτο σημείο τριβής είναι το θέμα των επικοινωνιών της ΕΛ.ΑΣ. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με μαρτυρίες των αστυνομιών, την ώρα που ήταν σε πλήρη εξέλιξη το πύρινο μέτωπο, υπήρχαν συχνές διακοπές επικοινωνιών που πραγματοποιούνται με το νέο σύστημα Tetra. Ετσι, οι αστυνομικοί αναγκάζονταν να χρησιμοποιήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα ώστε να αποκαθιστούν επαφή με την ηγεσία του Σώματος. Χωρίς η ΕΛ.ΑΣ. να έχει, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, το «στίγμα» τους. Σημειώνεται ότι την τελευταία τετραετία η ΕΛ.ΑΣ. επιχειρεί να έχει σε πλήρη λειτουργία ένα νέο σύγχρονο σύστημα επικοινωνιών, όταν έληξε η δεκαετής «ολυμπιακή» σύμβαση με τη Siemens. Το σύστημα αυτό εμφανίστηκε ότι δώρισε στην ΕΛ.ΑΣ. μια αμερικανική εταιρεία που επεδίωξε με το «τρικ» της δωρεάς να αποκτήσει το σχετικό έργο που αποδείχθηκε προβληματικό. Παρόμοια κενά στις επικοινωνίες της ΕΛ.ΑΣ. έχουν παρουσιαστεί και σε περιπτώσεις ληστρικών επιθέσεων, καταδιώξεων ποινικών κ.λπ. δημιουργώντας σημαντική ανησυχία στο αστυνομικό σώμα. Σύμφωνα με τεχνικούς, τα προβλήματα αυτά παρουσιάζονται λόγω κατανομής των κεραιών του συστήματος μόνο σε αστυνομικές υπηρεσίες. Και αυτό για λόγους οικονομίας. Με αποτέλεσμα να υπάρχουν «μαύρες τρύπες» στη ραδιοκάλυψη της Αττικής που αναδείχθηκαν και στην τραγωδία στο Μάτι.

4 Τέλος, εντελώς άστοχη θεωρήθηκε η δήλωση του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. Κωνσταντίνου Τσουβάλα να δηλώσει την «υπερηφάνειά» του για τον ρόλο των αστυνομικών στη δραματική κατάσταση που υπήρξε στο Μάτι με τους εκατοντάδες νεκρούς, τραυματίες και αγνοουμένους. Οπως έλεγαν στελέχη των σωμάτων ασφαλείας «ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. είναι λάτρης συνεχούς διανομής συγχαρητηρίων και ευσήμων στους αστυνομικούς. Ομως σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι η συνέντευξη στην οποία συμμετείχε ήταν εντελώς αποτυχημένη και ότι οι εκφράσεις υπερηφάνειας για μια τραγική κατάσταση φάνταζαν σαν μια τεράστια ειρωνεία και εμπαιγμό των συγγενών των θυμάτων».