Παρακολουθούμε τις μέρες αυτές την κορύφωση μιας διαδικασίας που ξεκίνησε το 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας, συνεχίστηκε το 2022 με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και καθιερώνεται ως γενικευμένη πρακτική επίλυσης διαφορών με τον πόλεμο Ισραήλ – Ιράν. Πρόκειται για μια εξέλιξη δραματική και όχι μόνο επειδή συνεπάγεται τον πολλαπλασιασμό ανθρώπινων απωλειών. Είναι δραματική γιατί οδηγεί την ανθρωπότητα σε μια μορφή επίλυσης διαφορών μεταξύ κρατών που κυριάρχησε επί αιώνες πριν από τον εικοστό όταν υπό το βάρος των συνεπειών δύο παγκόσμιων πολέμων, οι μεγάλες δυνάμεις – όλες οι μεγάλες δυνάμεις συμπεριλαμβανομένης της Σοβιετικής Ενωσης – αποφάσισαν ότι πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος επίλυσης διαφορών χωρίς προσφυγή στο έσχατο μέσο που είναι ο πόλεμος.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
